رامین امینی زارع

ایالات متحده با تدوین مانیفست تازه‌ای در حوزه کشاورزی، نگاه خود به امنیت ملی را بازتعریف کرده است؛ نگاهی که زمین، سلامت زیستی، وابستگی وارداتی و حتی تهدیدات سایبری را در چارچوبی واحد به نام "امنیت غذایی" تجمیع می‌کند.

آلودگی هوا فقط ریه شهرنشینان را نمی‌سوزاند؛ در دل مزارع و باغ‌ها نیز جنگی خاموش جریان دارد. رامین امینی زارع در یادداشت خود نشان می‌دهد چگونه آلاینده‌های نامرئی، از طریق بستن روزنه‌ها و ایجاد تنش اکسیداتیو، قدرت تولید و کیفیت محصولات کشاورزی را تهدید می‌کنند؛ هشداری جدی درباره خطری که مستقیماً امنیت غذایی را نشانه رفته است.

چطور کشاورزی در آمریکا با سهمی تنها ۱.۱ درصدی از اقتصاد، یکی از مولدترین بخش‌های جهان شده است؟ و چگونه چین با سیاست‌های فراگیر دولتی توانسته امنیت غذایی ۱.۴ میلیارد نفر را تضمین کند؟ پاسخ را باید در ساختار تأمین مالی این دو غول اقتصادی جست‌وجو کرد؛ جایی که "پول" به اندازه "آب و خاک" در سرنوشت کشاورزی تعیین‌کننده است.

در آن سوی جهان که اینک تنها یک کلیک از ما فاصله دارد؛ سیاست دولت جدید ایالات متحده، در زمینه حمایت بیمه ای از بخش کشاورزی، مبتنی بر توسعه بیمه و ارائه بیمه های تخصصی در هرزیر بخش کشاورزی است

مقوله روابط عمومی یا به تعبیر دیگر روابط انسانی، عمری به درازنای آفرینش بشر دارد و به سخنی از همان دم که آدمی بر روی زمین جنبیدن آغاز کرد، روابط او با محیط، طبیعت و هم نوعان خویش به عنوان بخش موثری از زیست بوم شروع شد. انسان بخرد آموخت که یگانه جایگزین جنگ و ستیز می تواند فصل دیگری به نام ارتباط نیز باشد.

بیش از 7دهه از زمان تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در ۱۹۴۸ می‌گذرد و در این‌ سال‌ها یکی از مهم‌ترین موضوعات محوری در عرصه بین‌المللی، بحث پذیرش دولت‌ها و پایبندی آن‌ها به کرامت انسانی است. با اینکه حقوق بشر اعلامیه‌ و قراردادی اجتماعی است، همچنان این اعلامیه و مفاد آن منتقدان و مخالفان زیادی دارد، اما در مجموع بیشتر ملت‌ها و دولت‌های جهانی این اعلامیه را بامحوریت کرامت انسانی به‌عنوان اصل جهانی  پذیرفته‌اند و برخی از کشورها نیزهنوز درباره مفاد آن ابهام دارند.

بخش کشاورزی در میهن عزیزما، از توانمندی‏های اساسی برای ایفای نقش پیش ران توسعه ملی برخوردار است.