پس از ناآرامیهای آبان 98 بسیاری از چهرههای مطرح تمام طیفهای سیاسی، خواهان تعریف سازوکار قانونی روشنی برای اعتراض مردم معترض به تصمیمات نهادهای حاکم شدند.
نماینده تبریز میگوید: آبان ۹۸ بخش قابل توجهی از مردم در خیابانها به ناحق مورد اصابت گلوله قرار گرفتند و پس مدتی نیز برای دلجویی؛ آنها شهید یا جانباز اعلام شدند. همین موضوع ثابت میکند که این اتفاقات بر اساس یک دستور غلط قهرآمیز شکل گرفته بود.
با اینکه 2 سال از وقایع تلخ وخسارت بار و فاجعهآسای آبان سال 98 میگذرد ولی هنوز برخی از آثار منفی آن به چشم میخورد. گویی درنگاه خیره مردم، غمی نهفته وجود دارد و افزایش مهاجرت از کشور خصوصا از سوی نخبگان تنها یکی از نتایج منفی آن است. بحثها و تحلیلها و موضعگیریها پیرامون آن جریان دارد و حتی صدا وسیما که همه ماجرا را درخطا و سهل انگاری دولت روحانی خلاصه میکند در مهمترین بخش خبری خود به آن میپردازد و نشان میدهد که هنوز زخم مذکور نه تنها التیام پیدا نکرده است که دردش حس میشود و گویا همه ارکان جامعه آن را تعقیب میکنند!