به گزارش سایت خبری پرسون، سقف آرزوهایش اصلا کوتاه نیست. در کلامش قدرت هست، جدیت هست و هدف. مثل اینکه میگوید: «برای زندگیام برنامه ریختهام، روزی میشکنم رکورد تالاخادزه را و عنوان قویترین مرد جهان را به ایران میآورم.»
این را آیت شریفی میگوید. ملیپوش سنگینوزن ایران که آرزوهای بزرگی در سرش است و برای رسیدن به آنها دارد شبانهروز تلاش میکند. آیت میگوید: «انسان به دنیا آمده تا کارهای غیر ممکن را ممکن کند و من هم انسان هستم و میخواهم اینکار را انجام بدهم.»
آیت چه خبر از اردوهای تیم ملی؟ در بابلسر همه چیز ردیف است؟
خدا را شکل شرایط اردو خیلی خوب است.
بعد از اینکه دکتر انوشیروانی آمدند خیلی از دغدغههایمان کم شده است. ایشان و همه عوامل فدراسیون سعی کردند تا دغدغههای ما را کم کنند تا ما با تمرکز بیشتری به وزنهزدن بپردازیم. یکی از کارهای خوب فدراسیون انتخاب کادر فنی عالی و با تجربه برای تیم ملی بود.
آقا نواب که خودشان از قهرمانان المپیک هستند و از بدنه وزنهبرداری. سرد و گرم کشیده هستند، میدانند ورزشکار چه میخواهد و چه دغدغههایی دارد.
بهمن خان زارع هم که با خیلی از قهرمانهای المپیک و جهان کار کردهاند و کهنهکار هستند و کولهباری از تجربه. آقا وحید ربیعی هم که یک ورزشکاری حرفهای بودهاند و کار درست.
شرایط تمرینی خودت چطور است؟ ۲۱۰ در رکوردگیری زدی. با شناختی که از تو داریم میدانیم که داری تمرین میکنی تا وزنههای بیشتری را بزنی.
اوضاع من خوب است. با ۲۱۰ که زدم انگیزهام بیشتر شده است. کارهایی که همه فکر میکنند نمیشود را میخواهم انجام بدهم. انسان متولد شده تا کارهای غیر ممکن را انجام بدهد. میخواهم کارهایی که خیلیها میگویند نمیشود را انجام بدهم. من از همه چیز راضی هستم. خیلی از دغدغهها در این چند ماه کم شده است. همه چیز حرفهای بوده از کمپ گرفته تا رسیدگی به ملیپوشان. ما از روز هفتم عید در اردو هستیم. شاید خیلیها بگویند که دارد آب و تاب میدهد اما من هدفهایی برای خودم ترسیم کردهام که دارم به یکی یکی آنها میرسد. همه آنها را نوشتهام و موجود است. من در ذهنم به یکضرب 230 و دوضرب 270 فکر میکنم و باید به آن برسم.
پس این برنامههایی که ریختهای دارد به نتیجه میرسد.
خودم خیلی امیدوارم. من برای اینکه بهتر بشوم به زدن این وزنهها نیاز دارم. باید سالها در اوج باشم. میخواهم بشوم آیت شریفی بزرگ. شرایط تمرینی که عالی است و اصلا کم نمیگذارم. قطعا میجنگم با رقبایی که دارم تا بتوانم بهترین باشم. بهترین باشم تا بتوانم بهترین نتایج را در مسابقات عربستان، چین، ازبک و بعد از آن المپیک بگیرم. من هدفم این است که در هر مسابقهای از مسابقه قبلی خودم آمادهتر باشم. من برای 210 کیلوگرمی که زدم برنامه داشتم. اطرافیانم شاید این فکر را نمیکردند اما قبل از خواب به آن فکر میکردم، از خواب بیدار میشدم به آن فکر میکردم و خدا را شکر که توانستم پیش خودم شرمنده نشوم و خودم را به خودم ثابت کنم.
آیت تو در این راه چند رقیب خوب و قدر داری این طور نیست؟
علی داوودی و علیرضا یوسفی از بزرگان این ورزش هستند و الگوی من. فکر نکنم در مقابل مدالهایی که آنها آوردهاند حرفی برای گفتن داشته باشم. با این حال رقیب اصلی من در وهله اول خودم هستم. الان دارم برنامهریزی میکنم برای زدن وزنه 225 و 265 کیلوگرم.
