نزدیک به سه سال است که آموزش رسمی و آکادمیک ایران [و اغلب نقاط جهان] در تمامی سطوح از حضوری به مجازی تغییر رویه داده تا شاید اپیدمی تاریخ ساز کرونا هرچه سریعتر رخت بندد و همه چیز به حالت پیش از آن باز گردد. خیالی که در روزهای آغاز این آزمون تکان دهنده بنظر نزدیک به واقعیت بود اما هرچه نیمه ی بالایی ساعت شنی عمر ما کمرنگ تر میشد، خام بودن آن خیال هم پررنگ تر مینمود.
شهر تبدیل به هیولایی گشته که فقط باید در مقابل آن از خودمان محافظت کنیم. امید به اثرگذاری، امید به بهبود، امید به آبادانی از دلها رخت بربسته است. امیدواری به «چاردیواری» محدود شده است.
به دلیل افزایش نگرانیها درباره موج جدید کرونا در اروپا، «جشنواره بینالمللی فیلم روتردام» که میزبان دو نماینده از سینمای ایران است برای دومین سال متوالی مجازی شد.
عکسی که پرویز پرستویی از چهره امروز فرامرز صدیقی بازیگر فیلمهایی چون «چراغهای خاموش»، «دختر آدم، پسر حوا»، «خاک و آتش»و... منتشر کرد، بازتابهای زیادی یافت.
رئیس پردیس تئاتر تهران با اعلام آغاز به کار دومین جشنواره مجازی «تئاتر کاغذی» گفت: این جشنواره ویژه کودکان و نوجوانان، مربیان و دانشجویان هنرهای نمایشی با مشارکت انجمن مبارک یونیمای ایران برگزار میشود.
مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان زنجان با بیان اینکه تاکنون بیش از ۱۵۰ گروه مجازی از سوی ۳۰ مرکز ثابت و سیار کانون این استان برای اجرای برنامه های فرهنگی، هنری و ادبی تشکیل شده است گفت: این کار همچنان ادامه دارد.