به گزارش سایت خبری پرسون، مژه‌های طبیعی ما وظایف مهمی دارند. چشم به دلیل تماس با محیط، مسیری برای ورود باکتری‌ها و ویروس‌ها به بدن است که می‌تواند منجر به مشکلات جدی شود. مژه‌ها با منحرف کردن هوا از سطح چشم، جلوگیری از ورود ذرات معلق به چشم و کمک به مرطوب نگه داشتن سطح چشم، از چشمان ما محافظت می‌کنند.
اکستنشن مژه: انواع و روش‌ها
اکستنشن مژه‌ها، الیاف مصنوعی یا طبیعی هستند که به هر مژه طبیعی، یکی یکی متصل می‌شوند. این الیاف می‌توانند از مواد مختلفی مانند ابریشم، مو‌های راسو یا اسب و یا الیاف مصنوعی مانند نایلون یا پلاستیک ساخته شوند. اتصال این اکستنشن‌ها با استفاده از چسب انجام می‌شود که می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.
حساسیت به چسب و مشکلات احتمالی
بیشتر تکنسین‌ها قبل از قرار ملاقات یک آزمایش پوستی روی مچ دست یا پشت گوش انجام می‌دهند تا بررسی کنند که آیا حساسیتی به چسب وجود دارد یا نه. با این حال، حتی اگر واکنش آلرژیک نداشته باشید، مواد شیمیایی موجود در چسب می‌توانند به ناحیه حساس چشم آسیب برسانند و وزن چسب نیز می‌تواند باعث تحریک مژه‌ها شود.
اهمیت اجرای صحیح
اجرای صحیح اکستنشن بسیار مهم است. گزارش‌هایی از چسباندن اشتباه پلک‌ها با چسب مژه وجود دارد. از آنجا که چسب به چشم نزدیک است، هرگز نباید با سطح چشم تماس پیدا کند. یک مطالعه نشان داده است که بیش از ۶۰ درصد زنان پس از استفاده از چسب مژه دچار کراتوکونژنکتیویت شده‌اند، بیماری‌ای که شامل التهاب قرنیه و ملتحمه می‌شود. همچنین ۴۰ درصد از زنان واکنش آلرژیک به چسب داشتند.
خطرات دیگر چسب مژه
در برخی موارد، از چسب ناخن به جای چسب مژه استفاده شده است که بسیار قوی‌تر و خطرناک‌تر است. در یکی از موارد شوکه‌کننده، پلک‌های یک زن به دلیل استفاده از سوپر چسب برای اکستنشن مژه به هم چسبیده بود.
مشکلات سلامتی ناشی از چسب
یک مطالعه روی ۳۷ چسب مژه تجاری و حرفه‌ای نشان داد که ۷۵ درصد از ۲۰ چسب حرفه‌ای آزمایش‌شده فرمالدهید آزاد می‌کنند که یک ماده شیمیایی سرطان‌زا است. برخی از چسب‌های حاوی فرمالدهید این ماده را در ترکیبات خود ذکر نکرده بودند. مواد نگهدارنده موجود در چسب می‌توانند باعث کونژنکتیویت سمی و فرسایش ملتحمه شوند که این وضعیت می‌تواند دردناک باشد و بر بینایی تأثیر بگذارد.
بلفاریت و عوارض دیگر
شایع‌ترین عارضه اکستنشن مژه بلفاریت است که التهاب یا تحریک پلک‌ها است. تغییرات در مژه‌های طبیعی می‌تواند باعث تجمع باکتری و بلفاریت شود. به علاوه، بهداشت ضعیف سالن می‌تواند منجر به آلودگی به مایت‌های مژه شود.
جایگزین‌های اکستنشن مژه
برخی افراد به جای اکستنشن از سرم‌های رشد مژه استفاده می‌کنند. سرم‌های رشد مژه حاوی پروستاگلاندین (Prostaglandin) می‌توانند طول، ضخامت و تیرگی مژه‌های طبیعی را افزایش دهند. این سرم‌ها از درمان گلوکوم که به تجمع مایع در چشم مربوط است، توسعه یافته‌اند.
عوارض سرم‌های پروستاگلاندین.
اما استفاده از محصولات حاوی پروستاگلاندین هم خالی از عوارض نیست می‌تواند رنگ عنبیه را تغییر دهد و به کاهش بافت چربی دور چشم منجر شود که می‌تواند ظاهر چشم‌ها را فرو رفته کند و حلقه‌های تیره را بدتر کند.
منبع: یک پزشک
