به گزارش سایت خبری پرسون، امیرپویان رفیعی‌شاد - رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی در تهران درباره اوضاع سفر گردشگران خارجی به ایران و سفرهای داخلی مردم داخل کشور، اظهار کرد: درباره تورهای ورودی یا سفر گردشگران خارجی به ایران، با توجه به این‌که در سال ۹۸ فقط نصف سال این تورها فعال بود و نیمه دوم سال تحت‌تاثیر نرخ بنزین و مسائل سیاسی قرار گرفت، بهتر است وضعیت آن را با سال ۱۳۹۷ مقایسه کنیم که نسبت به آن دوره، با تغییر شکل و ساختار مواجه شده است؛ گروه‌های گردشگران خارجی کوچک‌تر و بیشتر شخصی (Individual) شده است. از یک سو با تحریم و محدودیت پرواز مستقیم به ایران مواجهیم و از سوی دیگر، تبلیغات سوء علیه ایران همچنان جریان دارد.
وی اضافه کرد: با آن‌که گفته می‌شود ایران مقصد ارزانی است، ولی نبود پرواز مستقیم از کشورهای مختلف، هزینه سفر را به ایران برای خارجی‌ها گران کرده است. در حال حاضر تعداد شهرهایی که دارای پرواز مستقیم بین‌المللی هستند، به قدری محدود است که انتخاب را برای گردشگر سخت کرده و هزینه‌ها را افزایش داده است. فرض کنید یک نفر از اروپای شمالی قصد کند به ایران سفری داشته باشد، چندبار باید جابه‌جا شود تا به ایران برسد.
رفیعی‌شاد همچنین به تبلیغات سوء علیه ایران اشاره کرد و افزود: این شیوه تبلغیات همچنان وجود دارد و هنوز ایران مقصد پرخطری معرفی می‌شود. البته بازار گردشگری ورودی ایران به نسبت سال‌های کرونا روند رو به رشدی را تجربه می‌کند اما هنوز سفر گردشگران یکسری از کشورها به ایران از سرگرفته نشده است.
او همچنین گفت: روند صدور ویزای ایران برخلاف آن‌چه وعده داده شده بود، کند است. گاه صدور ویزا بین ۱۰ تا ۱۵ روز طول می‌کشد و گاهی هم سر موعد صادر می‌شود. به هر حال ویزا در برابر چالش‌های دیگر، مساله حل‌نشدنی نیست؛ مساله اصلی بازگشت گردشگران خارجی به ایران، همانند سال‌های پیش از کرونا است.
رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی در تهران ادامه داد: نقطه مجهول و پرسش‌برانگیزی که درحال حاضر وجود دارد، این است که در هیأت دولت که اتفاقا تعداد اعضای آن خیلی هم زیاد نیست و وزیران گردشگری، راه، امور خارجه و اقتصاد عضو آن هستند و می‌توانند با یک تعامل ساده، بسیاری از مشکلات گردشگری را حل کنند، چرا چنین اقدامی را انجام نمی‌دهند، چرا نمی‌توانند به یک حرف و راه‌حل مشترک برسند؟ مسائل و مطالبات وقتی به بدنه کارشناسی می‌رسد، طبیعی است که درگیر بروکراسی شده و حل آن پیچیده خواهد شد. جنس مشکلات گردشگری به گونه‌ای است که باید در رده بالا حل شود.
رفیعی‌شاد در ادامه این بحث، به فروش ارزی بلیت هواپیما به اتباع خارجی و سهمیه‌بندی محدودی که در این‌باره صورت گرفته است، اشاره کرد و افزود: دونرخی شدن بلیت هواپیما و موزه‌ها راه را به تدریج برای هتل‌ها، رستوران‌ها و رانندگان باز می‌کند؛ هرچند که برخی هتل‌ها همین حالا هم قیمت‌ها را دو نرخی کرده‌اند. به جای آن‌که روی صنعتی‌سازی و ضریب تکاثر متمرکز شویم، عده‌ای به خاطر سود کوتاه‌مدت، قیمت‌ها را افزایش داده‌اند؛ رویه‌ای که حتما به خانواده صنعت گردشگری آسیب می‌زند. ضمن آن‌که تعیین نرخ متفاوت برای اتباع و مسافران خارجی، برخلاف ۱۰ فرمان منشور اخلاقی سازمان جهانی جهانگردی است که تاکید می‌کند گردشگر باید از حقوق برابر با جامعه میزبان بهره‌مند شود. به جای این‌که قیمت را بالا ببریم، باید تعداد گردشگران را افزایش دهیم تا همگی از سود آن منتفع شویم که همان اصل صنعتی‌سازی است.
او سپس، نگاهی داشت به وضعیت سفرهای داخلی و درباره آن، گفت: سفر در داخل کشور خوب انجام می‌شود اما هزینه‌ها خیلی بالا رفته است. از طرف دیگر، توان مردم در تأمین معیشت پایین آمده است. با این وجود شاهد افزایش ضریب اشغال هتل‌ها هستیم که عامل آن را باید در تغییر فرهنگ سفر مردم جست‌وجو کرد، یعنی اگر سابق بر این مردم به شهر دیگری برای دیدن اقوام سفر می‌کردند و در خانه آن‌ها می‌ماندند، اکنون به خاطر ملاحظات کرونا، ترجیح می‌دهند در مکان مستقل دیگری اقامت داشته باشند.
رفیعی‌شاد اضافه کرد: علت دیگر پُر بودن هتل‌ها در بیشتر شهرها و در تعطیلات را باید در مابه‌التفاوت نرخ ارز و ریال جست که سبب بالا رفتن قیمت سفر و تورهای خارجی شده، در نتیجه اقبال مردم به سفرهای داخلی بیشتر شده است. حالا این‌که این سفرهای داخلی چقدر هدفمند و با تور و از طریق آژانس‌ها مسافرتی انجام می‌شود، باید سراغ آمارها رفت که براساس آخرین آمار موجود، میزان استفاده مردم از تورهای گردشگری کمتر از ۱۰ درصد است. در واقع، بیشتر مردم ترجیح می‌دهند خودشان سفر کنند، وضعیت جاده‌ها در هر تعطیلی هم تأییدی بر این موضوع است.
