حسین شریعتمداری به اروپاییها وعده داد:
به گزارش سایت خبری پرسون،محققان کشف کرده‌اند که در یک منطقه از زمین، شرایط محیطی آنقدر سخت است که نمی‌تواند هیچ گونه حیاتی را حفظ کند. منطقه زمین گرمایی دالول، بسیار گرم، شور و اسیدی است. این حوضچه‌ها در امتداد یک دهانه آتشفشانی واقع در فرورفتگی داناکیل در اتیوپی، جایی که دمای روز حتی در زمستان از ۴۵ درجه سانتیگراد فراتر می‌رود، کشیده شده است. برخی از حوضچه‌های نمک هایپراسید دارای pH بسیار منفی هستند. پس از یکسری آزمایش، محققان دریافتند که هیچ حیاتی در حوضچه‌ها وجود ندارد، حتی میکروارگانیسم ها. این یافته‌ها در مجله Nature Ecology & Evolution منتشر شد.
Purificación López García، زیست شناس در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، گفت: «پس از انجام تجزیه و تحلیل بر روی تعداد بسیار بیشتری از نمونه‌ها نسبت به تحقیقات قبلی، توانستیم تایید کنیم که هیچ حیات میکروبی در این حوضه‌های داغ، هایپراسید و شور و همچنین در دریاچه‌های نمک غنی از منیزیم مجاور وجود ندارد.»
برعکس، در نواحی بیابانی و دره‌های نمکی اطراف منطقه زمین گرمایی، حیات به شکل تنوعی از میکروارگانیسم‌های بدوی (هالوفیل‌ها از گروه باستانی‌ها) وجود دارد که محیط شور با آن‌ها ارتباط دارد. باد و بازدیدکنندگان طیف گسترده‌ای از میکروب‌ها را به برکه‌ها و دریاچه‌های داناکیل پراکنده کردند. دانشمندان می‌گویند که پس از چندین نوع آزمایش به توالی انبوه نشانگر‌های ژنتیکی رسیدند.
به منظور شناسایی میکروارگانیسم‌های بالقوه، کشت‌های میکروبی، سیتومتری برای تشخیص تک تک سلول‌ها، آنالیز شیمیایی آب شور و همچنین میکروسکوپ الکترونی در ترکیب با طیف سنجی اشعه ایکس صورت گرفته است. این آزمایش‌ها به آن‌ها اجازه داد تا بین سلول‌های میکروبی واقعی و ذرات معدنی غنی از سیلیکون که می‌توانستند مشابه آن‌ها باشند، تمایز قائل شوند، زیرا می‌توان آن‌ها را به عنوان سلول‌های فسیل‌شده تعبیر کرد، در حالی که در واقع حتی در غیاب هر شکلی از حیات، به‌طور خودبه‌خود در نمک تشکیل می‌شوند.
محققان معمولا از شواهدی مبنی بر وجود حیات در محیط‌های شدید روی زمین به‌عنوان نقطه مرجع برای شناسایی شرایط محیطی مشابهی که می‌توانند حیات در سیارات داخل یا خارج از منظومه شمسی ما را پشتیبانی کنند، استفاده کرده‌اند.
نویسنده این مطالعه گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که مکان‌هایی مانند این حوضه‌های دالول روی زمین وجود دارد که با وجود آب مایع، استریل هستند؛ که به تجزیه هیدروژن کمک می‌کند. ترکیب آن‌ها با محیط شور، اسیدی و گرم زندگی را غیرقابل تحمل می‌کند.»
لوپز گارسیا نتیجه گرفت: «این مکان باورنکردنی به نظر می‌رسد، زیرا ما معتقدیم که سیاره ما نشان دهنده زندگی و تکامل است و بدون حیات، تکامل نمی‌تواند اتفاق بیفتد.»
اگر لوپز گارسیا در تحقیقاتش درست گفته باشد، می‌توانیم از منظری بسیار متفاوت به سیاره خود بنگریم، دیدگاهی بی‌رحمانه‌تر که جنبه نابخشودنی زندگی و انسانیت را نشان می‌دهد.
منبع: برنا
