به گزارش سایت خبری پرسون از اهواز، «آ» - «ب» دو حرف ابتدایی که هر دانش آموز ایرانی آن را یاد میگیرد تا بداند اولین چیزی که بابا به او داد، آب بود، تا بداند آب برابر است با زندگی. مسئله آب در خوزستان اما متفاوت است، اگر آب باران باشد، سیل میشود، اگر آب رود باشد در حال خشکی است و اگر آب شرب باشد، به درد شستوشوی خودرو هم نمیخورد.
آب در کتابهای درسی فقط در درس اول کتاب فارسی خلاصه نمیشود؛ در جغرافیا هم میخوانیم که خوزستان پرآب ترین استان کشور است اما این بار به جای درس زندگی از جغرافیا، پرسشی بزرگ و بی جواب در ذهن دانش آموز شکل میگیرد، اگر آب هست، چرا نمیتوانیم آن را بخوریم؟
شاید دیگر کسی در خوزستان یادش نباشد آخرین بار کِی شیر لوله آب را باز کرد و مستقیم از آن خورد و این خاطره کوچک زمانی تلخ میشود که در خشکترین استانهای کشور هم میتوان به راحتی شیر آب را باز کرد و از آن سیراب شد.
کیفیت آب خوزستان این روزها به حدی پایین است که حتی کارواشها برای ایجاد جذابیت و جلب مشتری مینویسند:«شست و شوی ماشین با آب تصفیه شده».
دردِ بی درمان
یک کارشناس مدیریت منابع آب میگوید: در گذشته تا خبری از کیفیت پایین آب در رسانهها منتشر میشد، مدیران فوری پاسخ میدادند که کیفیت آب این گونه نیست و این وضعیت به خاطر قطعی آب است و تا ساعتی دیگر وضعیت به حالت عادی باز میگردد.
محسن حمیدی میافزاید: این روزها کسی از این وضعیت متعجب نیست و معمولاً آب لوله کشی اهواز غیر قابل شرب است مگر اینکه خلافش ثابت شود.
وی با بیان اینکه کیفیت پایین آب به مسائل زیرساختی و فرهنگی باز میگردد، عنوان میکند: در مسئله زیرساختی علیرغم سرریز منابع و افتتاح پروژههای مختلف نتیجه ملموسی مشاهده نشد که نشان از هدررفت منابع مالی و مدیریت ضعیف شرکت آبفا در سالهای اخیر بوده است.
این کارشناس مهندسی منابع آب میگوید: اگر منابع وارد شده برای اصلاح زیرساختها را هم صفر بدانیم، نباید کیفیت آب اهواز در این مدت کوتاه دچار افت میشد اما ریشه یابی این مسئله نشان میدهد که در سالهای اخیر نصب غیر استاندارد پمپهای آب، آبیاری فضای سبز، استفاده کارواشها از آب لوله کشی و... به صورت بی رویه افزایش یافت و کیفیت آب را پایین آورد.
وی بیان میکند: مرور این اتفاقات نشان میدهد که شرکت آبفا اهواز در سالهای اخیر بی توجه به آموزش و فرهنگ سازی در زمینه آب شرب بوده است.
حمیدی ادامه میدهد: نتیجه بی توجهی به اصلاح زیرساختها و فرهنگ سازی وضعیت امروز آب شرب است که شاید از نظر استانداردهای آبفا قابل مصرف باشد اما نه مدیران و کارکنان آب حاضرند از این آب استفاده کنند و نه شواهد میدانی گواه سالم بودن آن را میدهد.
این آب برای مصارف غیر شرب هم مفید نیست
یکی از شهروندان اهوازی نیز میگوید: وضعیت آب شرب خوزستان در گذشته غیر عادی بود و مسؤولان از این وضع متأسف بودند اما حالا سرشان را بالا میگیرند و میگویند که کیفیت آب استاندارد است اما هر انسان تحصیل کردهای میداند که استاندارد یعنی مجموعه مشخصات فنی تعیینشده از طرف دولت از نظر کمیت و کیفیت یک کالا.
وی میافزاید: دولت مدیر آبفا را تعیین میکند و استانداردها هم در خود دولت تعیین میشوند، در این معادله فقط مردم آب بی کیفیت مصرف میکنند چون استانداردها وحی منزل نیستند و میتوان آنها را بالا پایین کرد.
آقای جعفری ادامه میدهد: مسؤولان خوزستانی میگویند که آب شرب اهواز سالم است اما سال گذشته فرزند چهار ساله من به دلیل استفاده از آب لوله کشی برای استحمام دچار عفونت شد و پس از آن ما حتی برای مصارف غیر شرب هم از دستگاه تصفیه خانگی آب استفاده میکنیم.
خوزستانیها ۳۰ سال دیگر آب شرب پایدار میبینند
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان نیز میگوید: دو شاخص میکروبی و کلرسنجی در بررسی وضعیت آب شرب اهمیت دارد که میانگین میکروبی آب شرب خوزستان ۹۶.۶درصد (عاری از میکروب ) است واین شاخص در سطح کشور ۹۸.۹ درصد است و میانگین کلرسنجی آب در خوزستان ۸۲.۶ درصد و در کشور ۹۱.۸۵ درصد است.
محمدرضا کرمی نژاد میافزاید: آب شرب در امیدیه به دلیل بالا بودن سولفات مقداری مزه شوری گرفته که البته مشکل بهداشتی نیست.
وی اضافه میکند: گفت:آب شرب خوزستان هیچگونه مشکل بهداشتی ندارد، مرجع بررسی وضعیت بهداشتی آب، بهداشت است که در این خصوص هیچگونه مشکلی از سوی بهداشت مطرح نشده است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان بیان میکند: سیمای تامین آب شرب مناسب و پایدار استان تا سال ۱۴۳۰ با تامین اعتباری بالغ بر ۱۸۰ هزار میلیارد ریال انجام می شود،در مجموع مقرر شده است که ۳۰۰ هزار میلیارد ریال برای بهبود شرایط فاضلاب و آب استان اختصاص یابد که ۱۸۰ هزار میلیارد ریال از این رقم مربوط به بخش آب شرب است.
هرچند مدیران آبفا معتقدند که آب شرب اهواز مشکلات بهداشتی ندارد اما مرور مشخصههای آب آشامیدنی سالم نشان میدهد که آب شرب مردم باید از نظر فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و میکروبی باید سالم باشد یعنی رنگ، بو، مزه، کدورت، ذرات جامد معلق، شاخص اسیدی بودن، دما، سختی، قلیایی، شوری، یونهای محلول، کلر، اکسیژن و مواد معدنی باید به حد استاندارد باشد تا مردم بتوانند آن را مصرف نکنند و ویژگیهای میکروبی به تنهایی شاخص کافی برای استفاده از آب شرب محسوب نمیشوند.
«آ» و «ب» در خوزستان دیگر به معنی مایه حیات در خوزستان نیستند، آب در خوزستان برابر است با تنش، بی آبی، سیل، وبا، آب همیشه در حال انتقال و منظره خشکی به جا مانده از آن. در دولت جدید فکری باید به حال این مایه حیات کرد که دیگر بوی زندگی نمیدهد.
منبع: فارس