به گزارش سایت خبری پرسون، در ضلع جنوب شرقی فلکه دوم تهرانپارس و وسط هیاهو و شلوغی این محله، باغ سرسبز و بزرگی هست که از پشت دیوارهای آجری آن قامت بلند درختان سرو و کاجش به چشم می‌خورد. این باغ که بین اهالی به رستم‌باغ معروف است، قصه شیرینی دارد که شنیدنش خالی از لطف نیست.
مالک و سازنده این باغ سرسبز «رستم گیو»، یکی از نیکوکاران زرتشتی، است. رستم‌خان ۶۵ سال پیش این باغ را به نیت کمک به زرتشتیانی که بضاعت مالی کافی نداشتند، ساخت و ۱۰۰ خانه یک‌شکل در آن بنا کرد. رستم گیو که بین اهالی به ارباب‌رستم معروف بود، پس از ساخت باغ و خانه‌ها، اعلام کرد خانواده‌های زرتشتی که مستاجرند، تا زمانی که خانه‌دار شوند، می‌توانند در این خانه‌ها زندگی کنند.
پس از این فراخوان، زرتشتیانی که مستاجر بودند و دست و بالشان تنگ بود، از همه‌جای تهران به این باغ آمدند. آنها سال‌ها اینجا زندگی می‌کردند و وقتی پولی برای خرید خانه در کیسه‌شان جمع می‌شد، باغ را ترک می‌کردند و جایشان را به مستاجران جدید می‌دادند. البته مستاجران رستم پول کمی بابت اجاره پرداخت می‌کردند که خرج تعمیر خانه‌ها و رسیدگی به امور باغ می‌شد. به گفته ساکنان قدیمی باغ، سکونت در این باغ مقررات خاصی داشت. «افلاطون عدالتی»، باغبان پیر، که جزو اولین ساکنان باغ است، دراین‌باره می‌گوید: «آن موقع اینجا آسفالت نبود، شنی بود. هیچ‌کس هم اینجا ماشین نداشت. یعنی ارباب‌رستم می‌گفت کسی که ماشین دارد، وضعش خوب است پس نباید اینجا زندگی کند. آن زمان تلویزیون ۳ هزار تومان بود، اگر کسی تلویزیون هم می‌خرید نمی‌توانست اینجا بماند. او همیشه دلش می‌خواست نیازمندان واقعی در این خانه‌ها زندگی کنند.»
بد نیست بدانید با گذشت ۶۵ سال، باغ رستم هنوز هم پابرجاست و محل زندگی و مامن زرتشتیانی است که خانه ندارند. بررسی وضع تمکن مالی و صلاحیت سکونت مستاجران باغ توسط انجمن موقوفه‌ای که دفترش در آن باغ است، بررسی می‌شود.
منبع: همشهری آنلاین
