به گزارش سایت خبری پرسون، در این یادداشت نه تنها حرفی از احتمال ردصلاحیت حسن روحانی که این روزها تندروها به زبان می‌آورند، نیامده، بلکه از حضور حسن روحانی در انتخابات خبرگان استقبال شده و حضور او و ابراهیم رییسی را موجب رونق در انتخابات دانسته است. از سوی دیگر اما در این یادداشت سعی شده تمام عوامل کاهش مشارکت در دو انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 و مجلس 1398، بر گردن دولت و مجلس وقت انداخته شود؛ بدون توجه به سایر عواملی که مهم‌تر و موثرتر از مطالب مطرح شده بود.
مجلس خبرگان، مجلسی برای «تدبیر» در جایگاه رهبری
نویسنده، مجلس خبرگان را مجلسی خوانده که «اعضای آن نماینده مردم خواهند شد تا در مهم‌ترین امر حکومت که جایگاه رهبری باشد، تدبیر کنند؛ البته در چارچوب وظایف و اختیاراتی که قانون اساسی به ایشان واگذار کرده است.» البته که نویسنده جنس «تدبیر» اعضای خبرگان را برای «جایگاه رهبری» مشخص نکرده است، اما احتمالا منظور باید وظایف خبرگان در قانون اساسی باشد؛ طبق اصل 111 قانون اساسی «هرگاه رهبر از انجام وظایف قانونی خود ناتوان شود یا فاقد یکی از شرایط مذکور در اصول پنجم و یکصد و نهم گردد یا معلوم شود از آغاز فاقد بعضی از شرایط بوده است، از مقام خود برکنار خواهد شد. تشخیص این امر به عهده خبرگان مذکور در اصل یکصد و هشتم میباشد. در صورت فوت یا کنارهگیری یا عزل رهبر، خبرگان موظفند در اسرع وقت نسبت به تعیین و معرفی رهبر جدید اقدام نمایند. تا هنگام معرفی رهبر، شورایی مرکب از رییس‌جمهور، رییس قوه قضاییه و یکی از فقهای شورای نگهبان به انتخاب مجمع تشخیص مصلحت نظام، همه وظایف رهبری را به‌طور موقت به عهده می‌گیرد و چنانچه در این مدت یکی از آنان به هر دلیل نتواند انجام وظیفه نماید، فرد دیگری به انتخاب مجمع، با حفظ اکثریت فقها در شورا، به جای وی منصوب می‌گردد. این شورا در خصوص وظایف بندهای (۱) و (۳) و (۵) و (۱۰) و قسمتهای (د) و (ه) و (و) بند (۶) اصل یکصد و دهم، پس از تصویب سهچهارم اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام اقدام می‌کند. هرگاه رهبر بر اثر بیماری یا حادثه دیگری موقتا از انجام وظایف رهبری ناتوان شود، در این مدت شورای مذکور در این اصل وظایف او را عهدهدار خواهد بود.»
حضور روحانی و رییسی عاملی برای رونق انتخابات
در ادامه نویسنده، حضور «چهره‌های سیاسی شناخته شده از جمله رییس‌جمهور کنونی و پیشین» را عاملی «برای رونق انتخابات» توصیف کرده است.
در این بخش نگارنده وارد اصل ماجرا شده و به واکنش‌ها درباره ثبت‌نام روحانی اشاره کرده است: «برخی به استقبال حضور روحانی رفته و حضور او را اقدامی مثبت برای رونق انتخابات دانستند. برخی دیگر حضور وی را نقد کرده و از دستگاه نظارتی خواستند تا صلاحیت او را در انتخابات تایید نکند.» بخشی از سخنان روحانی در دیدار با وزیران و معاونانش در دولت‌های یازدهم و دوازدهم نقل شده که گفته: «من بر مبنای تکلیف و وظیفه در انتخاباتِ خبرگان ثبت‌نام کردم. شخصا معتقدم نباید انقلاب و نظام را رها کنیم. هیچ راهی هم جز صندوق رای نداریم. من به عنوان کسی که از پشت پرده‌ها خبر دارم، می‌دانم با خیابان مشکل ما حل نمی‌شود؛ قهر و خانه‌نشینی هم مساله را حل نمی‌کند. تنها راه این است که به صحنه بیاییم و مشارکت کنیم.» به‌زعم نویسنده آن بخش از سخنان روحانی که گفته: «ما که در یک انتخابات امکان شرکت داریم، از ترس اینکه صلاحیت ما را رد کنند یا مردم پای صندوق نروند و رای ندهند برویم خانه بنشینیم، آیا درست است؟ این کار چه خاصیتی دارد؟» در نقد جریانی است که «خط تحریم انتخابات را در پیش گرفته است.» در ادامه «دعوت روحانی به مشارکت و این‌گونه قهر و خیابان راهکار حل مشکلات نیست»، «اقدام مثبتی» توصیف شده که به نظر نویسنده «باید آن را به فال نیک گرفت».
