از جوسازی اروپا تا مواضع دوپهلوی کرملین

به گزارش سایت خبری پرسون، یکبار ایران خبر از آزادشدن بخشی از پول‌های بلوکه شده می‌دهد و یکبار کلا این خبر از سوی آمریکا تکذیب می‌شود، یکبار از پیشرفت مذاکرات سخن به میان می‌آید و یکبار مقامات غربی از عدم هیچ پیشرفتی به‌واسطه طرف ایرانی سخن می‌گویند. پیش‌تر نیز علی باقری معاون سیاسی وزارت خارجه در حالی گفته بود اختلافات کاهش یافته که در ادامه بیان داشت:« ما دو مساله اساسی داریم که باید تفکیک شود؛ مساله اول اختلاف دیدگاه طرفین درباره حیطه موضوعات است که باید درباره آن مذاکره شود و مساله دیگر اختلاف دیدگاه و مواضع طرفین درباره موضوعات مورد بحث است. اختلافات درباره دامنه و حیطه موضوعات، رو‌به‌کاهش گذاشته است و طرفین در حال رسیدن به جمع بندی پیرامون موضوعاتی هستیم که باید در دستور کار مذاکرات قرار گیرد. درباره خود موضوعات مذاکره طرفین با یکدیگر اختلافات داشته و دارند.»

این اظهارات یک معنا می‌داد، اینکه به‌رغم ادعای باقری درباره کاهش اختلافات هنوز بعد از گذشت این مدت دو طرف وارد مذاکره اصلی نشدند(!) و مذاکره درباره اینکه راجع به چه مذاکره شود در حال جریان است (!)این اخبار ضدو نقیض اما بابیانیه معنادار و بی سابقه‌ای از سوی تروئیکای اروپایی آب پاکی را روی دست همه ریخت. دیپلمات‌های سه کشور اروپایی ادعا کردند که ایران مانع پیشرفت در مذاکرات احیای مفاد این توافق هستند. دیپلمات‌های ارشد انگلیس، فرانسه و آلمان در این بیانیه اعلام کردند که پس از آغاز دور جدید مذاکرات، «ما ساعت ها تعامل داشته‌ایم و همه هیأت ها به ایران فشار آورده اند که منطقی باشد. اما تاکنون هنوز نتوانسته‌ایم وارد مذاکرات واقعی شویم. ما در برخورد با مواضع جدید ایران که فراتر از برجام یا مغایر با آن است، زمان گران‌بهایی را از دست می‌دهیم.»

سه کشور اروپایی گفتند که «طرح کلی یک توافق جامع و منصفانه که تمام تحریم های مرتبط با برجام را حذف می‌کند، در حالی که به نگرانی‌های ما درباره عدم اشاعه می‌پردازد، از تابستان گذشته به وضوح مشخص شده است.» آن‌ها بر همین اساس رفتار ایران را «ناامید کننده» خوانده، افزودند: «بدون پیشرفت سریع و با توجه به پیشرفت سریع برنامه هسته‌ای ایران، برجام خیلی زود به پوسته‌ای خالی تبدیل خواهد شد.» اظهاراتی که علی باقری را وادارکرد که در پاسخی بنویسد: «بعضی بازیگران به جای دیپلماسی واقعی به عادت مقصرنمایی خود پافشاری می‌کنند.

ما سریعا پیشنهادهای‌مان را ارائه کردیم و به نحوی سازنده و منعطف تلاش کردیم تا اختلافات کم شود.» وی تصریح کرد: «دیپلماسی، خیابانی ۲طرفه است. اگر اراده‌ای برای جبران خطای مقصر باشد، راه برای توافق خوب سریع هموار می‌شود.» اما درکنار بیانیه تروئیکای اروپایی مواضع روس‌ها نیز چنگی به دل نمی‌زند. اولیانوف مذاکره کننده ارشد روس‌ها این‌روزها گاهی به نعل و گاهی به میخ می‌زند و خبری از حمایت مطلوب و در حد انتظار از ایران در جریان مذاکرات نیست. اتفاقا بسیار به مقامات ایران در این مدت کنایه زده و در عوض مقامات ایرانی حتی یکبار هم به کنایه‌های این مقام روس پاسخ ندادند‌.

مخالفت‌های چند‌باره او با ایران البته که خود قابل‌تامل است، وقتی دولت ایران گفته بود مذاکرات را از جایی که به بن بست رسیدیم، شروع نمی‌کنیم او گفته بود: «هیچ بن‌بستی در مذاکرات وین در کار نبود.» اولیانوف به این بسنده نکرد و دوباره به اظهارات مقامات ایران واکنش نشان داد و به کنایه گفت:«‌پیش‌نویس‌های ماه ژوئن، محصول تلاش جمعی است و نمی‌توان آن را به سطل آشغال پرتاب کرد.» وی افزود: «البته ایران این حق را دارد که نسبت به مواضع‌اش تجدید‌نظر کند، اما توضیح هم باید بدهند. مگر مشکل پیش‌نویس‌ها (که در شش دور مذاکره تهیه شده) چیست؟» به نظر می‌آمد که اولیانوف این روزها با وزیر‌خارجه ایران زاویه پیدا کرده تاحدی که رسانه‌ای هم شد، موضوعی که در دوران دولت روحانی نمونه آن را نمی‌دیدیم.

اولیانوف پیش از این هم به خاطر اینکه امیر‌عبداللهیان گفت مذاکره با1+4 به‌زودی صورت می‌گیرد واکنش نشان داد و نوشت: «به‌زودی»؛ کسی می‌داند این واژه به صورت عملی به چه معناست؟ حال او دراین روزهای اخیر نیز بیان داشت که ایران در برخی مواقع مانع پیش رفتن مذاکرات برجام است و حالا هم در آخرین صحبت هایش درحالی با گفت‌وگویی دو پهلو می‌گوید:« اگر ایرانی ها احساس کنند که در مواضع شان نقص‌هایی وجود دارد که مناسب دیگران نیست، آن را سریع اصلاح می‌کنند نه تهران نه واشنگتن بازی در نمی آورند؛ دنبال طولانی کردن روند هم نیستند.» که برای تهران تعیین تکلیف می‌کند و می‌گوید:«سانتریفیوژهای غنی سازی ایران یا باید از بین برده شود، یا به خارج از کشور منتقل شود یا در انباری تحت نظارت آژانس در ایران نگهداری شود.» مسئله‌ای که نشان می‌دهد روی روس‌ها نیز نباید حسابی باز کرد به ویژه که حالا بیانیه اروپایی‌ها نیز بر ضد ایران است. به هرروی شرایط نشان می‌دهد که کشورمان و دولتمردان همچنان به نتیجه مشخصی از مذاکرات نرسیده و البته از ظواهر امر پیداست که فشارها این‌بار نه فقط از تروئیکای اروپایی و آمریکایی بلکه از سوی کشورهای دوست (!) نیز بر تهران است و از این بابت سردرگمی در ارائه راهکار و مذاکره برای مذاکره هم دیگر چاره کار نخواهد بود.

منبع: آرمان ملی