طرح صیانت از حقوق عامه مقابل حیوانات؛
احسان سلطانی، اقتصاددان در گفت‌وگو با خبرنگار پرسون، بیان کرد: امکان ارائه برنامه اقتصادی با کلی‌گویی در شرایطی که تولیدکننده حتی بازار انحصاری را از دست داده، وجود ندارد. بیش از سی سال است که برنامه‌های بهبود تولید مطرح، اما در عمل شرایط تولید کننده روز به روز بدتر می‌شود.
مسئولان از کدام رونق تولید صحبت می‌کنند، تولیدکننده‌های پایین دستی کشور در حد کشورهای همسایه است و در این شرایط تحریمی و قیمت بالای ارز مسئولان قصد دارند، محصولات تولیدشده را در کدام بازار هدف بفروشند؟
سلطانی تصریح کرد: از دیدگاه نهادهای وابسته به قدرت، برخی مسئولان با یکسری شعار و یاوه‌گویی نمی‌توانند صورت مسئله را پاک کنند. می‌گویند اصلا مشکل کمبود پول در کشور وجود ندارد، زیرا این گروه‌ها منافع کلان دارند و در هر صورت تأمین هستند، مشکل این است که مردم ایران پول ندارند و فقیر شدند، دستمزد به شدت پایین انگیزه کار را از مردم گرفته است، طبق تحقیقات میدانی در مناطق صنعتی مانند یزد، اصفهان، مازندارن، گیلان و حتی سیستان و بلوچستان کمبود نیروی کار وجود دارد، زیرا نیروی کار با پایه حقوقی که دریافت می‌کند، اصلا انگیزه ای برای 8 ساعت کار مداوم ندارد، پول بی‌ارزش شده، پایه حقوق 100 دلاری در ایران، در سایر کشورها 700 دلار است.
وی افزود: به نیروی کار دستمزد مکفی پرداخت نمی‌شود، بخش عمده بیکاران صرفا فارغ التحصیلان دانشگاه نیستند، بخشی زیادی از آنها زنان هستند که کار مناسب برای آنها وجود ندارد و اگر کاری نیز پیدا شود، ارزش مالی برای آنها ندارد.
این اقتصاددان ادامه داد: کار کردن با حقوق یک یا دو میلیونی برده‌داری محسوب می شود و بدتر از کشورهای آفریقایی است، البته که برده‌داری از شرایط فعلی اشتغال در ایران بهتر بود، زیرا آنها در ازای کار، سرپناه و غذا برای خوردن و امکان بچه‌دارشدن داشتند، در حال حاضر طبیعی است که کار با این دستمزد سرکوب شده، ارزشی ندارد.
سلطانی بیان کرد: با دولتی مواجه هستیم که درصدد حفظ منافع بنگاه‌های رانتی و فقیرشدن مردم است، اوضاع از برده‌داری نیز بدتر شده، با درآمد فعلی حتی در شهرستان‌های کوچک نیز نمی‌توان زندگی کرد. با ایجاد نوسانات عمدی در نرخ ارز، زندگی مردم با وضعیت فعلی مواجه شده، چرا دولت در برابر افزایش دستمزدها مقاومت می‌کند و مدعی رشد تورم از این طریق می‌شود، اما قیمت فولاد، پتروشیمی، انرژی و دلار و هر چه به نفع و وابسته به بنگاه‌های رانتی و قدرت است، به صورت شبانه‌روزی افزایش می‌یابد، سکوت می‌کند.
این اقتصاددان گفت: تقاضا و مصرف کننده‌ای وجود ندارد، با این قدرت خرید مردم، مسئولان چگونه درصدد رونق تولید هستند؟ این اظهارنظرها صرفا شعار و دروغ است و مملکت به سیرک تبدیل شده است.
