به گزارش سایت خبری پرسون، مرتضی افقه در یادداشتی نوشت: در جهانی زندگی می‌کنیم که اکثر کشورها، رتق و فتق امور خود را از طریق مالیات می‌گذرانند و خدمات قابل توجهی نیز به شهروندان خود از این طریق ارایه می‌کنند. بر اساس این مدل حکمرانی و اقتصادی، معافیت مالیاتی برای شرکت‌های دولتی و سایر ارگان‌ها در کشورهای مختلف، اساسا معنا و مفهومی ندارد و هر ساختار اقتصادی و مدیریتی مبتنی بر ارزش افزوده‌ای که ایجاد می‌کند و بهره‌ای که می‌برد، مالیات نیز می‌پردازد. ام ا این روند در اقتصاد ایران به گونه دیگری دنبال می‌شود، بسیاری از شرکت‌ها، سازمان‌ها، ارگان‌ها و... در اقتصاد ایران از معافیت مالیاتی برخوردارند. حتی آن دسته از شرکت‌هایی که سالانه سود قابل توجهی کسب می‌کنند نیز در زمره این نوع واحد‌های معاف از مالیات قرار دارند.
اخیرا زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که دولت به دنبال حذف معافیت‌های مالیاتی این دست از شرکت‌ها است. خبری که اگر روند اجرایی آن نیز طی شود، باید خوشحال و امیدوار باشیم. اخذ مالیات به دلیل اینکه برای دولت کارکرد درآمدی و سیاستی دارد، بسیار مهم است. لازم است از حداکثر ظرفیت‌های موجود اقتصادی برای افزایش دامنه‌های مالیاتی استفاده شود. اما معافیت‌های غیرمنصفانه‌ای برای برخی از نهادها به دلایل گوناگون از جمله نفوذ سیاسی قرار داده شده که در اقتصاد خلل ایجاد می‌کند.
دردناک است یک کارگر و کارمند حقوق‌بگیر، بلافاصله پس از وصول حقوق اندک خود و حتی قبل از وصول مالیاتش را می‌پردازد، اما شرکت‌های بزرگ دولتی و کارتل‌های عظیم اقتصادی از معافیت مالیاتی بهره‌مند باشند. این روزها موضوع تخلف 91هزار میلیارد تومانی در فضای عمومی جامعه مطرح شده است. بسیاری از ایرانیان می‌خواهند بدانند کدامین زمینه‌ها این‌چنین تخلفاتی را ایجاد می‌کنند. یکی از اصلی‌ترین بسترهای بروز تخلف در جامعه بدون تردید، عدم شفایت و وجود معافیت‌های گوناگون است.
اگر اتمسفر اقتصادی و مدیریتی کشور قانونی، شفاف و روشن باشد، یک چنین تخلفاتی نیز فرصت عرض اندام نخواهند داشت. اما در شرایط فعلی سود و زیان بسیاری از شرکت‌های دولتی و حاکمیتی روشن نیست و ممکن است برخی معافیت‌ها باعث شود تا برخی شرکت‌های زیان‌ده به غلط سودآور به نظر برسند؛ این در حالی است که اگر کل هزینه‌های یک شرکت از جمله مالیات نیز پرداخت شود، در آن صورت ناکارآمدی‌های مالی، مدیریتی و اجرایی شرکت‌ها و بخش‌های اقتصادی نمایان‌تر می‌شود.
حتی اگر قرار است حمایتی از شرکتی صورت بگیرد، بهتر است مالیات شرکت‌ها به صورت شفاف وصول شود بعد دولت اقدام به حمایت از این شرکت‌ها کند. اهمیت این شفاف‌سازی‌ها این است که دیگر تاریکخانه‌ای در بخش‌های اقتصادی شکل نمی‌گیرد و شاهد تخلفاتی از نوع تخلفات اخیر نخواهیم بود. وقتی شرکتی سال‌ها زیان‌ده است، اما با استفاده از معافیت‌ها، حمایت‌ها و رانت‌ها خود را سودده معرفی می‌کند و حیات خود را استمرار می‌بخشد، در واقع بستر لازم برای فساد و ویژه‌خواری در جامعه فراهم شده است.
باید اجازه داده شود همه در برابر قانون یکسان عمل کنند. اگر مالیات برای اداره یک جامعه ضروری است (که قطعا ضروری است) همه بخش‌های اقتصادی باید آن را بپردازند. اگر قرار است بنا به دلیل واحدی حمایت شود، این حمایت باید به بعد از دریافت مالیات موکول شود.
منبع: روزنامه اعتماد
