اجزای ایمپلنت دندانی چیست؟

به گزارش سایت خبری پرسون، اگر به تازگی برخی از دندان‌های خود را از دست داده‌اید و قصد دارید از ایمپلنت استفاده کنید، ممکن است درباره اجزای ایمپلنت دندان، جنس و کارکرد آنها کنجکاو باشید.

اجزای ایمپلنت دندان

در پاسخ به سوال اجزای ایمپلنت دندان چیست، باید گفت که اجزای ایمپلنت دندانی نرمال شامل قسمت‌های زیر است:

• پست (فیکسچر، قطعه پیچ مانند)
• اباتمنت (پایه متصل کننده پست با تاج)
• تاج (پروتز ایمپلنت دندان)

اصولا اجزای ایمپلنت دندان یعنی فیکسچر، اباتمنت و روکش مصنوعی به کمک یک سری عمل‌های جزئی در استخوان فک نصب می‌شوند. همانطورکه ذکر شد، ایمپلنت دندان از سه جز تشکیل شده است. معمولا پیش از جراحی و نصب پایه‌های فلزی و پیچ‌مانند لازم است که دندانپزشک یا متخصص ایمپلنت شرایط فک و دندان را بررسی کند.

بیایید نگاهی دقیق‌تر به هر یک از اجزای ایمپلنت دندان بیندازیم.

Øپیچ تیتانیوم یا فیکسچر

اثربخشی طولانی‌مدت ایمپلنت دندان تا حد زیادی به‌دلیل پایداری ایجاد شده توسط پست یا پیچ فلزی کوچک تیتانیومی است. این جزء از اجزای ایمپلنت دندان، در یک جراحی سرپایی داخل استخوان فک بیمار، در محل ریشه طبیعی قرار می‌گیرد. هیچ قسمتی از پیچ از لثه بیرون نیست و به‌همین دلیل دیده نمی‌شود. پس از قراردادن پیچ تیتانیوم، لازم است شش ماه صبر کرد تا این پیچ با استخوان فک جوش خورده و کاملا در جای خود محکم شود.

پیچ تیتانیوم از چه موادی ساخته شده است؟

برای جوش‌خوردن سریع‌تر مهم ترین اجزای ایمپلنت دندان یعنی پیچ به استخوان، رویه آن با لایه‌ای از هیدروکسی آپاتیت پوشانده شده یا با سنگ‌ریزه یا اسید اچ برجسته‌سازی می‌شود تا تماس بیشتری با استخوان داشته و سریع‌تر جوش بخورد. ماده زیرینی که معمولاً برای پست‌ها استفاده می‌شود تیتانیوم است. با این حال، استفاده از زیرکونیا نیز به‌سرعت درحال افزایش است. دلیل محبوبیت زیرکونیا این است ضدحساسیت است (یعنی باعث واکنش‌های آلرژیک نمی‌شود). همچنین در برابر حرارت و خوردگی مقاوم بوده و بسیار قوی است.

طرح‌های مختلف پیچ یا فیکسچر

این اجزای ایمپلنت دندان در طرح‌های مختلفی تولید می‌شوند تا دندانپزشک بتواند بر اساس نوع دندان از دست رفته و محل آن، بهترین طرح را انتخاب کند. این پیچ‌ها شامل ایمپلنت‌های مبنی هستند که بر خلاف نامشان قد بلند (تا 18 میلی‌متر) دارند. آنها باریک هستند و دندانپزشک می‌تواند آن‌ها را در شکاف‌های باریک قرار دهد. اما پایه‌های معمولی نسبتاً سفت و توخالی هستند، به‌طوری که می‌توانند به اباتمنت در قسمت بالا متصل شوند.

Øتاج ترمیم یا پروتز

پروتز یا تاج ترمیم، بخشی از ایمپلنت است که ظاهری شبیه به دندان واقعی دارد. تقریباً در هر شرایطی، این تنها بخشی از ایمپلنت است که در داخل دهان مشاهده می‌شود. این جزء از اجزای ایمپلنت دندان، در سه نوع تاج، بریج و دنچر وجود دارد.

• تاج: شبیه بخش سفید یک دندان واحد است و به‌وسیله اباتمنت به پیچ تیتانیومی متصل می‌شود.
• بریج: شبیه بخش سفید چند دندان به‌هم چسبیده و متوالی است که توسط دو پیچ تیتانیومی در دو طرف و در داخل فک محکم می‌گردد.
• دنچر: گاهی یک قوس کامل دندان و یا بخش قابل ملاحظه‌ای از آن نیاز به جایگزینی دارد. در این شرایط معمولا دندان مصنوعی ساخته می‌شود که شبیه به یک دست دندان طبیعی است. این دندان‌ها روی لثه‌ها قرار گرفته و به‌وسیله تعدادی پیچ تیتانیومی در قسمت‌های مختلف دهان در داخل فک محکم می‌شوند. با این حال برخی از انواع دنچر بدون پیچ تیانیومی و فقط با تکیه بر لثه و دندان‌های اطراف در جای خود قرار می‌گیرند.

