به گزارش سایت خبری پرسون، جلال میرزایی درباره طرح مجلس مبنی بر «مجازات افراد معروف و مشهور قبل از اظهارنظر مقامات رسمی» اینکه حتی حرف زدن در مورد چنین طرح‌هایی در شرایط فعلی کشور تا چه میزان می‌تواند مردم را ناراحت کند، و اینکه آیا پیشنهاددهندگان این طرح پس از پایان یافتن دوره نمایندگی‌شان به این طرح پایبند خواهند بود، گفت: مجلس یازدهم در نمایندگی جامعه مدنی کشور، یعنی نیروها و طبقات اجتماعی در مقایسه با مجالس قبلی در موضع ضعیف‌تری قرار دارد. این مجلس پایگاه اجتماعی قوی ندارد و از حمایت اجتماعی برخوردار نیست و بیشتر مورد حمایت یک طیف و برخی نهادها بوده است.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: برنامه‌های این مجلس با آن چیزی که مجلس را در رأس کار قرار می‌دهد، فاصله دارد؛ بیشتر هم ملاحظات حامیان خود و بخشی از حاکمیت برایش مهم است، اینکه این ملاحظات را در نظر بگیرد و قوانین را برای آنها وضع کند. در شرایطی که در این ۳ الی ۴ ماه اخیر بی‌ثباتی و ناآرامی‌هایی اتفاق افتاد و بسیار هم آسیب زد، قبل از این اتفاقات هم مشاهده می‌کنیم در ارتباط با حجاب و فضای‌مجازی ملاحظات بخشی از حاکمیت و افراد را مد نظر قرار می‌دهند و بیشتر پیگیر این مطالبات هستند تا اینکه بخواهند پیگیر منافع عموم، مطالبات، تقاضاها و خواسته‌های نیروهای اجتماعی و یا افراد مستقل از دولت باشند.
وی یادآور شد: مجلس چندین طرح مانند ساماندهی فضای‌مجازی یا طرح صیانت و حجاب را در دستور کار داشت و پیگیری می‌کرد؛ ابتدا هم یک‌مقداری کار انجام دادند اما بعد که مشاهده کردند فضا سنگین است گفتند در دستور کار ما نیست. زیرا چندین بار گفتند که ما یک طرحی داریم و در حال تدوینش هستیم و اعلام می‌کنیم که تا امروز هم بیانش نکردند.
میرزایی ادامه داد: چه آن طرح‌ها و چه این طرح‌ها، چه موضع‌گیری‌هایی که داشتند و بیانیه‌هایی که امضا کردند، چه نطق‌های میان دستورشان را بررسی کنید، عمده چیزی که می‌گویند یکی بیان مشکلات یکی هم تاکید بر دغدغه‌هایی است که بعضی از نهادها دارند.
وی افزود: در مجلس یک تعداد محدودی هستند که بعضاً مواضعی را اتخاذ می‌کنند که مواضع بخش عمده‌ای از نیروهای اجتماعی و مردم است. البته قصدم این نیست که بگویم دیگر نماینده‌ها مسائل مردم را منعکس نمی‌کنند بلکه عمده وظیفه‌ای که برای خودشان تعریف کردهاند بیان دغدغه‌ها و مشکلات معیشتی مردم است، آنان مسائلی که در حوزه حقوق شهروندی و دغدغه بخشی از جامعه است، اینکه بعضی نگران محدود شدن آزادی‌ها هستند؛ بعضی می‌خواهند قانون‌گرایی اصالت داشته باشد و همه به سمت قانون‌گرایی بروند و یا تنش‌زدایی در روابط خارجی باشد که در راستای منافع و حل مشکلات کشور بوده و از فشار بر مردم می‌کاهد را رها کردهاند و اصلا در ادبیات‌شان نیست.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی درباره اینکه این رفتار نمایندگان چه تاثیری بر صندوق‌های رأی در سال آینده خواهد داشت، گفت: به عنوان کسی که تجربه کار مجلس داشتم و دانش آموخته علوم سیاسی هستم، معتقدم مراجعه به صندوق رأی یکی از کم‌هزینه‌ترین راه‌ها برای تغییر در وضع موجود است و ما در گذشته در ۲ مقطع شاهد چنین امری بوده‌ایم.
وی یادآور شد: در سال‌های ۷۶ و ۹۲ شاهد بودیم که صندوق رأی بسیار کمک کرد فشارها از روی مردم برداشته و کم شود. البته هر ۲ مقطع تحت تاثیر فشار جریاناتی در داخل به خوبی ختم نشد، چه سال ۷۶ که به ۸۴ ختم شد و مشاهده کردیم چه اتفاقی افتاد و چه سال ۹۲ که بعد از آن مسائلی پیش آمد. ولی در نهایت ما نباید فکر کنیم وقتی به صندوق مراجعه می‌کنیم و اگر هم رأی آوردیم طیف مقابل باید ساکت شود و فعالیت را کنار بگذارد. طبیعی است طیف مقابل هم به سادگی کوتاه نمی‌آید و سعی می‌کند مواضع و موقعیت خودش را در قدرت حفظ کند. ما اگر بخواهیم در راستای دغدغه‌هایی که مردم دارند، حرکت کنیم و کسانی که در حال حاضر یک سویه موضع می‌گیرند و مواضع‌شان بعضاً کمکی به منافع مردم، منافع ملی و مسائل امنیتی نمی‌کند، کنار بروند، هیچ راهی جز صندوق رأی نداریم.
میرزایی خاطرنشان کرد: امروز بیش از یکسال از عمکلرد دولت و مجلس فعلی می‌گذرد که باید برای مردم تبیین و بررسی شود که این مواضع چیست و خاستگاهش کجاست و پیامدهایش برای منافع مردم چیست؟
وی ادامه داد: نمایندگان فعلی این حق را دارند دوباره در انتخابات شرکت کنند اما باید دید خواسته مردم چیست؟ آیا مردم برای تغییر به دنبال صندوق رأی می‌روند؟ باید صبر کرد بعد از این التهاب‌هایی که ۳ الی ۴ ماه اخیر شکل گرفت باید دید آیا می‌شود یک مسیر و فضایی را ایجاد کنیم تا در این فضا گفت‌و‌گوهای منطقی شکل بگیرد و طرفین بتوانند گفت‌وگو کنند، میزگردها، مناظره‌ها و نشست‌ها برگزار شود تا مردم بتوانند قضاوت کنند.
این نماینده پیشین مجلس عنوان کرد: البته مردم می‌دانند عملکرد این‌ها چه بوده است، منتها این‌ها باید بیایند توجیه کنند مواضع خودشان را بیان کنند تا ببینیم قضاوت مردم چه خواهد بود. آیا مردم دوباره این ها انتخاب می‌کنند یا خیر؟ باید صبر کنیم و ببینیم آیا فضای مشارکت توأم با رقابت جدی فراهم می‌شود و بعد ببینیم از دل صندوق رأی چه کسانی بیرون می‌آیند.
