به گزارش سایت خبری پرسون، دعای جوشَن کبیر (به عربی: جَوْشَن ٱلْکَبِیر) دعایی است طولانی برای شیعیان که شامل ۱۰۰۱ اسم و صفت خداوند است. جوشن به معنای «لباس جنگ» یا «صفحه فولادی» است؛ بنابراین نام دعا به زره سنگین پیامبر در جنگ اشاره دارد. به اعتقاد و گفته مسلمانان، خداوند به جای زره سخت، این دعا را به عنوان محافظت در برابر صدمات جنگ به او آموخت.
دعای جوشن کبیر ۱۰۰ بند یا فصل دارد و هر بند حاوی ۱۰ اسم از اسم‌های خداوند است و در مجموع هزار اسم خداوند در آن آمده است؛ البته در بند ۵۵ این دعا یازده اسم ذکر شده است. ازاین‌رو، برخی دعا را شامل ۱۰۰۱ اسم دانسته‌اند. به گفته شیخ عباس قمی، اسم اعظم خدا نیز در این دعا است.
این دعا را کفعمی در المصباح و البلد الامین نقل کرده و علامه مجلسی در بحار الانوار و شیخ عباس قمی نیز در مفاتیح الجنان به نقل از کفعمی ذکر کرده‌اند.
در روایات برای این دعا فضیلت‌های متعددی ذکر شده است؛ از جمله در امان خدا بودن. در برخی روایات به نوشتن این دعا بر روی کفن سفارش شده است. علامه مجلسی در زاد المعاد، براساس برخی روایات، خواندن این دعا را از اعمال شب‌های قدر ذکر کرده است.
جوشن کبیر از دعاهای مشهور و رایج میان شیعیان ایران است و معمولاً در مراسم شب‌های قدر به صورت گروهی خوانده می‌شود.
