به گزارش سایت خبری پرسون، «حمیدرضا محبعلی» مشاور مدیرعامل و رئیس اداره کل حوزه مدیریت بانک در برنامه «گفت‌گوی ویژه» رادیو گفت‌وگو در خصوص تاریخچه وام‌های قرض‌الحسنه اظهار داشت: خواستگاه و جایگاه وام‌های قرض‌الحسنه در کشور ما ۲ نقطه عطف دارد که یکی در دهه ۱۳۴۰ با تأسیس صندوق قرض‌الحسنه و دیگری در دهه ۱۳۸۰ با تأسیس نخستین بانک تخصصی قرض‌الحسنه اتفاق افتاد.
وی ادامه داد: متأسفانه تا به امروز در جامعه ما نگاه به وام‌های قرض‌الحسنه به‌صورت سنتی، صندوق‌محور و خانواده‌محور بود. در واقع این امر برای تسهیل پرداخت وام به جوانان و صورت گرفتن موضوع ازدواج رواج داشت، اما در سال‌های اخیر به‌ویژه با روی کار آمدن دولت کنونی، تغییری اساسی در رویکرد اعطای وام‌های قرض‌الحسنه با هدف رفع نیازهای کسب‌وکار و تأمین سرمایه برای حمایت از تولید داخلی و رونق روزافزون و همه‌جانبه اقتصاد ایجاد شده است. این کار باید سال‌ها پیش انجام می‌شد تا شرایط اقتصاد کشور به وضع کنونی دچار نمی‌شد.
این کارشناس حوزه پولی و بانکی تأکید کرد: در دولت کنونی، روند تخصیص وام‌های قرض‌الحسنه به فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان داخلی، سرعتی مضاعف به خود گرفته است و از نگاه سنتی دولت‌های پیشین به این مهم، فاصله گرفته شده تا قدمی مؤثر در مسیر رونق تولید و اشتغال‌زایی برداشته شود.
محبعلی با اشاره به موانع دریافت وام‌های قرض‌الحسنه در کشور گفت: بنا به‌ضرورت اعطای وام در کمترین زمان ممکن، در حال حاضر دست‌اندرکاران این حوزه سعی بر سرعت‌بخشیدن به این روند و هموارسازی مسیر اعطای وام در راستای رونق تولید دارند و برای بهبود این روند، کارت‌های اعتباری قرض‌الحسنه‌ای را در نظر گرفته‌اند که در کاهش هزینه‌ها برای تأمین سرمایه بنگاه‌ها بسیار کاربردی و مطلوب است.
به تعبیر محبعلی با رویه‌ای که دولت کنونی طی ۲ سال اخیر برای تسهیل پرداخت وام‌های قرض‌الحسنه در نظر گرفته، می‌توان انتظار کاهش هزینه‌های خانوار و کاهش مشکلات تأمین سرمایه‌های مالی برای بنگاه‌های تولیدی و خدماتی را داشت.
وی همچنین تأکید کرد: اینکه روند وام‌های قرض‌الحسنه در کشور سرعت گرفته و مسیر آن با همواری نسبی مواجه شده، مبنایی برای ایجاد این انتظار در جامعه نیست که الزاماً نتایج آن در کوتاه‌مدت مشهود باشد؛ بلکه این روند مستلزم زمان است و بی‌شک در بلندمدت نتایج قطعی آن برای عموم مردم ملموس خواهد شد و به‌طور کلی تلاش ما برای اشتغال‌زایی و رونق تولید است تا تدریجاً شکوفایی اقتصادی حاصل شود.
