به گزارش سایت خبری پرسون، به نقل از رویترز، تونی لئونگ چیو-وای بازیگر هنگ کنگی روز شنبه جایزه یک عمر دستاورد هنری جشنواره فیلم ونیز را با دریافت شیر طلایی از آن خود کرد و اشک‌هایش در حالی که مورد تشویق طولانی مدت قرار گرفت، سرازیر شد.
لئونگ ۶۱ ساله به رویترز گفت: این مانند یک رویا است که به حقیقت پیوسته است.
لئونگ برای نقش‌هایش در فیلم‌های ساخته شده توسط وونگ کاروای، مانند «در حال و هوای عشق» که سال ۲۰۰۰ اکران شد و «۲۰۴۶» که چهار سال بعد روی پرده‌ها رفت، شهرت بین‌المللی به دست آورد.
او همچنین در سه فیلمی بازی کرده که برنده جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شده‌اند: «شهر غم» (۱۹۸۹)، «سیکلو» (۱۹۹۵) و «شهوت، احتیاط» (۲۰۰۷) به کارگردانی آنگ لی، کارگردانی که روز شنبه جایزه وی را به دست او داد.
این بازیگر سرشناس دیروز شنبه پیش از دریافت جایزه، شخصیت آرام و متفکر خود را کنار گذاشت و در کنفرانس مطبوعاتی که به افتخارش برگزار شده بود درباره اولین نقش اروپایی آینده خود و نقاط قوت آموزش بازیگری «دوران طلایی» یعنی دهه ۱۹۸۰ هنگ کنگ صحبت کرد.
لئونگ در بسیاری از فیلم‌هایش کم‌گفتن را نمایش می دهد. وی در اولین فیلمش که در ونیز به نمایش درآمد یعنی «شهر غم» در نقش یک فرد لال ظاهر شده است. در «استاد بزرگ» او بیشتر به مشت‌ها و پاهایش اجازه داده صحبت کنند و در «در حال و هوای عشق» حالت چهره‌اش بسیار گویاتر از کلمات است.
لئونگ که ماه اکتبر سال پیش در جشنواره بوسان جایزه بهترین فیلمساز سال آسیا را دریافت کرد، در ونیز درباره آماده‌سازی طولانی خود برای ایفای نقش‌هایش توضیح داد که شامل تحقیقات ادبی برای نقش غیرگفتاری در «شهر غم» تا آشنایی با عصب‌شناسی علمی برای فیلم آینده‌اش «دوست خاموش» به کارگردانی ایلدیکو انیدی مجار می‌شود.
وی تاکید کرد طوری تربیت شده که تمام احساسات درونی‌اش را سرکوب کند ولی پس از آنکه وارد کلاس بازیگری شده، راهی پیدا کرده است تا خودش را در برابر دیگران بدون خجالت بیان کند.
وی افزود: برای فیلم بعدی‌ام در اروپا، قصد دارم ۸ ماه وقت بگذارم، زیرا نقش یک دانشمند را بازی می‌کنم و از آن‌جا که نمی‌دانستم عصب شناسی چیست کتاب‌های زیادی خواندم و به دانشگاه رفتم … به این ترتیب ناخودآگاه، پس از مدتی فقط شخصیت مورد نظر را اسکن می‌کنم.
لئونگ در مورد «در حال و هوای عشق» که به تازگی در یک نظرسنجی در بریتانیا به عنوان پنجمین فیلم برتر تمام دوران انتخاب شد هم صحبت کرد و از روند کار با کارگردان برجسته وونگ کار وای سخن گفت.
وی گفت: در هنگام کار با او هرگز یک فیلمنامه کامل ندارید. بنابراین نمی‌دانید برای چه چیزی باید آماده باشید. خیلی تجربی است و گاهی یک صحنه را با لباس زمستانی، صحنه بعدی را با لباس تابستانی، سپس در رستوران و سپس در ساحل اجرا می‌کنید. به همین دلیل فیلم‌های وانگ کار وای گاهی چند سال طول می‌کشند.
این بازیگر یادآوری کرد که کارش را در یک ایستگاه تلویزیونی در هنگ‌کنگ شروع کرد؛ در دوره‌ای که دوران طلایی تلویزیون بود و این فرصت را یافت تا در برنامه‌های کمدی، درام و اکشن بازی کند.
وی افزود: آموزش‌هایم به من کمک کرد با بازی در فیلم‌های کمدی تا درام به بازیگر فیلم‌های هنری تبدیل شوم.
