رهبران مسلمانانی که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ ایالات متحده به دونالد ترامپ رای دادهاند، میگویند مشاهده اینکه او طرفداران رژیم صهیونیستی را برای دولت جدید خود معرفی کرده، آنها را از رای دادن به این چهره جمهوریخواه پشیمان کرده است.
انتظار آن است که رئیسجمهور محترم با فراخوان نماینده ایران در سازمان ملل متحد، مخالفت شدید دولت جمهوری اسلامی ایران را با این ملاقات اعلام نموده و گفتوگوهای انجام گرفته و قول و قرارهای احتمالی(!) در این نشست «مخفیانه و پنهان»! را رسماً بیاعتبار و کانلمیکن اعلام کند.
روزنامه وال استریت ژورنال در ادعایی فاقد سند نوشت: ایران ماه گذشته در جریان تبادل پیام با واشنگتن، به طور کتبی تضمین داده که به دنبال کشتن دونالد ترامپ نیست.
مسعود پزشکیان با اشاره به پیروزی دوباره ترامپ، خواستار اتخاذ رویکردی عملگرایانه در قبال آمریکا شد و تأکید کرد سیاست ایران نمیتواند از واقعیتهای ژئوپلیتیکی جدا باشد.
مشاور سیاسی رهبری انقلاب تأکید کرد: کارگزاران تندروی منصوب ترامپ در برابر اراده مردم ایران برای ادامه مقاومت، انتخابی جز عقلانیت و احترام نخواهند داشت.
در باب چشمانداز خاورمیانه در عصر پساترامپ تحلیلهای بسیاری مطرح است؛ گروهی بر این باورند که به واسطه غیرقابل پیش بینی بودن رئیس جمهوری منتخب آمریکا به سختی میتواند از سیاستهای احتمالیاش گفت، با این همه گروهی دیگر با تکیه بر تحولات پیشین بر این باورند که در سیاستهای کلان ایالات متحده در باب مسائل جهانی تغییرات چندانی ایجاد نمیشود و صرفا در هر بازه زمانی چهار ساله شاهد تفاوت تاکتیکها خواهیم بود.
شماری از شخصیتها، رسانهها و نهادهای رسمی طی روزهای گذشته در پی انتخاب مجدد دونالد ترامپ به ریاستجمهوری آمریکا تصمیم به خروج از شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) گرفتهاند.
روز 6 نوامبر وقتی رسانه ها از پیشتازی و در نهایت پیروزی قطعی ترامپ در انتخابات خبر دادند، نوعی نگرانی در بین تحلیلگران سیاست خارجی کشور ایجاد شد. سؤال اصلی که ذهن همه این تحلیلگران را به خود مشغول داشته این است که آیا سیاست خارجی ترامپ در این دوره جدید نیز تداوم همان سیاستهای خصمانه دوره قبل است و دولت و مردم ایران باز هم باید منتظر تشدید تحریمها، فشارها و توسعه نا امنی در حوزه ژئوپلیتیکی پیرامونی خود باشند؟
سخنان رئیسجمهور گرچه نه از طرف دوستان و همراهانش و نه از طرف منتقدانش هیچگاه مانند سخنان یک نظریهپرداز دیده نشده است، اما جایگاه ایشان مخاطب را ناچار میکند به ابعاد کلامی، حقوقی و سیاسی برخی واژهها و اصطلاحات دقت کند.