به گزارش سایت خبری پرسون، علیرضا حیدری بدون تردید یکی از جذابترین قهرمانان کشتی حداقل در چند دهه گذشته محسوب میشود؛ ورزشکاری با شمایل شبیه نگارگریها و تصاویر قدیمی ایرانی از پهلوانها؛ درشت اندام و خوشقیافه و بلندبالا و البته جسور در کشتی. همه اینها باعث میشد او زمانی فوقستاره کشتی ما باشد و شکستهایش مقابل الدار کورتانیدزه، کشتیگیر معروف گرجی، زخمی بزرگ بر دل ما بگذارد، شبیه به آن چیزی که در کشتیهای حسن یزدانی و دیوید تیلور تجربه کردهایم.
حیدری در مسابقات جوانان جهان در تهران به کشتی دنیا معرفی شد و کمی بیشتر از یک دهه به عنوان کشتیگیر ملی به مسابقات مختلف رفت و شکستها و بردهای مهمی را تجربه کرد. پس از آن در شرایطی که به عنوان یک بچه محروم ورزش را سکویی برای پرواز خود ساخته بود، به مرور و با سعی و تلاش تبدیل به یک شهروند ثروتمند شد. او معدنکاری میکرد و در اوقات فراغت در مجموعه انقلاب و سایر سالنهای ورزشی به ورزش میپرداخت تا همچنان روی فرم بماند.
حیدری همچنین مدتی هم در فدراسیون کشتی حضور داشت و در پستی که به قد و قوارهاش هم میآمد، سعی میکرد کشتیگیران را یاری بدهد. همه اینها اما به گذشته سپرده شده و او از ایران به هلند مهاجرت کرده تا زندگی تازهای را آغاز کند. جایی که دویدنش در پارک و خیابان هیچ سری را به سمتش برنمیگرداند، چراکه علیرضای ما نه یک قهرمان پیشین جذاب سابق که یک شهروند ساده مهاجر است. او در مصاحبهای حرفهای جالبی درباره زندگی جدیدش به عنوان یک شهروند عادی در گوشه دیگری از جهان به زبان آورده است، شرحی که پخته است، به دل مینشیند و اثری از پشیمانی در آن نیست.
اما علیرضا حیدری که از ۴۷ سالگی هم عبور کرده، درباره زندگی جدید خود به نکات جالبی اشاره می کند: "خیلیها فکر میکنند من اینجا راحتترم و وقت آزاد بیشتری دارم در حالی که اینطور نیست. وقتی آدم میرود زندگی از تعادل خارج میشود. آنجا دیگر علیرضا حیدری نیستم و نمیتوانم با این اسم زندگی کنم. باید یکسری موضوعات را جا بیندازم که شرایطم درست شود؛ داستان مهاجرت این است. شاید بعدها برگردم، اما الان باید آنجا شرایطی را برای خانواده و خودم مهیا کنم و چیزهایی یاد بگیرم که قبلاً یاد نگرفتهام."
او همچنین برای ساختن یک زندگی نو در یک کشور جدید افکار جالبی دارد: "در ایران آدم قابل اعتنایی بودم که خیلی کارها خودش انجام میشد، اما آنجا یک آدم معمولیام و اصولاً هم خودم را جایی معرفی نمیکنم و میخواهم ببینم در میانه زندگی، میتوانم از نو بسازم. میخواهم سایه علی حیدری را از سرم بردارم. در ایران احتیاجی نداشتم در صف بایستم، تعارفم میکردند که آن جلو قرار بگیرم. کارهای اداری خودش پیش میرفت و من پیش رئیس مجموعه چایم را میخوردم. در واقع از بخشی از زندگیام پریدم، بخشی را که باید زندگی میکردم و یاد میگرفتم، از ۱۶-۱۷ سالگی تا پایان دوره قهرمانی. الآن دارم آن سن را زندگی میکنم و این درک دیگری برای من ایجاد کرده و گویی دارم واحد جدیدی از زندگی را پاس میکنم."
چندی قبل بود که امیررضا خادم به واسطه مطرح شدن گزینههایی برای کاندیداتوری جهت عضویت در اتحادیه جهانی کشتی، نام علیرضا حیدری را در صفحه اینستاگرامی خود مطرح کرد و در واقع او را به علیرضا دبیر پیشنهاد داد، اما قهرمان مسابقات جهانی ۱۹۹۸ تهران و برنز المپیک آتن که هماکنون در اروپا زندگی میکند، در مصاحبه خود عنوان کرده دیگر آن علیرضا حیدری سابق نیست و شاید به طور کلی با کشتی ایران خداحافظی کرده است!