به گزارش سایت خبری پرسون، استفاده از کاغذهای سفید، ابتدا در هنگکنگ به عنوان نمادی در برابر استبداد حزب کمونیست چین در اعتراضات رایج شده بود و حالا در اعتراضات اخیر به سرزمین اصلی چین کشیده شده است.
اعتراضهای کمسابقه در شهرهای بزرگ چین پس از آن آغاز شد که خبر تلفات آتشسوزی در یک ساختمان در شهر اورومچی، در استان غربی سینکیانگ در شبکههای اجتماعی چینی دست به دست شد. براساس روایتهای موجود، سختگیریهای کرونایی باعث شده بود که ماموران آتشنشانی و امداد نتوانند بهموقع برای مهار این آتشسوزی به محل برسند و این تاخیر باعث مرگ ۱۰ نفر و مصدومیت ۹ نفر دیگر شده است.
اعتراضها در واکنش به این اتفاق از سوی رسانهها وسیعترین اعتراضات از زمان روی کار آمدن شی جینپینگ به عنوان رییسجمهور چین در سال ۲۰۱۲ است.
هر چند رسانههای رسمی چین درمورد این اعتراضها سکوت کردهاند، اما کاربران چینی در شبکههای اجتماعی به صورت گستردهای اخبار و تصاویر این اعتراضها را به اشتراک گذاشتهاند. خبرنگاران حاضر در چین نوشتهاند که بسیاری از کاربران شبکه اجتماعی ویبو که به توییتر چین مشهور است، تصاویر اعتراضات در دانشگاهها و شهرهای مختلف را به اشتراک میگذارند و با معترضان اعلام همبستگی میکنند.
تصاویری که در شبکههای اجتماعی منتشر شده است نشان میدهد که اعتراضها در شهرهای مختلف چین از پکن و شانگهای گرفته تا ووهان، شیان، نانجینگ، چونگکینگ و چنگدو با شعارهایی علیه ساختار حاکم شنبهشب و صبح یکشنبه در جریان بود. به نوشته خبرنگار گاردین دانشجویان در دانشگاه چینگهوا، یکی از برجستهترین مراکز آموزشی چین، خواستار پایان قرنطینه کرونایی شدهاند و شعار «آزادی پیروز خواهد شد» سر دادهاند.
در شانگهای جمعیت معترضان صبح یکشنبه برای دومین روز متوالی به خیابان اورومچی مرکزی آمدند و در ووهان، معترضان نردههای جداسازی جمعیت برای مبارزه با کرونا را شکستند. اما شعارهای معترضین در بسیاری نقاط فقط به اعتراض به سختگیریهای کرونایی محدود نماند. در شانگهای، معترضان در اقدامی بیسابقه علیه حزب حاکم کمونیست و شخص شی جینپینگ، رییسجمهور شعار دادند.
براساس ویدیوهایی که در شبکههای اجتماعی از تجمع شنبهشب در شانگهای منتشر شده است، شهروندان این شهر شعار میدهند: «حزب کمونیست، استعفا! شی جینپینگ، استعفا!» در ویدیوهای دیگر دیده میشود که مردم شعار میدهند: «آزمایش پیسیآر نمیخواهیم، ما آزادی میخواهیم. آزادی، آزادی!» در اورومچی، مرکز استان سینکیانگ، اعتراضات از روز جمعه و یک روز پس از آتشسوزی آغاز شد.
نزدیک به ۳۰۰ نفر از شهروندان اورومچی در اعتراض به سختگیریهایی که باعث شده بود ۴ میلیون شهروند این شهر به مدت ۱۰۰ روز مجبور به ماندن اجباری در خانههای خود شوند، روز جمعه به خیابانها آمدند.
ماجرا از کجا شروع شد؟
چند روز گذشته چین شاهد چندین حادثه مرتبط با سیاستهای «بدون کرونا» بوده است. جرقه اعتراضهای اخیر پس از حادثه آتشسوزی در یک ساختمان بلندمرتبه در شهر اورومچی زده شد. روز پنجشنبه آتشسوزی نسبتا کوچکی در طبقه ۱۵ یک ساختمان بلندمرتبه در محله جیشیانگیوان شهر اورومچی باعث کشته شدن ۱۰ نفر و مجروحیت ۹ نفر دیگر شد. گزارشهایی وجود دارد که عامل تلفات بالای این آتشسوزی، دیر رسیدن ماشینهای آتشنشانی به محل حادثه بود، ازجمله گزارش شده است که پارک غیرقانونی خودروها و بسته بودن مسیر، باعث تاخیر شده است. مسوولان محلی گفتهاند که در مورد دلایل این تاخیر تحقیق میکنند. اما آنچه خشم عمومی در مورد این حادثه را افزایش داده است، شایعهها در مورد قرنطینه بودن ساختمان مذکور است.
دولت چین، محلهها و ساختمانهایی را که از نظر مقامهای دولتی «ریسک بالا» داشته باشند، کاملا قرنطینه میکنند و با پلمب درهای ورود و خروج ساختمانهای بزرگ، اجازه رفت و آمد ساکنان را به خارج از ساختمان نمیدهند. هنوز مشخص نیست که آیا افرادی که در این حادثه جان باختهاند، میتوانستند آزادانه از محل حادثه خارج شوند یا در خانههای خود محبوس بودهاند. مقامهای محلی جمعه شب در یک کنفرانس خبری ادعا کردند که ساختمان مذکور «ریسک پایین» کرونا تشخیص داده شده بود و درهای آن قفل نبوده است.
