به نقل از نیواطلس، متاسفانه زمانی که علائم بیماری ظاهر می‌شود، این بیماری در وضعیت تقریبا پیشرفته‌ای قرار دارد و حتی در آن زمان نیز آن علائم معمولا اشتباه تشخیص داده می‌شوند و تحت عنوان بیماری‌های تنفسی در نظر گرفته می‌شوند. این اتفاق حتی وقتی یک پزشک عمومی با یک حسگر معمولی به قلب بیمار گوش می‌دهد نیز ممکن است اتفاق بیفتد.
گرفتن نوار قلب بهترین راه برای تشخیص نارسایی دریچه‌های قلبی است، اما این روش نیاز به تجهیزات پیشرفته، گران و تخصصی بیمارستانی دارد که توسط نیروهای آموزش دیده مورد استفاده قرار می‌گیرند. در نتیجه بیمار به طور معمول باید چندین ماه برای انجام چنین آزمایشی منتظر بماند. اینجا جایی است که گوشی پزشکی الکترونیکی جدید وارد عمل می‌شود.
این گوشی پزشکی که توسط پروفسور آنوراگ آگاروال و همکارانش در دانشگاه کمبریج توسعه یافته است و اندازه و ظاهری مشابه یک زیرلیوانی دارد و ۶ حسگر پیزوالکتریک تشخیص لرزش را در خود جای داده است.
آن حسگرها از یکدیگر با یک ژل سیلیکونی جاذب لرزش جدا شده‌اند که کمک می‌کند هر یک از آنها به طور کامل و مستقل از یکدیگر کار کنند. الگوریتم‌های ارزیابی کیفیت سیگنال به طور خودکار حسگرها را که در حال دریافت بهترین خوانش‌ها هستند، انتخاب می‌کنند و از آنهایی که فاقد کیفیت تشخیص مناسب هستند، چشم‌پوشی می‌کنند.
ظاهرا طراحی چند حسگری این دستگاه آن را در تشخیص صداهای ناگوار قلب مرتبط با نارسایی دریچه قلبی بسیار بهتر می‌کند، به‌طوری که می‌توان آن را بر روی لباس توسط افرادی با آموزش کم یا احتمالا حتی خود بیماران استفاده کرد.
موارد ضبط شده توسط این دستگاه با یک الگوریتم مبتنی بر یادگیری ماشینی بر روی سخت‌افزار یک رایانه بررسی می‌شود و در آینده می‌توان آن را با یک تلفن هوشمند متصل به بلوتوث جایگزین کرد. تا کنون مدل‌های رایانه‌ای مشخص کرده‌اند که الگوریتم در تشخیص دقیق نارسایی دریچه قلبی از پزشکان عمومی بهتر عمل می‌کند.
این دستگاه در حال حاضر بر روی ۴۰ فرد سالم با اندازه بدنی گوناگون آزمایش شده است و نیمی از آنها مرد و نیم دیگر زن بوده‌اند. هدف اکنون اجرای آزمایش‌های بالینی بر روی بیماری‌های مبتلا به نارسایی دریچه قلبی است و قرار است خوانش‌های دستگاه با موارد اعلام شده توسط نوار قلب مقایسه شود.
