به گزارش سایت خبری پرسون، مسعود پزشکیان با وعده‌ها و شعارهای مختلفی وارد صحنه انتخابات شد که به گواه بسیاری اگر این وعده‌ها و شعارها برای جامعه جذابیت داشت ناشی از صداقت کلام و گفتن از درد مردم بود تا به عبارتی مردم پزشکیان را باور کنند و اینگونه تلقی کنند که پس از سال‌ها یک نفر آمده که گرچه آن طرف میز قرار دارد و درصدد رسیدن به کرسی ریاست جمهوری است، اما دغدغه جامعه و مردم را نیز دارد و به طور کلی بر همین اساس نیز پای به صحنه رقابت گذاشته است.
از همین‌رو نیز با حمابت از پزشکیان او را به ریاست جمهوری رساندند. در چنین شرایطی جامعه سرخورده از بحران‌های‌ها، مشکلات معیشتی، فیلترینگ و... به آینده روشنی که پزشکیان وعده داده دلخوش کرده است. لذا این انتظار را از رئیس‌جمهور خود و دولتمردانش دارد که برپایه شعارها و وعده‌ها پیش رفته و عمل کند و هر جا هم با مشکلات و موانعی برخورد کرد که تحقق آن شعارها و وعده‌ها را به تاخیر انداخت به مردم بگوید. هر چند که در خصوص پاسخگویی چه رئیس‌جمهور و چه دولتیان به ویژه فاطمه مهاجرانی در مقام سخنگویی دولت مسائلی را با رسانه‌ها در میان می‌گذارد؛ اما کلی‌گویی‌ها پاسخ جامعه نیست و امروز در ۱۰۰ روزه‌گی دولت انتظار جامعه این است که حداقل گزارشی جامع از سوی رئیس‌جمهور یا دولتمردانش در حوزه‌های مختلف به مردم ارائه شود تا مردم بدانند که در هر موضوعی که از سوی رئیس‌جمهور وعده داده شده تا چه میزان موفقیت حاصل گردیده است. آنچه که مهم است دولت باید بداند که تحت هیچ شرایطی نباید سلسله اتفاقات و اقداماتی صورت گیرد که موجبات کاهش سرمایه اجتماعی فراهم آید و در این مسیر بهتر است اقداماتی را که شاید برای دولت کوچک اما در جامعه تاثیرات زیادی دارد، در دستور کار قرار دهد تا مردم نیز نسبت به دولت و تحقق وعده‌هایش امیدوار شوند. حال اینکه در این میان چه میزان از این اقدامات و تحقق آن در اختیار دولت و چه میزان در اختیار سایر نهادها است باید نوعی تعامل؛ همکاری و وفاق صورت گیرد تا در نهایت این اتفاقات رخ دهد چون در نهایت برون داده و نتیجه کار شامل همه خواهد شد.
*سرمایه‌ای به نام فردوسی‌پور
«سلام به شما مردم عزیز، صبور، شجاع و دوست‌داشتنی کشورم. صدای من را از ایران می‌شنوید. بعد از ۲۰۶۴ روز دوری و جدایی قراره برای شما مردم عزیز گزارش کنم»... این جملات با صدای لرزان از سوی چهره محبوب و دوست‌داشتنی مردم «عادل فردوسی‌پور» موجی از شادی و نشاط را در جامعه ایجاد کرد. زمانی‌که شامگاه چهارشنبه ۱۶ آبان عادل بر بستر شبکه‌های اینترنتی فوتبال ۳۶۰ و آپارات اسپرت به گزارش دیدار رئال مادرید و آث میلان از سری مسابقات لیگ قهرمانان اروپا پرداخت. حتی همین نکته که فردوسی‌پور قرار است پس از سال‌ها یک مسابقه فوتبال را گزارش کند باعث شد تا بسیاری تلویزیون را کنار گذاشته و صرفا به خاطر گزارش فردوسی‌پور به شبکه‌های اینترنتی روی آوردند. هر چند که این اولین‌بار نبود و در آخرین باری که عادل یک مسابقه فوتبال را از صفحه اینستاگرامی AFC گزارش کرد نزدیک به ۴ میلیون بیننده رکورد شکست و برنامه تلویزیونی فوتبال برتر را بی‌رونق کرد. فردوسی‌پور به عنوان یک شخصیت محبوب در جامعه که از سرمایه اجتماعی بالایی برخوردار است و می‌تواند در مسائل مختلف جامعه تاثیرگذار باشد در حالی سال‌هاست به جهت این محبوبیت از تلویزیون کنار گذاشته شده، اما هنوز از دل مردم بیرون نرفته است. از همین‌رو نیز دولت پزشکیان به‌دنبال این است که عادل را به تلویزیون بازگرداند تا به‌واسطه این اقدام میزانی از نشاط به جامعه باز گردد. چه اینکه چندی پیش فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت در توئیتی با استفاده از هشتگ «فردوسی‌پور» به این مساله پرداخته و نوشته بود: «بازگشت از برخی تصمیمات که مردم را شاد می‌کند، هم به نفع دوستداران فوتبال است، هم توان افزایش سرمایه اجتماعی را دارد؛ گاه با یک تصمیم ساده می‌توان وفاق بزرگی در جامعه ایجاد کرد.» بازگشت عادل می‌تواند وفاق مدنظر پزشکیان را هم به‌همراه آورد؛ اما نیازمند نوعی وفاق بزرگ‌تر میان دولت و دستگاه‌های دیگر از جمله صداوسیما و... است. چرا که هر چه این ممنوعیت‌ها بیشتر برداشته شود، همدلی میان جامعه و دولت و مجموعه حاکمیت نیز بیشتر خواد شد.
