به گزارش سایت خبری پرسون، در دوران قرون وسطی، هنگامی که مردم سوار بر اسب در سفر بودند، نمی‌دانستند که چه کسانی را ممکن است در میانه راه ملاقات کنند. اکثر مردم راست دست هستند؛ به همین دلیل اگر غریبه‌ای از سمت راست آنها عبور می‌کرد، باید سمت راستشان آزاد می‌بود تا در صورت لزوم از شمشیر خود استفاده کنند.
همین دلیل نیز باعث شده بود تا بیشتر پلکان‌های مارپیچ را در «قلعه نورمان» در این کشور در جهت عقربه‌های ساعت به سمت بالا بسازند؛ تا سربازان مداقع قلعه بتوانند مهاجمانی را که به سمت بالا در حرکت هستند با ضربه شمشیر خود از پای درآورند و به پایین بیندازند و در مقابل، مهاجمانی که در حال حرکت از پله‌ها به سمت بالا بودند، فضای کافی برای شمشیرزنی نداشته باشند.
تاریخ استفاده از قانون «حرکت در سمت چپ» حتی به گذشته‌های بسیار دور بازمی‌گردد. باستان شناسان شواهدی را کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد رومی‌ها نیز گاری‌ها و کالسکه‌هایشان را در سمت چپ می‌راندند و سربازان رومی نیز همیشه در سمت چپ رژه می‌رفتند.
این رسم حرکت، در سال ۱۳۰۰ پس از میلاد با دستور پاپ بونیفاس هشتم زمانی که اعلام کرد تمام زائرانی که به رم سفر می‌کنند باید در سمت چپ حرکت کنند، به طور رسمی تصویب شد و تا اواخر دهه ۱۷۰۰ میلادی نیز اجرا می‌شد.
پس از آن استفاده از کالسکه‌ها و واگن‌های بزرگ برای حمل و نقل کالا رایج شد. این واگن‌ها توسط چند جفت اسب کشیده می‌شدند و صندلی برای راننده نداشتند. به همین دلیل راننده باید برای کنترل اسب‌ها، روی آخرین اسب سمت چپ می‌نشست تا دست راستش برای شلاق آزاد باشد.
اما این کار (نشستن راننده روی اسب سمت چپ عقب) تسلط او بر رفت و آمدها در طرف مقابل جاده را دشوار می‌کرد. به همین دلیل برای اولین بار در سال ۱۷۹۲ میلادی در ایالت پنسیلوانیای آمریکا قانون «راندن در سمت راست» به تصویب رسید و به تدریج بسیاری از ایالت‌های کانادا و ایالات متحده از آن پیروی کردند.
در فرانسه نیز فرمانی در سال ۱۷۹۲ میلادی در همین باره صادر شد و ناپلئون بعداً این قانون را در تمام مناطق فرانسه اجرا کرد.
اما در بریتانیا درخواست‌های زیادی برای استفاده از این واگن‌های عظیم وجود نداشت و وسایل نقلیه کوچکتر بریتانیایی نیز صندلی‌هایی برای نشستن راننده پشت اسب‌ها داشتند.
ازدحام ترافیک در لندن قرن هجدهم نیز منجر به تصویب قانونی شد که بر اساس آن همه رفت و آمدها روی پل مشهور «لاندن بریج» در سمت چپ باقی می‌ماند تا از برخوردها کاسته شود.
این قانون در قانون بزرگراه‌های سال ۱۸۳۵ میلادی نیز گنجانده شد و در سراسر امپراتوری بریتانیا به تصویب رسید.
در قرن بیستم حرکت به سمت هماهنگ سازی قوانین رفت و آمد در سراسر اروپا آغاز شد و به این تربیت به تدریج شیوه رانندگی نیز از سمت چپ به سمت راست جاده‌ها و خیابان‌ها تغییر کرد که آخرین اقدام در این باره در کشور سوئد انجام شد.
امروزه تنها در ۳۵ درصد کشورهای جهان رانندگان همچون بریتانیایی‌ها در سمت چپ رانندگی می‌کنند. برخی از این کشورها عبارتند از هند، اندونزی، ایرلند، مالت، قبرس، ژاپن، نیوزیلند، استرالیا و ساموآ.
بیشتر این کشورها نیز جزیره‌ای هستند؛ البته برخی نیز با دیگر کشورها دارای مرز زمینی هستند و به همین دلیل رانندگان وقتی می‌خواهند از مرز دو کشور عبور کنند باید جهت حرکت خود در جاده‌ها را نیز از چپ به راست تغییر دهند.
منبع: یورونیوز فارسی
