جامعه در آخرین هفته مهرماه؛
به گزارش سایت خبری پرسون، درست در آخرین لحظات به‌دلایل مختلف او را پای چوبه دار نبردند. آرمان یکی از معروف‌ترین مجرمانی است که در انتظار اجرای حکم اعدام به‌سر می‌برد. پسر جوانی که حدودا هفت سال پیش دختر موردعلاقه‌اش را کشت.
آرمان حتی یک بار هم طناب دار را از نزدیک دید. لمس کرد و با تمام وجود مرگ را جلو چشمانش دید. آن زمانی که او را از پای چوبه دار پایین آوردند چون خانواده غزاله به او مهلت داده بودند. حالا آرمان در کش‌وقوس‌های پراضطراب زندگی‌اش، بار دیگر به سلولش برگشت. برگشت تا دوباره برای مرگش تاریخی را تعیین کنند.
در این میان خانواده غزاله و آرمان نیز پا‌به‌پای این پیچ‌وخم‌ها و کش‌وقوس‌های طولانی روز‌به‌روز بیشتر عذاب کشیده و رنج می‌برند. پدر و مادری که نمی‌خواهند خون دخترشان پایمال شود و پدر و مادر دیگری که نمی‌خواهند مرگ پسرشان را ببینند.
آرمان عبدالعالی سال ۹۲ «غزاله شکور» را به قتل رساند و جسد او را ناپدید کرد. او در مراحل اول محاکمه به قتل غزاله اعتراف کرده بود، اما بعدتر منکر این قتل شد. قرار بود حکم اعدام این متهم به قتل در دی‌ماه ۹۸ اجرا شود، اما خانواده مقتول تصمیم گرفتند یک‌بار به او مهلت دهند تا آرمان عبدالعالی جای جسد دخترشان را به آنها بگوید. با این‌حال آرمان بار دیگر منکر قتل شد و از محل جسد ابراز بی‌اطلاعی کرد. چند ماه از آن مهلت یک‌ماهه گذشت. پرونده آرمان دوباره روی میز هیأت قضائی دادگاه کیفری قرار گرفت.
قصاص دوباره
آرمان برای بار دوم محاکمه شد. وقتی درخواست اعاده دادرسی او پذیرفته شد، دوباره برای رسیدگی به پرونده‌اش به دادگاه کیفری یک استان تهران برگشت. بعد از هفت سال دوباره رفت تا جزئیات کشته‌شدن دختر موردعلاقه‌اش را بازگو کند، اما بازهم قتل غزاله را انکار کرد. «غزاله پایش سُر خورد و روی زمین افتاد. از ترس جسدش را درون سطل زباله انداختم.» این تنها ادعایی بود که آرمان در مقابل هیأت قضائی داشت، اما اینکه جسد کجاست، همچنان مشخص نشد و در این دادگاه نیز باز هم نامشخص ماند.
پس از پایان جلسه، هیأت قضائی وارد شور شدند تا اینکه درنهایت حکم دوباره قصاص آرمان از سوی قضات شعبه پنجم دادگاه کیفری صادر شد.
منبع: شهروند