به گزارش سایت خبری پرسون، محمود حسینی‌زاد، مترجم و نویسنده، با اعلام خبر درگذشت فرامرز بهزاد، در صفحه شخصی خود نوشت: «حالا فرامرز بهزاد رفته. ۴۶ سال دوستی و خاطره. از سال ۵۵ مسئول من بود در گروه ادبیات آلمانی دانشگاه تهران. از سال ۵۶ هم با اردشیر فریدمجتهدی، سه نفری گروه ترجمه کارهای برشت در خوارزمی رو داشتیم. علیرضا حیدری (ناشر خوارزمی) هم بود. سه سال تقریبا شبانه‌روز با هم کار کردیم تا انتشارات خوارزمی مصادره شد و انقلاب فرهنگی دانشگاه را تعطیل کرد.»
او ادامه داده است: «بعد سه تایی رفتیم گروه آلمانی انستیتو سیمین رو درست کردیم. چند سالی تقریبا هر روز با هم بودیم. بعد فرامرز رفت آلمان، فرید کانادا. در تماس بودیم. به‌خاطر چاپ مجدد برشت و یک کم هم در جریان تالیف فرهنگ آلمانی- فارسی. برشت که نشد. حیدری رفت. از بیماری فرامرز اطلاع داشتم و هیچوقت دیگه دلم راضی نشد بروم بامبرگ و در اون حال ببینمش، حالا یکدفعه خبر رفتنش. از گروه برشت، علیرضا حیدری و اردشیر که چند سالیه رفتن. و حالا هم فرامرز. یک عالم ازش یاد گرفتم. یک عالم دلگرمم کرد تا از من معلم و مترجم بسازه. البته که حالا بهترین و دقیق‌ترین مترجم آلمانی‌مون رفته، اما شاید سال‌ها بعد یکی دیگه جاش رو بگیره. اما حالا دوستی رفته کنار آن دوستان دیگه که دیگه کسی جاش رو نمیگیره. کسی جاشون رو نمیگیره.»
فرامرز بهزاد، مترجم و فرهنگ‌نویس، متولد سال ۱۳۱۴ بود. «فرهنگ آلمانی_ فارسی»، «درباره تئاتر»، «تک پرده‌ای‌ها» و «تفنگهای خانم کارار و رویاهای سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت، «گفتگو با کافکا» نوشته گوستاو یانوش، «پزشک دهکده»، «نامه به پدر» و «شویک در جنگ جهانی دوم» از فرانس کافکا و «آندره سگوویا از نگاه من» نوشته جان دووارت از جمله آثار به جا مانده اوست.
منبع: خبرآنلاین
