به گزارش سایت خبری پرسون، مجید ابهری در یادداشتی نوشت: متاسفانه در میان اخبار روزمره در کشور گاهی شاهد وقایعی هستیم که علاوه بر اهانت به شخصیت؛ جایگاه و شرایط وقوع برای عاملین نیز شرایط دشواری را رقم می‌زنند.
مثلا: مصیبت اول: در هفته جاری یک پای قطع شده انسان در مخزن زباله در یکی از خیابان های تهران توسط یکی از پاکبانان زحمتکش کشف و بلافاصله به اطلاع نیروهای انتظامی می‌رسد. با پشتکار و تلاش مامورین زحمتکش و با کمک دوربین‌ها عامل دور انداختن پا شناسایی و دستگیر می‌شود.
فاجعه از اینجا آغاز می‌شود که فرد جوان با تاسف این فاجعه را پذیرفته و اظهار می‌دارد به‌علت ابتلا به دیابت دستور قطع پایم صادر و به اجرا درمی‌آید. منتهی بجای رعایت موازین شرعی و انسانی پای قطع شده در اختیار بیمار قرار می‌گیرد. در مسیر عزیمت به خانه به خاطر فشارهای عاطفی و انسانی پا توسط فرد به سطل زباله پرتاب می‌شود. باید مشخص شود چگونه عضو قطع شده در اختیار بیمار که دچار هیستری عصبی و تالمات روحی شده قرار می‌گیرد؛ بیمار در چنین شرایطی باید تحت روان درمانی و مشاوره قرار بگیرد و با توجه به شرایط سنی وی عضو قطع شده دور از چشم وی با رعایت موازین شرعی دفن گردد.
مصیبت دوم: یکی از مامورین زحمتکش مرزبانی در نقطه صفر مرزی (میلک) به خاطر تعقیب قاچاقچی توسط وی و همدستانش با کامیون ربوده شده و اندکی دورتر از مرز توسط مامورین مرزی با وضعی شرم‌آور به نگهبانی برده شده و در مسیر مورد اهانت و ضرب و شتم قرار می‌گیرد. البته چند ساعتی بعد وی آزاد شده و به محل خدمتش برمی‌گردد؛ البته در مرزها و مبادی کنترل از این وقایع فراوان رخ می‌دهد اما مدیران ارشد با آموزش های لازم در حسن همجواری و احترام به همسایه و نیروهای همکار اجازه وقوع و تکرار اینگونه حوادث را نمی‌دهند.
قطعا همانگونه که وزیر محترم کشور به عنوان عالیترین مدیر اجرایی دستورات لازم را صادر و در رابطه با پیگیری وضعیت سرباز نامبرده توصیه‌های اکید نموده‌اند، درست در روز تحویل سفارت چنین برخوردهای غیردوستانه از نگاه دولتمردان و مردم غیور ایران پوشیده نخواهد ماند.
منبع: آفتاب یزد