واقعه دیگری که روز پنجشنبه هفته گذشته رخ داده بود، زیر دست و پا ماندن عدهای از افراد صبح روز پنجشنبه در صف تست کرونا در شهر فوشان استان گوانگدونگ بود. هر چند به نوشته منابع چینی کسی در این واقعه آسیب جدی ندیده است، اما صرف وقوع حادثهای اینچنینی در محل تجمع برای تست اجباری کرونا، باعث خشم کاربران چینی شده است. اعتراضهای اخیر در کارخانه فاکسکان، بزرگترین تولیدکننده قطعات الکترونیک در چین، در ژنگژو نیز به شدت خبرساز شده است. کارخانه فاکسکان در ژنگژو با بیش از ۳۰۰ هزار کارگر که نزدیک به نیمی از گوشیهای آیفون جهان را تولید میکند، در ماههای اخیر به دلیل شیوع بیماری کرونا، سوءمدیریت و استعفای دستهجمعی کارگران، با کمبود نیروی کار مواجه شده است. هفته گذشته بعد از آنکه این کارخانه فراخوان گستردهای برای استخدام داده بود، خبرهایی در مورد شورش در کارخانه منتشر شد. درگیریهای هفته گذشته، دومین اعتراضات کارگری در کارخانه فاکسکان بود که به شکل گستردهای توجه کاربران شبکههای مجازی در چین را به خود جلب کرد.
حوادث دیگر مربوط به سیاستهای سختگیرانه کرونا توسط دولت مرکزی چین رخ داده است که شهروندان چینی را به شدت نسبت به ادامه این سیاستها حساس کرده است. دو ماه پیش یک اتوبوس حامل تعدادی از شهروندان گوییژو به تاسیسات قرنطینه کرونا از جاده خارج شد و ۲۷ نفر در این حادثه کشته شدند.
علیرغم واکنش پلیس به اعتراضهای شنبه شب در شهرهای مختلف چین و بازداشت عدهای از معترضان، باز هم تجمعها روز یکشنبه ادامه پیدا کرد. شانگهای، پایتخت اقتصادی و بزرگترین شهر چین، صبح یکشنبه نیز شاهد حضور گسترده معترضان در خیابانها بود. براساس ویدیوهای منتشر شده دانشجویان دانشگاه چینگهوا با در دست داشتن کاغذهای سفید بدون نوشته، شعار میدهند: «این زندگی عادی نیست، کافی است،
زندگی ما پیش از این، اینگونه نبود.» گاردین مینویسد: «اعتراضهای گسترده حضور در چین بسیار نادر است، چراکه در دوران حاکمیت شی جینپینگ هرگونه مخالفتی به سرعت سرکوب میشود و معمولا شهروندان خشم خود را در شبکههای اجتماعی خالی میکنند، جایی که مردم مجبور هستند با سانسور گسترده رودررو شوند.» در طول دو روز گذشته بسیاری از تصاویر و ویدیوهایی که از اعتراضات در شهرهای مختلف چین گرفته شدهاند، به سرعت توسط دستگاه سانسور چین از شبکههای اجتماعی آزاد در این کشور حذف شدهاند، اما بلافاصله نسخههایی از همین تصاویر در شبکههای اجتماعی بینالمللی مانند توییتر بازنشر میشوند.
در دانشگاه ارتباطات چین در نانجینگ دانشجویان با روشن کردن چراغهای گوشیهای تلفن همراه خود یکصدا سرود ملی چین را خواندند که با عبارت «برخیزید، ای آنان که بردگی را نفی کردید» آغاز میشود. یکی از دانشجویان در مقابل دیگران صحبت میکرد و میگفت: «من بزدل بودم، اما امروز برای کسانی که جانشان را از دست دادند، زبان گشودم.» تصاویر اینچنینی ابتدا در شبکه اجتماعی ویبو که به توییتر چین مشهور است منتشر شدهاند، اما بعد از دقایقی توسط دستگاه سانسور چین حذف میشوند. در یک پلاکارد که توسط یکی از معترضان نگه داشته شده است، با اشاره به افرادی که در حادثه واژگونی اتوبوس گوییژو جان باختند، کارگران مستعفی فاکسکان ژنگژو که پیاده در اتوبان به سمت خانههایشان رفتند و افرادی که در اورومچی در آتش سوختند نوشته شده بود: «من در اتوبوسی بودم که واژگون شد... میان آنها بودم که صدها کیلومتر پیاده رفتند، کسی بودم که برای نجات از پنجره پریدم، کسی بودم که در آتش ماند، اگر یکی از آنها نبودم، نفر بعدی من خواهم بود.»
در دانشگاه آکادمی فیلم کینگدو، پلاکاردی به ساختمان نصب شده است که روی آن نوشته شده: «سوگواری برای جانباختگان آتشسوزی ۲۴ نوامبر. بیتفاوت نباشید. ساکت نمانید. فراموش نکنید.» در پکن معترضان فریاد میزنند: «یا مرگ یا آزادی» در گوانگژو شهروندان نردههای نصب شده برای قرنطینه را میشکنند، در تونگژو معترضانی که فریاد میزنند: «نه به آزمایش پیسیآر» به نردههای قرنطینه حمله میکنند.
منبع: اعتماد