افزایش قیمت ها و تماشاگری مسئولان

به گزارش سایت خبری پرسون،سیدعلی دوستی موسوی در یادداشتی نوشت: نگاهی به اخبار،حکایت از موج جدید افزایش قیمت کالاهای مختلف دارد. در هفته های اخیر اظهار نظر پراکنده مقام های صنفی یا دولتی نشان می دهد قیمت برخی کالاها و خدمات عمومی به صورت چراغ خاموش در حال افزایش است.شکر، برنج، بلیت هواپیما، لوازم خانگی، برخی اقلام دارویی، هزینه های خدماتی در برخی دفاتر الکترونیک، گوشت قرمز، روغن موتور، خودرو و غیره تنها بخشی از افزایش قیمت های اخیر است؛ با این توضیح که افزایش قیمت ارز و سکه و مسکن به عنوان کالاهای پایه اصولا لحاظ نشده است.

اما با کمال تاسف باید گفت واکنش مسئولان و دستگاه های مسئول به این گرانی ها همچون گذشته توجیه گرایانه، انفعالی، تماشاگرانه، غیرموثر، ویترینی و همراه با پاک کردن صورت مسئله بوده و متاسفانه اخیرا پرخاشگرانه هم شده است؛ یعنی برخی مسئولان حتی تحمل پرسش شنیدن برای گرانی ها را هم از دست داده اند.

بدین ترتیب، مسئولان امر در برابر انتشار خبر هر گرانی صرفا به یک مصاحبه تند و تهدید آمیز قناعت کرده و بعد روزه سکوت می گیرند و در نهایت بخش خصوصی و بازار بر ماجرا سوار شده و قیمت جدید را بر گرده مردم تحمیل می کنند.

رفتارشناسی مسئولان و دستگاه های عریض و طویل مبارزه یاکنترل گرانی در برخورد با موج جدید افزایش قیمت ها این تردید و سوال جدی را ایجاد می کند که ایا واقعا آنها به فکر جیب مردم نیستند؟ آیا نمی دانند سفره های مردم روزبه روز درحال کوچک شدن، دسترسی به اقلام اساسی درحال محدود شدن، استانداردهای زندگی رو به کاهش و اثرات روحی و جسمی رشد مداوم قیمت ها و کاهش یا قطع دسترسی به خیلی اقلام بخصوص از سوی نسل جوان و آرزومند، در حال آشکار شدن است؟

اگر نمی دانند که تکلیف روشن است اما اگر می دانند چرا شاهد هیچ اقدام اساسی، عملی و ملموس که درکف بازار و از طریق کاهش قیمت ها مشاهده شود، نیستیم؟ چرا فقط به وعده و حرف های زیبا اما بی حاصل و عمل اکتفا می شود؟ مردم می گویند ما همین امروز و اکنون نیاز به اقدام برای کاهش قیمت ها داریم و اعلام برنامه و حرف درمانی برای ما کاهش قیمت نمی شود.چرا مسئولان با عوامل رشد مداوم قیمت ها برخورد قاطع و محکم نمی کنند؟ تاکی باید شاهد تغییر برچسب های قیمت در فروشگاه ها بوده و هر روز بدتر از دیروز غافلگیر و عصبانی شویم و سبد خریدمان را کوچک کنیم؟ چقدر می توانیم خودمان را با رشد دائمی قیمت ها هماهنگ کنیم و این دور باطل تا کجا ادامه خواهد یافت؟…

اینها پرسش هایی بی پاسخ است که مردم هر روز از خود می پرسند اما جوابی جز کلیاتی بی عمل دریافت نمی کنند و قیمت ها و بازار هم راه خود را می روند.

با این حال باید دلسوزانه هشدار داد که فشارگرانی ها برگرده مردم از حد تحمل و طاقت بیشتر شده و متاسفانه چشم اندازی که برای بودجه ۱۴۰۲ ارایه می شود هم حاکی از رشد تورم و سطح عمومی قیمت ها و بدتر شدن وضعیت موجود است.

لذا دولت و دو قوه دیگر باید در اقدامی هماهنگ برای رشد مداوم قیمت ها فکری اساسی کرده، رشد قیمت ها از جانب خود و درآمدزایی از این محل را متوقف کنند، مجازات گرانفروشان را به طور پشیمان کننده ای افزایش داده و سریع و بی رحمانه اجرا کنند، از فشار مالیاتی بر مردم و حقوق بگیران بخصوص در لایحه بودجه ۱۴۰۲ بکاهند و کسری بودجه هنگفت را از محل صرفه جویی شدید در هزینه های عمومی همچون قطع حقوق های نجومی در شرکت های دولتی و خصوصی ها و بانک ها و شهرداری ها و امثالهم جبران کنند، نه از محل جیب مردم.

در نهایت هم مجددا دلسوزانه هشدار می دهیم که طاقت مردم از گرانی ها طاق شده و تداوم بی توجهی و بی عملی در برابر این وضعیت عواقب وخیمی به دنبال خواهد داشت و باعث سوء استفاده های گسترده ای هم خواهد شد. به قول سعدی بزرگ:

سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی

به عمل کار برآید به سخندانی نیست

منبع:اطلاعات