جنس تاج ترمیم

روکش‌های دندانی را می‌توان از جنس‌های مختلفی ساخت. فلزات، چینی، رزین و سرامیک برخی از رایج‌ترین این جنس‌ها هستند. در حال حاضر، روکش سرامیکی از همه روکش‌ها محبوبیت بیشتری دارد. تاج معمولاً در طول زمان به مراقبت خاصی به جز بهداشت منظم دهان و دندان نیاز ندارند. معمولا هر 15 سال یک‌بار لازم است این بخش از اجزای ایمپلنت دندان جایگزین شود.

Øاباتمنت

در بین پیچ تیتانیومی و تاج، تکیه‌گاه یا اباتمنت قرار دارد که گاهی اوقات به آن «اتصال» گفته می‌شود. این جزء از اجزای ایمپلنت دندان مانند یک آداپتور عمل می‌کند که یک طرف آن می‌تواند به پست پیچ شود و طرف دیگر برای چسبیدن به پروتز طراحی شده است.

طرح‌های مختلف اباتمنت

طراحی کلی اباتمنت به نوع تاج ترمیم بستگی دارد. اباتمنت برای تاج یک دندان واحد، مانند یک پیچ سرگِرد است، درحالی‌که اباتمنت برای دندان مصنوعی یا دنچر دارای ضمیمه‌هایی برای محکم‌کردن دندان در جای خود است. در این طرح‌ها، اباتمنت ممکن است از طریق یک اتصال شش‌گوش داخلی، یک اتصال شش‌گوش خارجی یا یک اتصال هشت ضلعی داخلی به دنچر متصل شود.

انواع اتصال اباتمنت

آیا اباتمنت همزمان با پیچ قرار می‌گیرد؟

اگرچه پیچ، اباتمنت و پروتز موقت می‌توانند همزمان با هم قرار گیرند، اما در اکثر موارد، دندانپزشک منتظر می‌ماند تا پس از جوش‌خوردن پیچ با استخوان فک، اباتمنت را قرار دهد. این کار مستلزم یک جراحی کوچک دیگر است که در آن لثه باز شده و اباتمنت روی پیچ قرار می‌گیرد. قسمت بالای این تکیه‌گاه، از لثه بیرون می‌آید تا پروتز از طریق آن به بخش زیرین وصل گردد.

با این حال، اگر دندانپزشک از یک اباتمنت شفادهنده (healing abutment) استفاده کند که به آن کاف شفابخش (healing cuff) نیز می‌گویند، نیاز به جراحی دوم برطرف می‌شود. زیرا این نوع اباتمنت فراتر از لثه‌ها گسترش می‌یابد و فضای زیادی برای روکش ایجاد می‌کند. پس از جوش‌خوردن پست، دندانپزشک کاف التیام‌دهنده را برمی‌دارد و اباتمنت و تاج نهایی را قرار می‌دهد. لثه‌ها ممکن است برای تطبیق با اندازه و شکل تاج نیاز به تغییرشکل جزئی داشته باشند، اگرچه یک تاج موقت می‌تواند به کانتورکردن لثه کمک کند.

جنس اباتمنت

مانند پست‌های ایمپلنت، تیتانیوم و زیرکونیا رایج‌ترین مواد برای ساخت این جزء از اجزای ایمپلنت دندان هستند. از آنجا که اباتمنت بالای خط لثه قرار دارد و دیده می‌شود، برخی از بیماران ترجیح می‌دهند جنس آن از زیرکونیا باشد تا از نظر رنگی با روکش دندان مطابقت داشته باشد.

همه اجزای ایمپلنت دندان دست به‌دست هم می‌دهند تا جای خالی یک دندان از دست رفته را پر کنند. ایمپلنت‌ها کارکرد یک دندان عادی را دارند و بیشتر افراد می‌توانند از آنها استفاده کنند. قبل از انجام ایمپلنت دندان، لازم است از مهارت دندانپزشک و کیفیت خوب اجزای ایمپلنت دندان اطمینان حاصل نمایید. می‌توانید از دندان‌پزشک درباره جنس این قطعات و فرآیند نصب آنها داخل دهان سوال بپرسید.

برگرفته از مجله سلامت میخک(https://mikhakdental.com)