ایران

این روزها نوشتن چقدر سخت شده است. از کجا می‌شود نوشت؟ از کدام درد؟ از کدام زخم می‌توان گفت تا دلی آرام گیرد و قراری حاصل آید؟ گویی ما ناگهان از آن سوی آسمان به سرزمینی از عجایب تلخ پرتاب شده‌ایم و در حیرتی عمیق مانند گنگ خواب‌دیده به همه ‌چیز خیره می‌شویم و سر در نمی‌آوریم که ماجرا چیست و ما کجا هستیم؟ از همه‌ چیز می‌ترسیم!

سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال افغانستان همواره این بوده است که یک افغانستان دوست با سهم داشتن همه گروه‌های قومی در قدرت آن سهیم باشند و حتی طالبان هم به عنوان یک جریان فکری در بخشی از قدرت سهیم باشد و نه اینکه تمامی آن را در اختیار بگیرد.