این اخبار نگران کننده است

به گزارش سایت خبری پرسون، محمد جواد پهلوان – حقوقدان و استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: اخباری که این روزها در مورد بی اثر بودن واکسیناسیون در ایران دست به دست می چرخد از دو جهت نگران کننده است.
نگرانی نخست طبیعتا در مورد اصالت این واکسن هاست. یعنی به چه دلیل براساس برخی آمارها که هنوز صحت و سقم آن از نظر علمی تایید نشده میزان فوت شدگان بعد از واکسیناسیون در ایران چندین برابر کشورهای توسعه یافته است ؟آیا محتویات واکسن ها مشکل دارد؟آیا میزان دوز مصرفی اشکال دارد؟آیا ایران جزو پروژه های آزمایشی کشورهایی نظیر چین و روسیه است و به جای واکسن، واکسن نما تحویل مقامات کشورمان شده است؟
اما نگرانی دوم در مورد سوء ظن و بی اعتمادی است که در مورد واکسن در کشور پس از انتشار این اخبار شعله و زبانه می کشد.تا قبل از چنین اخباری نیز حداقل اقلیتی از جامعه نگاه خوبی به واکسن نداشتند و بیم آن می رود موضع این گروه تقویت شود.
این درست که جامعه ایرانی جامعه آپدیت و آگاهی است اما ویروس منحوس کرونا در این دو سال توانسته تمام فرمول ها را تغییر دهد و روحیات جامعه دستخوش تحولات جدی شده است.به عبارت ساده مردم این روزها آسیب پذیر تر و مضطرب تر شده اند و در برابر کوچکترین خبر منفی واکنش های هیجانی واحساسی فراوانی نشان می دهند. البته باید به آنان نیز حق داد. همین امروز که این وجیزه را می نگارم طبق آمار رسمی روزانه حدود 600 نفر از عزیزان مان راهی قبرستان ها و زیر خاک می شوند یعنی معادل سقوط دو هواپیمای مسافربری در یک روز. از آن سو، سرعت واکسیناسیون کماکان کند است زیرا واکسن به اندازه مکفی وجود ندارد .دلیل این موضوع هم را که همگان می دانند.ع ده ای بادمجان دور قابچین که سواد مدیریتی نداشتند در گوش مقامات بلند پایه آنقدر زمزمه های ناصواب کردند تا واردات واکسن ممنوع و یا لااقل محدود شود زیرا این توهم را داشتند که واکسن داخلی خیلی زود به دست مردم می رسد. اما دریغ که نه زیر ساختی برای خط تولید بود و نه مواد اولیه. در واقع این جماعت پر سر وصدا ولی تو خالی اول وعده دادند سپس رفتند ببینند آیا می‌شود ساخت یا خیر!
به نظر می رسد لازم است تا دیر نشده باید فکری به حال انتشار چنین اخباری کرد. غالب مردم تاکنون در مورد امر مهم واکسیناسیون همراه بودند و حتی پیشرو تر از مسئولان علیه خرافات و شایعات عمل کردند.حال نباید خدای ناکرده جامعه ایرانی نیز به مرحله ای برسد که از واکسن فراری شود و تصور کند واکسیناسیون راه حل محتوم این بیماری نیست.