نشریه سپاه پاسداران در این بخش از یادداشت، نوشته که «باید از روحانی خواست» تا آن «بخش از هواداران جریان خود را که بر آتش رادیکالیسم دمیده و اغتشاش و بلوا را دنبال می‌کنند، سر عقل آورد». صبح صادق در ادامه «تداوم» آنچه سطور قبل ذکر کرده را «نه ممکن و نه مطلوب» دانسته که «جز خسارات برای این سرزمین نخواهد داشت». نویسنده نشریه سپاه پاسداران از حسن روحانی خواسته تا اگر آن طیف مدنظرش «قابل هدایت» نیستند، از آنان «اعلام برائت» کند.
روحانی خواسته تخطئه کند
اما بخش بعدی سخنان روحانی به مذاق نشریه سپاه پاسداران خوش نیامده و از نظر نویسنده، رییس‌جمهوری پیشین، خود را «در تراز بازیگری جناحی تقلیل» داده است. نویسنده نیت روحانی از این سخنان را «تخطئه» رقیب سیاسی خود خوانده است؛ آنجایی که روحانی می‌گوید: «... رسیدیم به سال 1398 و ۱۴۰۰ که دیدیم، کاری کردند که شرکت‌کننده بسیار کم شد. ظاهرا بعد از ۹۸ فکر کردند که آب از سرشان گذشته و مهم نیست شرکت‌کننده کم باشد یا زیاد. کار خودشان را شدیدتر در ۱۴۰۰ انجام دادند. هدف آنها این است که اصلاح‌طلبان و اعتدالیون قهر کنند و همه کنار بروند و انتخابات را حتی با شرکت ۳۰ درصد هم که شده، برگزار کنند.»
نویسنده صبح صادق در ادامه درباره علت کاهش چشمگیر مشارکت در دو انتخابات مجلس 1398 و ریاست‌جمهوری 1400 ادعاهایی مطرح کرده است. بنا بر نوشته نشریه سپاه پاسداران «مهم‌ترین عامل قهر مردم با صندوق رای در سال 1398، سیاست‌های ناصوابی بود که پس از شش سال حاکمیت دولت اعتدال آثار سوء خود را بر معیشت و اقتصاد کشور گذاشته بود و ناکارآمدی دولت، نارضایتی اجتماعی را روزافزون کرده بود.» صبح صادق در ادامه آورده که «در آبان ماه همان سال (1398) بود که در ماجرای افزایش بی‌تدبیرانه قیمت بنزین، اغتشاشات شکل گرفت و صحنه خیابان دستخوش ناآرامی شد!»
شاید تریبون یادداشت در یک نشریه متعلق به نهادی نظامی که طبق وصیت بنیانگذار انقلاب نباید وارد رقابت‌های سیاسی و جناحی شود، برای گفتن آنچه می‌خواهد بگوید و آنچه نمی‌خواهد گفته شود، فضای مناسبی نباشد
تعیین شرط برای روحانی
اما فراز پایانی یادداشت، اعلام شرط برای حسن روحانی است: «آقای روحانی برای آنکه بتواند در ایجاد انگیزه برای مشارکت مردم در انتخابات نقش‌آفرین باشد، اولا باید نقدهای وارده به دولت هشت ساله خود را پذیرا باشد، ثانیا باید تلاش کند تا با افراطیون تحریمی که جامعه را به سمت کاهش مشارکت دعوت می‌کنند، مرزبندی خود را اعلام عمومی کند.»
در این یادداشت دو بار برای حسن روحانی شرط گذاشته شده است؛ شروطی که هر دو بار آن، بر مرزبندی و اعلام برائت حسن روحانی از جریانات نزدیک به او تاکید شده است. در شرایطی که مردم عملکرد دولت سیزدهم و مجلس یازدهم را بر سر سفره‌های خود مشاهده می‌کنند، به نظر نمی‌رسد این‌گونه ابراز نظرها تاثیری بر تصمیم‌گیری افکار عمومی و جامعه داشته باشد.
منبع: اعتماد
