به گزارش سایت خبری پرسون، از زمان آغاز بحران اوکراین «نفتالی بنت» نخست وزیر رژیم صهیونیستی به دلیل ترس از پیامدهای احتمالی، به وزرا و مقامات این رژیم دستور داد که هیچگونه بیانیه مطبوعاتی درباره موضع اسرائیل در خصوص تحولات جاری میان روسیه و اوکراین ارائه ندهند. با این حال بعد از آغاز عملیات نظامی ویژه روسیه در خاک اوکراین «یائیر لاپید» وزیر امور خارجه رژیم اسرائیل اعلام کرد که این رژیم عملیات روسیه در اوکراین را محکوم می‌کند.
بلاتکلیفی صهیونیست‌ها درباره بحران اوکراین
در این بین نفتالی بنت تلاش کرد که این موضع وزیر خارجه رژیم صهیونیستی را ملایم‌تر کرده و آن را به تلاش تل‌آویو جهت ارائه کمک‌های بشردوستانه به مردم اوکراین ربط دهد. هر چند نخست‌وزیر رژیم اسرائیل بسیار مراقب بود که در سخنان خود نام روسیه را نبرد اما وزارت خارجه روسیه سفیر اسرائیل را احضار و از وی درباره موضع واقعی اسرائیل در قبال بحران اوکراین سوال کرد.
اما امروز وزیر خارجه رژیم صهیونیستی اعلام کرد، این رژیم قصد دارد به نفع قطعنامه محکومیت عملیات روسیه در اوکراین در مجمع عمومی سازمان ملل رای بدهد. همچنین روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت نوشت، نفتالی بنت، به کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی اطلاع داده که اسرائیل موضع آمریکا در محکومیت روسیه در سازمان ملل را تایید می‌کند.
بر این اساس روشن است که موضع رژیم صهیونیستی در قبال تحولات روسیه و اوکراین بسیار پیچیده و سردرگم بوده و صهیونیست‌ها نمی‌توانند موضع مشخصی در این زمینه اتخاذ کنند و در واقع در وضعیت یک بام و دو هوا قرار دارند. اسرائیل از یک سو نگران از دست دادن منافع خود در روابط با روس‌هاست و از طرف دیگر مجبور است که رضایت آمریکا را نیز جلب کند.
بزرگترین ترس‌های اسرائیل در بحران اوکراین
در این بین بزرگترین ترس‌های رژیم صهیونیستی درباره پیامدهای اوکراین بر امنیت اسرائیل به شکل زیر است:
1-مسئله اول به پرونده هسته‌ای ایران مربوط می‌شود؛ چراکه بحران روسیه و اوکراین محاسبات رژیم صهیونیستی درباره پرونده هسته‌ای ایران و همچنین مذاکرات وین را به هم ریخته و سناریوهایی در این زمینه وجود دارد که اسرائیلی‌ها از آن می‌ترسند:
- صهیونیست‌ها نگرانند که اختلافات روسیه و آمریکا و بحران به وجود آمده میان مسکو و اوکراین بر روند مذاکرات وین تاثیر بگذارد. بنابراین ممکن است برای چندماه مذاکرات متوقف گردد و همین مسئله به ایران فرصت بیشتری می‌دهد تا پروژه هسته‌ای خود را توسعه و تقویت کند.
- رژیم صهیونیستی نگران است که آمریکا تحت فشار بحران اوکراین به سمت توافقی شتاب‌زده با ایران برود؛ توافقی که خواسته‌های اسرائیل از دولت «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا در خصوص پرونده هسته‌ای ایران را برآورده نمی‌کند، به ویژه اینکه شاخص‌ها نشان می‌دهد مذاکرات وین در مراحل پایانی است.
2-مسئله دوم به پرونده سوریه مربوط می‌شود. روسیه یک بازیگر محوری در عرصه سوریه است و در صورتی که رژیم صهیونیستی نتواند رضایت مسکو را جلب کند ارتش این رژیم قادر به مقابله با تهدیدات ناشی از جبهه سوریه نخواهد بود. به دلیل نقش تاثیرگذار روسیه در سوریه، رژیم صهیونیستی از آغاز حضور مسکو در سوریه در سال 2015 به دنبال ایجاد مکانیزم هماهنگی با مقامات روسی بوده است.
روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز با انتشار مقاله‌ای اعلام کرد: مقامات اسرائیل در موسسه امنیتی به این نتیجه رسیدند که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه ممکن است برای بهبود موقعیت خود اسرائیل را در انجام فعالیت‌های نظامی در خاورمیانه به ویژه سوریه محدود کند. ترس دیگر نهادهای امنیتی اسرائیل این است که هرگونه اظهار نظر اسرائیلی‌ها در زمینه محکوم کردن حمله نظامی روسیه به اوکراین موجب شود پوتین رفتار خود را در قبال مانورهای ارتش اسرائیل در بلندی‌های جولان تغییر دهد و این اتفاقی است که در کوتاه مدت می‌تواند بیفتد.
3-موضوع سوم به تحریم‌های اقتصادی آمریکا و اروپا علیه روسیه مربوط می‌شود؛ مسئله‌ای که روسیه را به سمت تقویت روابط تجاری و مالی و سیاسی با آسیا سوق می‌دهد و در نتیجه اتحاد ایران و روسیه عمیق‌تر خواهد شد. به این ترتیب تاثیرات محاصره اقتصادی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران نیز کمرنگ‌تر از گذشته می‌شود و همین مسئله تاثیر مثبتی بر کل محور مقاومت در منطقه دارد. همچنین توجه به این نکته ضروری است که تقویت ائتلاف روسیه و ایران، در مذاکرات هسته‌ای نیز کارت‌های قدرت بیشتری به تهران خواهد داد. از طرف دیگر همکاری‌های ایران و روسیه درباره پرونده سوریه نیز عمیق‌تر می‌شود؛ مسئله‌ای که اصلا باب میل صهیونیست‌ها نیست.
خشم مسکو از مناسبات مشکوک تل‌آویو و کی‌یف
از طرف دیگر روابط اوکراین با رژیم صهیونیستی در دوره «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور یهودی اوکراین به شکل قابل توجهی عمیق شد. در این دوره یهودیان با حمایت اطلاعاتی آمریکا و انگلیس بر بخش‌های اقتصادی تجارت داخلی و خارجی و معادن و گندم اوکراین و همچنین بانک‌ها و کارخانه‌های تسلیحاتی این کشور را که از اتحاد جماهیر شوروی مانده بود منحل کردند. همچنین زلنسکی با تحریکات تل‌آویو بسیاری از کادرهای نزدیک به مسکو در داخل ارتش و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و دیگر سازمان‌های حساس اوکراین را منحل کرد. سفر «اُلکسی رزنیکوف» وزیر دفاع اوکراین به اراضی اشغالی در دسامبر گذشته معانی زیادی در رابطه با محتوای همکاری‌های نظامی مشترک میان کی‌اف و تل‌آویو، از جمله کمک‌های رژیم صهیونیستی به اوکراین در بحران با مسکو داشت.
«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه از مدت‌ها قبل این نزدیکی اوکراین و تل‌آویو را زیر نظر داشت و به خوبی می‌داند که اسرائیل به ویژه در دوره اخیر به شکل غیرمستقیم از روسیه دور شده است.
تحریکات اسرائیل علیه مسکو در پرونده سوریه
نمونه بارز رفتارهای تحریک‌آمیز رژیم صهیونیستی علیه روسیه به پرونده سوریه مربوط می‌شود؛ جایی که با وجود هشدارهای مکرر روسیه، تل‌آویو همچنان به تجاوزات هوایی خود علیه سوریه ادامه می‌دهد. بر همین اساس ناظران امور و همچنین محافل روسی پیش بینی می‌کنند که در صورت ادامه اقدامات تحریک‌آمیز رژیم‌صهیونیستی علیه سوریه اقدامات احتمالی از جانب مسکو ضد تل‌آویو اعمال خواهد شد؛ این همان چیزی است که «سرگئی شویگو»، وزیر دفاع روسیه در جریان مانور مشترک روسیه و سوریه در ارتفاعات جولان که اواخر ماه گذشته میلادی انجام شد، به «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه قول داد.
«یوسی یوشوا» تحلیلگر و روزنامه‌نگار صهیونیستی روزنامه «یدیعوت آحرونوت» در این زمینه اعلام کرد. اسرائیل پس از اعلام آغاز مانور هوایی مشترک روسیه و سوریه، بسیار نگران شد و سوالات زیادی را برای رهبران سیاسی و امنیتی اسرائیلی درباره تغییر سیاست مسکو در قبال تل آویو ایجاد کرده است. ارزیابی دیگر این است که این اقدام روسیه ممکن است درچارچوب پیام‌های بازدارندگی متقابل میان مسکو و واشنگتن با توجه به بحران اوکراین و امتیازگیری از واشنگتن باشد.
