به گزارش سایت خبری پرسون، مسابقات لیگ برتر بسکتبال که از 22 مهرماه با حضور 16 تیم آغاز شده بود، شب گذشته یکشنبه با برگزاری آخرین بازی فینال به پایان رسید و تیم شهرداری گرگان با شکست ذوب آهن اصفهان برای دومین فصل پیاپی عنوان قهرمانی را به خود اختصاص داد تا جام یک بار دیگر در قلعه عقاب‌ها باقی بماند.
* فصل نیمه کرونایی/ مسابقات فصل بعد رفت و برگشت می‌شود
برخلاف فصل گذشته که تا پایان مسابقات هیچ تماشاگری به دلیل شرایط کرونایی اجازه حضور در سالن آزادی را نداشت، اما در این فصل مراحل نیمه نهایی و فینال با حضور هواداران و رعایت حداقلی پروتکل‌ها برگزار شد تا شاهد فصلی نیمه کرونایی باشیم. البته باید حضور تماشاگران در دو مرحله را به فال نیک گرفت، چرا که ورزش بدون هوادار معنا ندارد و هیجانی که حضور آنها به مسابقات می‌دهند، با هیچ چیز دیگری نمی‌تواند جبران شود.
حال با فروکش کردن کرونا و کم شدن آمار مبتلایان و فوتی‌ها باید منتظر تصمیم فدراسیون برای فصل بعد بود. همگان انتظار دارند که رقابت‌ها به صورت رفت و برگشت برگزار شود، اما نظارت درستی هم صورت بگیرد تا مشکلاتی که در فینال رقم خورد دیگر تکرار نشود.
*یک شهر پشت یک تیم و تقلب مهران از روی دست مهران
گرگانی‌ها برای این فصل با وجود اینکه تغییراتی در کادرفنی و چند بازیکن ملی پوش خود داشتند، اما نشان دادند که تیم با ثباتی هستند. هرچند آنها در طول فصل فراز و نشیبی هم داشتند، اما بازی ها را به بهترین شکل ممکن به پایان رساندند. وقتی یک شهر و استان از مردم گرفته تا مسئولین پشت تیمی باشند و به هر شکلی حمایتش کنند، نتیجه‌اش می‌شود چیزی که شب گذشته اتفاق افتاد. گرگانی ها علاقه زیادی به بسکتبال دارند و این رشته ورزش اول شان محسوب می‌شود، به همین دلیل در تمام لحظات کنار تیم شان هستند و نیمی از راه قهرمانی با حمایت پرشور آنها طی می‌شود.
شهرداری گرگان در دو فصل با دو مهران جام گرفت. آنها که فصل قبل با مهران شاهین طبع قهرمان لیگ برتر شده بودند، در این فصل با مهران حاتمی این عنوان تکرار شد تا مهران از روی دست مهران تقلب کرده باشد!
*نقش مدیران ذوب‌آهن در ناکامی تیم شان برای قهرمانی
ذوب آهن در این فصل یکی از تیم‌های با ثبات لیگ بود و توانست به رکورد بیشترین برد دست پیدا کند. آنها فصل بسیار خوبی را پشت سرگذاشتند و بع از 10 سال به فینال رسیدند، اما حمایتی که باید از این تیم می‌شد، از سوی مسئولان باشگاه صورت نگرفت. ذوب آهن در این فصل در حالی به فینال رسید که تیمی کاملا ایرانی داشت و برخلاف دیگر مدعیان از یار خارجی بهره نبرد. کوهیان قطعا انتظار داشت که حتی یک بازیکن خارجی به ترکیب تیمش اضافه شود، اما عدم موافقت مسئولان باشگاه کار این تیم را در پلی‌آف سخت تر کرد. آنها نیمه نهایی را هرطور شده پشت سرگذاشتند، اما در فینال یک بازیکن خارجی امتیاز آور کم داشتند. در بسکتبال حرفه‌ای و روز دنیا تیمی که می‌خواهد موفق شود حتما از یار خارجی استفاده می‌کند، اما این موضوع شاید برای مدیران باشگاه ذوب‌آهن تعریف نشده است!
*داوری و مشکلات داوری
فدراسیون بسکتبال طی چند سال گذشته آنچنان که باید در بحث داوری نتوانسته خوب عمل کند و داوران این رشته به اندازه خود پیشرفت نداشتند که علت اصلی آن هم ضعف مدیریت بوده است. اعتراض‌‌ها به داوری در مسابقات همیشه وجود داشته، اما طی 3، 4 سال گذشته انتخاب‌ها و تصمیمات سلیقه‌ای این بخش را به حاشیه برده و مشکلات زیادی در کمیته داوران و در میان خود داوران وجود دارد. چند دستگی و ضعف مدیریت در این کمیته کاملا مشهود بوده و یکی از کمیته‌هایی که جواد داوری به عنوان رئیس فدراسیون باید رسیدگی به آن را در اولویت کارهای خود قرار دهد، همین است.
* مهرام و شیمدر، ناکام‌های بزرگ/ سیرجانِ سربلند
اگر بخواهیم دو تیم ناکام این فصل را معرفی کنیم، قطعا مهرام و شیمیدر خواهند بود. دو تیمی که در این فصل با جذب بازیکنان ملی پوش و خارجی سرمایه گذاری زیادی را کرده بودند تا به فینال و قهرمانی برسند، در نهایت به این مهم دست پیدا نکردند. مهرام فصل قبل نایب قهرمان شده بود، در این فصل حتی به نیمه نهایی هم نرسید و شیمیدر هم همانند فصل قبل باز به رده سومی بسنده کرد.
اما در این بین نظم آوران سیرجان که اولین فصل حضور در لیگ برتر را تجربه می‌کرد، عملکرد بسیار خوبی داشت و تیم بزرگ مهرام را حذف کرد و با ذوب آهن هم برای رسیدن به فینال رقابت پایاپایی را داشت. علی آرزومندی که فصل قبل مهرام را به نایب قهرمانی رسانده بود، در این فصل سیرجانی‌ها را در بسکتبال مطرح کرد.
* لیگی بدون پدیده
ضعف در بخش بسکتبال پایه چند سالی است که مطرح می‌شود، اما گوش شنوایی وجود ندارد و بدون شک لیگ امسال هم بازیکنی نداشت که در حد پدیده معرفی شود. همین شهرداری گرگان که سرمایه گذاری زیادی را در بسکتبال انجام می‌دهد و دو فصل است به عنوان قهرمانی دست پیدا می‌کند، تاکنون نتوانسته طی سال‌های فعالیتش بازیکنی را به عنوان پدیده به بسکتبال ایران معرفی کند و این موارد نشان از بی توجهی به رده های پایه دارد و شاید تیم‌ها به حاضری خوری عادت کرده‌اند.
منبع: فارس
