به گزارش سایت خبری پرسون، در این تصویر نه تنها ذائقه سیاسی و فکری مردم با برخی قدرتمندان متفاوت است بلکه مطالبات و آمال آنها نیز از جنس دیگری است.
انتخابات هشتم تیر آشکار کرد که مشارکت مردم در عرصه انتخابات یک «شرط» بزرگ داشته است؛ اطمینان از نتیجه بخشی و تاثیرگذاری عینی آرا.
به نظر می‌آید از دید غایبان انتخابات روز جمعه هیچ توجیه و عذری در عدم پاسخگویی به این خواسته پذیرفته نیست: «نتیجه سه انتخابات گذشته چه شد؟» این، مهم‌ترین سوالی بود که حدود 60درصد جامعه (یعنی بیش از 35 میلیون نفر) روز هشتم تیر با نیامدن پیش کشیدند.
اکنون وضعیتی شکل گرفته که برای قاطبه نسل قهرکرده و خاموش جامعه فرقی نمی‌کند چه کسانی مانع تحقق مطالبات‌شان شده‌اند یا ضعف اصلاحات ناشی از ضعف کدام گروه‌ها و نهادهاست؛ محافظه‌کاران یا خوداصلاح‌طلبان، اعتدال‌گرایان یا تندروها، حاکمیت داخلی یا فشار خارجی؟
روز هشتم تیر همه گروه‌ها، نحله‌ها و نیروهای اجتماعی و سیاسی به میدان آمدند؛ روشنفکران، هنرمندان، روزنامه‌نگاران، روحانیان و صنعتگران. همگی سوار کشتی دموکراسی و انتخابات شده، اما در تلاطم و توفان توده‌ها گرفتار شدند.
اگر در انتخابات 84 طبقه متوسط یک‌سو رفتند (اکبر هاشمی رفسنجانی) و طبقه توده مردم سویی دیگر (محمود احمدی‌نژاد)، اگر در انتخابات 88 طبقه متوسط و توده مردم راه‌شان از هم جدا شد، اگر در انتخابات 92 و 96 اکثر طبقه متوسط و توده مردم باهم همراه شدند، انتخابات هشتم تیر این اکثر توده مردم (شامل استان‌های کمبرخوردار، استان‌های قومیتی و سنی‌نشین همچون کردستان و گلستان و مردم تهیدست و کمبرخوردار و بخشی قابل توجه از طبقه متوسط) بودند که غیبت داشتند و این بار دست در دست هم دادند تا با نیامدن پیامی را برسانند.
از همه مهم‌تر این زنان بودند که موتور جامعه برای انتخابات را روشن نکردند.
هشتم تیر نشان داد که بازی انتخابات در بین اقشار فرودست شهری، طبقه متوسط و حتی روستاییان تغییر کرده است. نشانه‌های آن را در انتخابات هشتم تیر جست‌وجو کنید. آنان اکنون یک طبقه موثرند و درنیامدن با هم متحد شدند همچنان که سال ۹۲ در آمدن متحد شدند. آنان لزوما نه اصلاح‌طلبند نه محافظه کار .
روز هشتم تیر، پرچم تکثر و رقابت برافراشته شد اما بیرق به صحنه آوردن توده ها زمین‌گیر شد و انتخابات با صورت دوگانه‌ای که داشت، مسیر سیاست ایران را عوض کرد.
نتیجه آرای صندوق‌های هشتم تیر حداقل تا اینجا یک جابه‌جایی و خانه‌تکانی جدی در کانون قدرت سیاسی است. با این اتفاق، هر چند پاستور به یک چهره جدید محول می‌شود اما آژیر آتش برافروخته در داخل جامعه نگرانی دوچندانی را به‌دنبال دارد. به هرحال، پارادوکس و دوگانگی دموکراسی ایرانی در انتخابات هشتم تیر به اینجا ختم شد که نظام جمهوری اسلامی ایران این بار با غیبت توده مردم زنگ خطری بزرگ‌تر از قبل را دریافت کرد. اکنون همه مانده‌اند و صندوق‌های سرشار از آموزه عبرت و راه تازه‌ای که با انتخابات تیر ماه گشوده شد.
واقعه هشتم تیر وداع ناخواسته توده‌ها بود و اکنون با جامعه‌ای جدید و توده‌ای متفاوت از تصورات‌شان روبرو هستیم. همه چیز درباره باورها، پندارها و تحلیل‌ها دگرگون شده است.
منبع: روزنامه اعتماد
694537
