به گزارش سایت خبری پرسون، زهرا مشتاق نویسنده، فعال مدنی، منتقد و تهیهکننده سینمای مستند از سفر خود به کشور افغانستان خبر داد و در این باره گفت: من روزنامهنگار هستم و رسالت روزنامهنگاریام ایجاب میکند در این موقعیت در کشور افغانستان باشم. این طبیعی است که یک خبرنگار سعی کند در شرایط کنونی به این کشور سفر کند؛ اگر خبرنگار به آنجا نرود پس کجا رود؟ الان وقت رفتن به افغانستان است نه جای دیگر.
این روزنامهنگار توضیح داد: هشت ماه پیش در کابل کارگاهی آموزشی داشتم و در ۲ جشنوارهای که مربوط به زنان فیلمساز بود، شرکت کردم و در همین مدت با افراد زیادی آشنا شدم که نگران آنها هستم. از طرفی علاقهمندم که به عنوان یک روزنامهنگار زن از نزدیک وضعیت جدید افغانستان را مشاهده کنم چون افرادی که از راههای مختلف در قالب عکاس و فیلمبردار به این کشور رفتهاند، همگی تجربه متفاوتی نسبت به من خواهند داشت.
این منتقد آثار سینمایی بیان کرد: برخلاف اینکه خیلی از دوستان و وابستگان، من را از رفتن به این سفر منع کردهاند ولی وظیفه خود میدانم که در افغانستان حضور داشته باشم و از شرایط آنجا آگاه شوم.
به دنبال ذبیحالله مجاهد
مشتاق درباره هدفش از این سفر بیان کرد: هدف من از این سفر، ساخت مستندی گفتگومحور با حداقلترین امکانات موجود است چراکه این سفر عادی نیست و در چند روز اخیر شاهد توقیف چندین عکاس و توقیف دوربینهای آنها بودیم پس ترجیحم بر این است که فقط با دوربین تلفن همراهم به ثبت وقایع بپردازم تا برای من هم مشکلی ایجاد نشود.
این منتقد افزود: قصد دارم در این سفر با هماهنگیهایی که از چندین ماه قبل انجام دادهام به شهر کابل بروم و مستندهایی از زنان مقاوم آنجا تهیه کنم و حتی با برخی از مقامات طالبان از جمله ذبیحالله مجاهد صحبت کنم ولی تاکید میکنم که هیچ چیز در این سفر مشخص و قابل پیشبینی نیست و امکان دارد همه چیز تغییر کند.
نویسنده «سفر قاصدک» خاطرنشان کرد: تصمیم من برای این سفر کاملا با برنامهریزی و از پیش طراحی شده، بوده است. افرادی در این شرایط دشوار زمینههای سفر من را فراهم کردند و حتی با وزارت ارشاد افغانستان نیز هماهنگیهای صورت دادند تا شرایط حضور من را تا حدی فراهم کنند ولی باز تاکید میکنم که هیچ چیز در این سفر قابل پیشبینی نیست.
مسئولیت قویتر از ترس است
او در پاسخ به این پرسش که چند روز در افغانستان اقامت خواهد داشت، عنوان کرد: پیشبینی من این است که به مدت یک ماه در افغانستان اقامت داشته باشم ولی این زمان بستگی به شرایط افغانستان و وضع موجود دارد.
این فعال مدنی در پایان درباره ترس از سفر به افغانستان باتوجه به شرایط ناپایدار سیاسی موجود توضیح داد: ترس بخش جداییناپذیر حرفه و زندگی یک روزنامهنگار، فیلمساز و فعال مدنی است و نباید شما به دلیل ترسی که دارید به موضوع ورود پیدا نکنید. رفتن به افغانستان در این شرایط یعنی ریسکپذیری و این ریسکپذیری بخشی از کار من است. سفر به این کشور ترس دارد ولی این مانع انجام دادن رسالت من نمیشود زیرا مسئولیت اجتماعی من قویتر از ترس از این سفر است.
منبع: صبا