نظرت درباره مسابقات جهانی عربستان چیست؟
قطعا مسابقهای است با سطح بالا در کلاس جهانی. به نظرم این مسابقات به نسبت جهانی کلمبیا از اهمیت بالاتری برخوردار است. همه مدعیها برای حضور در المپیک به این مسابقه میآیند. تالاخادزه که دارد آمادگیاش را به رخ میکشد. گور میناسیان هم که وزنههای خوبی زده است. معناسد در چند مسابقه نبود و به نظرم با توپ پر به جهانی خواهد آمد. اینجا هم که علی داوودی را داریم. من میبینم که دارد چطور وزنه میزند. با برنامه است و بدون شک مدعی جهانی و المپیک.
اما خب تو هم امیدواری، این طور نیست؟
من صددرصد امیدوارم. برای المپیک 2020 من تازه به اردو دعوت شده بودم. روزهای اول تمرینم بود و علی داوودی و علی هاشمی داشتند خودشان را برای المپیک آماده میکردند. من همان جا به خودم قول دادم که در المپیک بعدی حضور داشته باشم و یکی از مدعیان فوق سنگین باشم. کم نگذارم و از جان دل برایش تلاش کنم. برنامهام این است، پیش به سمت جلو با تمام قوا و گرفتن یک مدال از رقابتهای المپیک.
آیت یک سوالی که خیلی از مردم معمولا دوست دارند از بچههای سنگین وزن بپرسند این است که میشود به رکوردهای تالاخادزه رسید و دوباره عنوان قویترین مرد جهان را به ایران آورد؟
حضور در تیم ملی ایران آرزوی هر ورزشکاری است.
قطعا آرزوی من هم همین بود. آن زمانی که آقای سلیمی وزنه میزدند و بعد از آن علی داوودی و علیرضا یوسفی و دادرس من آرزو داشتم که بتوانم روزی با این نفرات تمرین و رقابت کنم. قطعا کار سختی برای من بود. تا همین دو – سه سال پیش آیت شریفی را کسی نمیشناخت و فقط بچه محلهایش او را میشناختند. شاید کمتر کسی فکرش را میکرد که روزی من بشوم رقیب نفراتی که نام بردم. خدا را شکر کم نیاوردم و توانستم پای خودم را محکم بگذارم. من نمیگویم از این نفرات بهتر هستم اما میخواهم در سطح آنها باشم تا کارد فنی بتواند در مسابقات پیش رو، روی من هم حساب کند. برای من باعث افتخار است که با علی و علیرضا تمرین و از تجربیات آنها استفاده میکنم. قطعا اگر این دو عزیز نبودند کار من سخت میشد چون باید خیلی چیزها را تجربه میکردم.
و تالاخادزه…
دوست دارم یک روزی طلای جهانی، آسیایی و المپیک را بگیرم. دوست دارم وزنههایی بیشتر از تالاخادزه بزنم و یک روزی دوباره مدال طلای فوق سنگین را به ایران بیاورم. الان میگویند تالاخادزه غول گرجستان و جهان است اما من میخواهم پادشاه وزنهبرداری باشم. من دوست دارم از یکسریها تشکر کنم. از روزهایی که کسی کنارم نبود. اول خدا، دوم خدا و سوم خدا. من همه حرفهایم را با خدا میزنم. از پدر و مادرم تشکر میکنم. پدرم با اینکه کشاورز بود تمام زندگیاش را برای من گذاشت. تلاش کرد تا من برای اهدافم بجنگم. از مادرم که شبانهروز برای من زحمت کشیده. از آقای بهمن حبیب و از کاوه سلیمانی.
از بهداد سلیمی و آیدین نصرتی میخواهم تشکر کنم. در روزهایی که هیچ کس من را نمیشناخت این دو عزیز روی من سرمایهگذاری کردند و علم شان را در اختیار من گذاشتند تا بتوانم اینجا باشم و فردا و فرداها چند پله بالاتر. من تشکر ویژهای هم میخواهم بکنم از همسرم. وقتی نامزد کردیم فقط دو ماه پیش هم بودیم و بعد اردوهای تیم ملی شروع شد و نشد که زیاد کنار هم باشیم. او سختیهای زیادی را تحمل کرده است. من بهترین روزهایش را از او گرفتم و انشاءالله روز برد که بتوانم زحماتش را جبران کنم. از خدا میخواهم سایه این عزیزان همیشه بالای سر من باشد.
منبع: پانا