علاوه بر آن «دیمیتری پولیانسکی» معاون سفیر روسیه در سازمان ملل، شامگاه چهارشنبه گذشته به اسرائیل و اشغال بلندی‌های جولان توسط آن حمله کرد و بر موضع کشورش مبنی بر عدم اعتراف به حاکمیت اسرائیل بر جولان تاکید کرد و گفت:« ما نگران برنامه‌های تل آویو برای گسترش شهرک سازی در بلندی‌های جولان هستیم. این موضوع با احکام کنوانیسیون ژنو 1949 مغایرت دارد و روسیه حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان را که بخشی از سوریه است، به رسمیت نمی‌شناسد».
از طرف دیگر روز گذشته پوتین پیشنهاد مضحک نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای میانجیگری در حل بحران اوکراین را رد کرد؛ چرا که معتقد است اسرائیل به عنوان متحد اصلی آمریکا در منطقه قطعاً در جریان بحران اوکراین و روسیه، در سنگر ایالات متحده ایستاده است.
چرا تهدید موجودیتی اسرائیل پایان ندارد؟
کارشناسان بر این باورند که در هر صورت روسیه به شکل مستقیم یا غیر مستقیم پاسخ این تحریکات اسرائیل را خواهد داد و احتمالاً در مرحله بعدی تسلیحات پیشرفته در اختیار سوریه قرار دهد که در مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی بسیار کارساز خواهد بود. همچنین بعد از پایان بحران اوکراین، پوتین با دشمنان خود و هر کسی که در جبهه مقابل روسیه ایستاده بود به شیوه جدیدی مقابله خواهد کرد. به ویژه رژیم صهیونیستی و سایر طرف‌هایی که به توانایی‌های روسیه شک داشته باشند دیر یا زود هزینه گزافی پرداخت می‌کنند.
به همین دلیل رژیم صهیونیستی امیدوار است که بحران روسیه و اوکراین هرچه زودتر پایان یابد تا آمریکا اسرائیل را مجبور به موضع گیری علیه روسیه یا نقش آفرینی در تحریم‌های اقتصادی علیه این کشور نکند. اما با این وجود حتی اگر بحران به وجود آمده میان روسیه و اوکراین نیز به سرعت پایان یابد خطر موجودیتی رژیم صهیونیستی پایان نخواهد یافت.
بحران اوکراین نشان داد که اسرائیل به عنوان یک رژیم اشغالگر نمی‌تواند مانند دولت‌های عادی در سراسر جهان عمل کند و در همه تصمیمات خود وابسته به آمریکاست؛ زیرا این واشنگتن است که باید امنیت داخلی اسرائیل را حفظ کند. از طرف دیگر تل‌آویو در جریان بحران اوکراین متوجه شد یک نظام جدید بین المللی به وجود آمده که می‌تواند به هژمونی آمریکا در جهان پایان دهد و قدرت های جدیدی در جهان ظهور می‌کند. بنابراین اسرائیل برای حفظ موجودیت خود نمی‌تواند دل به آمریکا ببندد.
از طرف دیگر این بحران عدم توانایی ایالات متحده برای انجام تعهدات خود در زمینه حفاظت از امنیت متحدانش را آشکار کرد؛ اتفاقی که چند ماه قبل با شکست و خروج تحقیرآمیز نیروهای آمریکایی از افغانستان رخ داد و اکنون مشابه این سناریو را در اوکراین شاهد هستیم. آمریکا که خودش اوکراین را وارد این بحران کرد اکنون تنها کاری که برای حمایت از این کشور انجام می‌دهد اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه بوده و صراحتاً می‌گوید که قادر به هیچ گونه حمایت مستقیم از اوکراین نیست.
به همین دلیل کارشناسان معتقدند که اسرائیل یکی از اصلی‌ترین بازندگان در بحران اوکراین خواهد بود و این موضوع نه فقط درزمینه روابطش با روسیه بلکه از این حیث نیز خواهد بود که این بحران ممکن است آغاز پایان دوران هژمونی آمریکایی باشد که اسرائیل را در دامن خود پرورده است.
