به گزارش سایت خبری پرسون، به نقل از روابط عمومی شبکه افق سیما، بهروز افخمی در برنامه «جهان آرا» در خصوص سیاه نمایی در فیلم‌هایی که در غرب و خاصه آمریکا ساخته می‌شوند و به نقد جدی ساختار یا افراد و اشخاص مهم مملکتی می‌پردازند، گفت: تنها فیلمی که من به یاد می آورم، جی‌اف‌کی (JFK)، به کارگردانی الیور استون است که متعلق به ۳۰ سال پیش است این فیلم با حمایت ریسکی یال چپ حزب دموکرات ساخته شد و بعد هم دیگر، هیچ وقت تکرار نشد.
وی یادآور شد: سینمای آمریکا از مایه تهی شده است به این دلیل که به شدت سانسور می‌شود. تمام ایده‌های نو، حتی ایده‌های غیرسیاسی نو هم سانسور می‌شوند. وضعیتی پیش آمده که به نظر می‌آید تمام فیلم‌ها تکراری شده و آنها را بارها و بارها دیده‌ایم. سینما انگار بیشتر برای کودکان شده است مانند فیلم‌های انیمیشن، فیلم‌های سوپرمنی یا نهایتاً فیلم‌های کمدی.
افخمی در این مورد که از چه زمانی موضوع و محتوای فیلم‌ها یکسان شده‌اند، بیان کرد: این اتفاق بعد از دهه هفتاد رخ داد که حکومت احساس کرد شانس آورده و از خطر یک فروپاشی کامل عبور کرده است. پس از آن نیز، فیلم‌هایی که ساخته شدند به طور کلی تمام ارزش‌های چپ را مسخره می‌کردند و کاملاً محتواهای فیلم‌ها بی بو و خاصیت شده‌اند. این جریان باعث شد تا کم کم فیلم‌سازهای جوان و انقلابی، اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد از دور خارج شوند.
این کارگردان سینما پیرامون همین موضوع بیان کرد: این سیطره یهودی در هالیوود باعث شد تا سانسور بر سینمای آمریکا حاکم شود که در دهه نود به اوج خودش رسید.
این تهیه کننده سینما افزود: ما از آن پس شاهد هالیوودی هستیم که یهودی‌ها در آن فقط ایده لیبرالیسم را باقی گذاشته‌اند و باقی ایده‌ها را از دور خارج کردند.
افخمی گفت: همه جور تضاد غیر از تضاد واقعی که می‌تواند باعث انقلاب شود را ترویج دادند. برای مثال گروه‌هایی را در برابر هم قرار دادن، دو گانه ای بی معنی درست کردن مانند اینکه شخص طرفدار همجنس گرایی است یا مخالف آن، طرفدار زنان است یا مخالف آن، همینطور گروه‌های مختلف ساختگی درست کردند برای اینکه یک سازماندهی واقعی برای یک تغییر واقعی در زندگی مردم نتواند اتفاق بیافتد.
وی در خصوص اینکه آیا هنوز دفاع می‌کند از فیلم‌هایی که در دوره اصلاحات، نیروهای ارزشی به آنها نقد جدی وارد کردند، گفت: من فکر می‌کنم جوانان اصولگرا، الان از آن فیلم‌های من خوششان می‌آید! حتی از فیلم شوکران که جنجالی‌ترین اثر من بوده است.
