به گزارش سایت خبری پرسون، جلال ساداتیان در یادداشتی نوشت: حتی در این مورد اعلام شده بود که با ابتکار اتحادیه اروپا قرار است ایران و امریکا برای بهبود روابط بیانیه‌ای را با همکاری دو طرف قرائت کنند. توجه داشته باشید که خط لوله‌ای که بین ایران و اروپا از زمان حکومت پهلوی ساخته شده بود می‌توانست راهی برای انتقال انرژی از مبدا ایران باشد. که این موضوع هم می‌توانست باعث دوری ایران از روسیه شود.
این موضوع هم می‌توانست جزو اهداف نهفته اروپایی‌ها باشد. به‌دلیل عدم شرایط موجود از سوی ایران و آمریکا این میانجی‌گری نتیجه‌ای در بر نداشت و در واقع می‌توانیم بگوییم که تیر اروپایی‌ها به سنگ خورد و این تئوری‌هایی که به‌عنوان میانجی‌گری مطرح شده بود شکست خورد. در این شرایط ناآرامی‌ها و اعتراضات در ایران برای هفته‌ها ادامه داشت.
این اعتراضات داخلی رفته رفته واکنش‌های دیگر کشورها را با اتکا به موضوعات حقوق بشری به همراه داشت. به‌دنبال این اعتراضات خانم «آنالنا بربوک»،
صدراعظم آلمان به اعتراضات سریالی خود به حاکمیت ایران و البته نقض حقوقبشر در برخورد با مخالفان ادامه داد تا جایی که دیگر کشورهای اروپا به خصوص انگلستان و فرانسه به آلمان در مخالفت با ایران اضافه شدند.
با این ترکیب جبهه‌ای که علیه ایران به وجود آمده بود قوی‌تر شد. حالا در وضعیتی حضور داریم که هم مقامات اتحادیه اروپا و هم مقامات امریکایی به صورت کامل هرگونه مذاکره و گفت‌وگو با ایران را کنار گذاشته‌اند و در واقع دیگری اعتقادی به آن ندارند.
در ابتدای این یادداشت به تلاش اروپا برای حل چالش ایران و غرب اشاره کردیم که در اینجا باید به تلاش اروپایی‌ها برای کشاندن پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل و فعال شدن قطعنامه‌هایی که پیش از برجام صادر شده خواهیم بود.
با این شرایط باید ایران را نزدیک به «اسنپ بک»، (مکانیز ماشه) بدانیم چون اگر قطعنامه‌های شورای امنیت فعال شود دیگر هیچ کشوری نمی‌تواند با ایران مراوده‌ای داشته باشد. حتی وتوی «روسیه» و «چین» هم نمی‌تواند از اجرای این قطعنامه‌ها جلوگیری کند.
آرمان امروز
