به گزارش سایت خبری پرسون، راضیه عقیلی مهر در یادداشتی نوشت: به گفته محمدرضا حسین نژاد استاندار خراسان شمالی گویا این نحوه ی گفتمان ایشان، در حقیقت بیانی «محاوره ای، محلی حماسی» نسبت به جامعه بانوان بوده که در آن «اغراق» وجود داشته است. در حالی که ایشان تاکید داشتند این گفتمان که در حاشیه مراسم و قبل از رسمیت یافتن برنامه بوده است، گویا موجب رنجش و نگرانی بانوان شده از این رو از آنان در رسانه عذرخواهی کرد! ایشان در ادامه عنوان داشت بعد از به رسمیت شناختن جلسه با احترام از زنان برای حضور، ابتکار و شجاعت عمل شان تقدیر و تشکر نموده است. وی همچنین عنوان داشت، تدوینگر تمام صحبت های ایشان را منتشر نکرده وگرنه همگان متوجه می شدند که منظورشان از این گفتمان مقطع شده، ابراز خوشحالی و خرسندی از حضور پرشور بانوان بوده است. ایشان در پایان سخنانشان نسبت به این واکنش ها با تاکید بر این بیان که «عمل انسان قوی تر از زبان او است» عنوان داشت، استانداری بوده که در سال ۸۴ در مشهد برای اولین بار به احداث یک پارک ویژه بانوان اقدام کرده است.
بیندیشیم و به قضاوت بنشینیم. این حاکمیت اندیشه در ضمیر آگاه یا ناخودآگاه غیررسمی را که در زبان محاوره جاری است باور کنیم؟ یا آن ظاهر احترام آمیز و خرسندمحور و رسمیت یافته را که عمل گراست؟
این اولین بار نیست که از یک مقام مسئول با چنین نگاه و گفتمان تبعیض آمیزی روبرو می شویم که انتشار می یابد و مورد واکنش افکار عمومی قرار می گیرد. بماند دیدگاه ها و ابراز نظراتی که در پنهان ابراز می شود و تاثیرات خود را به جامعه امروز تحمیل می کند. شهیندخت مولاوردی معاون سابق امور زنان و خانواده رئیس جمهوری، حقوق دان و فعال زنان در گفتگوی خود با مجله اندیشه پویا(۱) و در پاسخ به این پرسش با این مضمون که در ماجرای بیمه زنان خانه دار و دیگر طرح های مربوط به جامعه زنان چه موانعی باعث عقب راندن و تصویب نشدن این طرح ها می شد، عنوان داشته بود برخی از این تفکرات مردسالاری معتقد بودند این طرح ها هزینه تراشی است. حتی یکی از وزرا در مورد طرح بیمه زنان خانه دار عنوان داشت «برای چه می خواهید زنان خانه دار را بیمه کنید؟ این ها از صبح تا شب در خانه می خورند و می خوابند چه دلیلی برای بیمه شدنشان هست؟»
جناب استاندار محترم خراسان شمالی به عنوان یک زن دلگیرم از این گفتمان. چرا که برخلاف اینکه معتقدید عملگرایی انسان، مهم تر از زبان اوست. باید بگویم از اندیشه هرچه تراوش کند، کارنامه عمل انسان می شود و این اندیشه است که حکمفرماست. آیا متوجه تاثیرات این اندیشه تبعیض آمیز خود هستید؟ مصداق این باور در ماجرای سال ها روی زمین ماندن لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت است که با تغییر نام از سوی قوه قضاییه و حتی حذف ۴۴ ماده از آن همچنان می تواند قانونی خوب باشد و نکته اتکایی برای حمایت از جامعه بانوان تا جریانی شود برای تحقق اهداف کلی قانون اساسی به عنوان قانون مرجع و اصلاح و بازنگری قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، ایجاد فرصت های برابر و تحقق حقوق و تلاش آنان در جامعه امروز.
چطور فراموش می کنید شما در دامن همین زن و تحت مراقبت و تربیت او رشد یافته اید و به رعنایی رسیده اید. در کنار زن مفهوم عشق را می یابید و با او به آرامش می رسید. حالا به او رو نمی دهید؟
منبع: دادورزی
