آژانس بینالمللی انرژی اتمی به جای حفاظت از حقوق اعضای خود به دنبال تامین منافع قدرتهای جهانی همچون آمریکا و سایر کشورهای غربی بوده، به همین خاطر ایران با خروج از NPT میتواند اراده محکم خود را به این نهاد حافظ منافع غرب نشان دهد.
ایران نیازمند نوعی سیاست خارجی است که کشور را از گرداب سیاست ناکارآمد «کنترل تخاصم» خارج کند و در مسیر حرکت در جهت تنشزدایی و برقراری صلحی پایدار قرار دهد.
ایران موفق به هدف قرار دادن چندین پایگاه نظامی و اهداف استراتژیک رژیم صهیونیستی شد. البته تمام خسارتهایی که اسرائیل در طول جنگ متحمل شد، گزارش و اعلام نشده است.
جمهوری آذربایجان همسایه شمال غربی ایران، که دارای ۷۵۹ کیلومتر مرز مشترک زمینی و رودخانه ای با جمهوری اسلامی ایران در منطقه شمال غرب است؛ یکی از سه جمهوری قفقاز جنوبی است که پس از جنگ ۴۴ روزه در ماه نوامبر ۲۰۲۰ توانست با بیرون راندن ارامنه از مناطق اشغالی قره باغ، تمامیت ارضی خود را تثبیت کند.
استاد حوزه و دانشگاه گفت: مردم ایران بهویژه در این دوران احساس میکنند که ریشه استکبار جهانی در منطقه باید در نبردی کوتاه از بین برود، هرچند این هدف نیازمند مقدماتی است.
به جای متهم کردن این و آن به خیانت یا تحت فشار گذاردن دولت و نظام تصمیمگیری، اجازه دهیم که ارکان نظام و دولت با در نظر داشت همه جوانب و در آرامش و عقلانیت تمام و بدون نشان دادن کمترین ضعف و سستی بهترین تصمیم را برای کشور بگیرند.
مردم و مسئولان ما در دوره جنگ به ریزپرندهها و تحرکات مزدوران تروریست حساس شدند. اما آیا همین حساسیت درست، نسبت به عناصر سیاسی و رسانهای که سرگرم تحریف و تخریب روحیه ملت ایران، یا فشل کردن اراده استفاده از منابع قدرت ملی بودهاند، وجود داشته است؟ این حساسیت، شرط لازم برای تثبیت پیروزی خیرهکننده اخیر و بازدارندگی در آینده است.
در نشست خبری «مرزها زیر سوال؛ انسانیت در میدان» مطرح شد:
دانشمندکشی در این جنگ، در تاریخ معاصر یکی از تلخترین جلوههای این بحران انسانی است که باید جهانیان به آن واکنش نشان دهند. علم و فناوری خنثی نیستند؛ آنها همواره حامل ارزشها و ایدئولوژیها هستند. متأسفانه، در سالهای اخیر شاهد افزایش ترور و قتل دانشمندان در ابعادی بیسابقه بودهایم؛
در حالی که صنعت نفت ایران در معرض تهدیدات جدی دشمن قرار داشت، این بخش کلیدی نه تنها تابآوری مثالزدنی نشان داد، بلکه با افزایش تولید و صادرت قدرت خود را به رخ بازار جهانی کشید.
هر فرد یا نهاد یا کشوری که چشمانداز روشنی برای آینده ندارد، تصمیمگیریهای آن اغلب شتابزده خواهد بود و رنگ و بوی هیجانی دارد. تصمیماتی که نه بر پایه تحلیلهای بلندمدت بلکه ناشی از هیجانات زودگذر و لحظهای مثل خشم و اضطراب و یا ملاحظات تاکتیکی است. پیامد چنین شیوهای برای کشور، فرسایش توان تصمیمسازی نهادهای حکمرانی و تشدید احساس سردرگمی مردم است.
اسراییل در جنگ دوساله خود و خصوصا در این دوازده روز مقدار زیادی از مهمات و موشکها و پهپادهای انتحاری خود را از دست داده است و برای ادامه جنگ محتمل نیاز به پشتیبانی لازم دارد.