* بازگشت هنرمندان؟
تحولات ماه‌های میانی ۱۴۰۱ یکی از مسائلی بود که باعث ایجاد شکاف در جامعه شد و در این میان نوع برخورد با هنرمندان و ممنوع‌التصویری برخی هنرمندان باعث شد تا نوعی بازخورد منفی در جامعه نسبت به این مساله اتفاق بیفتد. اما از همان زمان نیز برخی مطرح می‌کردند که هرگونه اقدامی در خصوص حل اینگونه مشکلات باید با نوعی وحدت و همدلی میان دستگاه‌های مختلف انجام شود. در حالی‌که برخی نگاه‌های متصلب که قائل به وحدت و همگرایی نیستند، این مساله را رد کردند و دیگرانی که تا حدی خواهان حل موضوع بودند نیز شروطی را مطرح کردند که چندان هم مورد استقبال قرار نگرفت. چنانکه روز گذشته پانته‌آ بهرام بازیگر سینما و تلویزیون با انتشار پوستری از تئاتر خود در دبی نوشت: «درود بر همه شما، ناگزیر بودم به گفتن و روشن‌سازی چیزهایی برای شما دوستانی که دنبالم می‌کنید و این اجرا در شهر دوبی خواهد بود و سپس سفری به چند کشور دیگر خواهد داشت بعد از آن به ایران باز می‌گردم. من مهاجرت نکردم و تنها کشورم و مکان زندگیم ایرانم خواهد بود از آنجایی که اجازه فعالیت در زادبومم را ندارم این یگانه راه من است.» در چنین شرایطی مسعود پزشکیان و دولتمردانش با رویکرد وفاقی پرچمدار بازگشت هنرمندان و حل و فصل ممنوع‌الکاری آنها شده‌اند. چنانکه اخیرا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از حل مسأله برخی هنرمندان که ممنوع‌الفعالیت بودند، خبر داد و بیان داشت: «مسأله برخی دیگر از هنرمندان هم در شرف بررسی‌های نهایی است». سیدعباس صالحی با اشاره به آخرین وضعیت هنرمندان ممنوع‌الفعالیت، اظهار کرد: «کارهای مختلفی صورت گرفته است و البته این مسائل را باید در فضای آرام پیش برد.» وی تاکید کرد: «تا الان هم برخی از خانم‌ها و آقایانی که ممنوع‌الفعالیت بودند، مساله‌شان حل شده است.»
* علم به مشکلات و موانع
اینکه دولت عزم حل و فصل موضوعات مختلف در حورزه‌های مختلف از جمله حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی را دارد تردیدی نیست. اما اینکه چگونه و تا چه حدی می‌تواند به این مساله دست پیدا کند مقداری جای تامل است. آنچه که مسلم و مورد انتظار جامعه است اینکه پزشکیان با علم به مشکلات در حوزه‌های مختلف وارد عرصه شده و از موانع موجود آگاهی لازم را داشته است. لذا با توجه به جایگاه و ارتباطات موثری که در حاکمیت دارد و بر مبنای وفاق ملی مدنظر می‌تواند مسائل مدنظر را حل و فصل نماید.
منبع: آرمان ملی
