به گزارش سایت خبری پرسون، آیا در برابر فرزندتان اقتدارتان را جایی جا گذاشته یا آن را گم کرده اید و بی اختیار ولی مسئول مانده اید؟ رمان «زمان بی گذر» داستانی از ناهید پیلوار است که در آن، سقوط یک به یک ستاره های اقتدار پدر و مادر به تصویر کشیده شده است.
رمان «زمان بی گذر» به تازگی توسط انتشارات ناظرزاده کرمانی به بازار آمده است.
ناهید پیلوار نویسنده، محقق و روزنامه نگار ؛ دانش آموخته رشته روزنامه نگاری از دانشگاه علامه طباطبایی است که از سال 1372 فعالیت روزنامه نگاری اش را آغاز کرد و با نشریاتی مانند هفته نامه سینما، زن، خرداد، ایران دیلی و خبرگزاری جمهوری اسلامی همکاری داشته است. همچنین، او در سال 1382 اولین روزنامه استان البرز به نام «صبح کرج» را تاسیس کرد.
در سال 1384 برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و دکترای خود را در رشته رسانه از دانشگاه «رون آلپ» دریافت کرد. او علاوه بر فعالیت های روزنامه نگاری، در سال 1396 اولین کتاب خود به زبان فرانسه را به نام «قدرت و مطبوعات در ایران» در پاریس منتشر کرد و در سال1399 نیز نخستین رمان بلند خود به نام «دمپایی های سفید» را در لندن به چاپ رساند.
رمان «زمان بی گذر» دومین رمان بلند اوست که در آن داستان زندگی خانواده ای تک فرزندی را بیان می‌کند که پدر و مادر با توجه به اختلافات فاحشی که با هم در حوزه تعلیم و تربیت او دارند، نمی‌توانند در خصوص تعیین کادرهای تربیتی فرزندشان به توافق برسند.
کودک از این اختلاف بین دو قطب قدرت که پدر و مادر تعریف می‌شوند، استفاده می‌کند و از شکاف میان آن دو، کج و معوج رشد می‌کند و بالا می‌آید.
در این رمان هر مرزی را که پدر می‌گذارد، مادر با خشم آن را برمی‌دارد و هر مرزی را که مادر می گذارد، پدر به آن می‌تازد و آن را می‌شکند. در این وادی است که کودک از مرزهای شکسته به سرعت عبور می‌کند و از حیطه قدرت پدر و مادرش دور و دورتر می‌شود؛ به گونه ای که زمانی هم که ظاهرا کنار یکدیگر هستند، دیگر صدای همدیگر را هم نمی‌شنوند.
در رمان «زمان بی گذر» کودک کلمه «نه» را نمی‌شناسد، اگر هم آن را می‌شنود آنقدر به آن می‌کوبد تا تغییرش دهد و آن را به «بله» تبدیل کند.
فضای این رمان در کشور فرانسه می‌گذرد وگذری هم به سیستم آموزشی و تربیتی این کشور دارد.
