به گزارش سایت خبری پرسون، اما با کمال تاسف باید گفت واکنش مسئولان و دستگاه های مسئول به این گرانی ها همچون گذشته توجیه گرایانه، انفعالی، تماشاگرانه، غیرموثر، ویترینی و همراه با پاک کردن صورت مسئله بوده و متاسفانه اخیرا پرخاشگرانه هم شده است؛ یعنی برخی مسئولان حتی تحمل پرسش شنیدن برای گرانی ها را هم از دست داده اند.
بدین ترتیب، مسئولان امر دربرابر انتشارخبر هر گرانی صرفا به یک مصاحبه تند و تهدیدآمیز قناعت کرده و بعد روزه سکوت می گیرند و در نهایت بخش خصوصی و بازاربرماجرا سوار شده وقیمت جدید را برگرده مردم تحمیل می کنند.
رفتارشناسی مسئولان ودستگاه های عریض وطویل مبارزه یاکنترل گرانی دربرخورد با موج جدید افزایش قیمت ها این تردید و سوال جدی را ایجاد می کند که ایا واقعا آنها به فکر جیب مردم نیستند؟ آیا نمی دانند سفره های مردم روز به روز درحال کوچک شدن، دسترسی به اقلام اساسی درحال محدودشدن، استانداردهای زندگی رو به کاهش و اثرات روحی وجسمی رشد مداوم قیمت ها و کاهش یا قطع دسترسی به خیلی اقلام بخصوص از سوی نسل جوان و آرزومند، درحال آشکار شدن است؟
اگر نمی دانند که تکلیف روشن است امااگر می دانند چرا شاهد هیچ اقدام اساسی، عملی و ملموس که درکف بازار و از طریق کاهش قیمت ها مشاهده شود، نیستیم؟ چرا فقط به وعده و حرف های زیبا اما بی حاصل و عمل اکتفا می شود؟ مردم می گویند ما همین امروز و اکنون نیاز به اقدام برای کاهش قیمت ها داریم و اعلام برنامه و حرف درمانی برای ما کاهش قیمت نمی شود. چرا مسئولان با عوامل رشد مداوم قیمت ها برخورد قاطع و محکم نمی کنند؟ تاکی باید شاهد تغییر برچسب های قیمت در فروشگاه ها بوده و هرروز بدتر از دیروز غافلگیر و عصبانی شویم و سبد خریدمان را کوچک کنیم؟ چقدر می توانیم خودمان را با رشد دائمی قیمت ها هماهنگ کنیم و این دور باطل تا کجا ادامه خواهد یافت؟…
اینها پرسش هایی بی پاسخ است که مردم هر روز از خود می پرسند اما جوابی جز کلیاتی بی عمل دریافت نمی کنند و قیمت ها و بازار هم راه خود را می روند.
با این حال باید دلسوزانه هشدار داد که فشار گرانی ها برگرده مردم از حد تحمل و طاقت بیشتر شده و متاسفانه چشم اندازی که برای بودجه ۱۴۰۲ ارایه می شود هم حاکی از رشد تورم و سطح عمومی قیمت ها و بدتر شدن وضعیت موجود است.
لذا دولت و دو قوه دیگر باید در اقدامی هماهنگ برای رشد مداوم قیمت ها فکری اساسی کرده، رشد قیمت ها از جانب خود و درآمدزایی از این محل را متوقف کنند، مجازات گرانفروشان را به طور پشیمان کننده ای افزایش داده و سریع و بی رحمانه اجرا کنند، از فشار مالیاتی بر مردم وحقوق بگیران بخصوص درلایحه بودجه ۱۴۰۲ بکاهند و کسری بودجه هنگفت را از محل صرفه جویی شدید در هزینه های عمومی همچون قطع حقوق های نجومی در شرکت های دولتی وخصولتی ها و بانک ها و شهرداری ها و امثالهم جبران کنند،نه از محل جیب مردم.