به گزارش سایت خبری پرسون، بهمن ویسی؛ فعال و پیشکسوت رسانه نوشت: سپاه تاریکی به کابل رسیده است. حرامیان سیاه دل، خون بر لب و دشنه در دست از غارها به درآمده تا همه دستاوردهای بیست ساله جامعه افغان را به باد فنا سپارند.
دیروز در سوراخها فرمان به جنایت انتحاری و قتل پسران و دختران دانشجو و دانشآموز در دانشگاه، مدرسه و خیابان میدادند و امروز در سایه ترس و بزدلی سیاستمداران و ارتش افغان و انفعال قدرتهای جهانی، کشور را تسخیر و سودای تشکیل امارت و حکومت در سر دارند.
جامعه جهانی کشتار دیپلماتها، نابودی میراث فرهنگی، بردگی جنسی زنان، میزبانی تروریستهای القاعده، داغ و درفش و شکنجه و قتلهای فجیع به دست طالبها را به یاد دارد.
اکنون نگاه ها به دره پنجشیر است، جایی که پسر شایسته احمد شاه مسعود؛ فرمانده شهید افغانستان پرچم مبارزه با طالبان برافراشته است.
احمد مسعود سری پرشور و دلی پرکینه از طالبان دارد. جوان است و محبوب. غیرت و شجاعتش بیش از کرزی، عبدالله، غنی، دوستم، اسماعیلخان و صدها مدعی دیگر است.
اما من نگرانم. نگران خدعه و فریب ملاهای کابل و قندهار. بیشک مزدوران انتحاری طالبان در راهاند تا خنجر جهل و کین در قلبش فرو کنند. افغانهای خواهان بازگشت آرامش، آزادی، دموکراسی و نهادهای مدنی به یادگار شیر دره پنجشیر بپیوندند. رشادت او خاطره جلالالدین خوارزمشاه را در ذهن ما زنده میکند که یک تنه در برابر مغولان ایستاد. زن و فرزند و تن خویش به آب سند سپرد اما ننگ تسلیم به حرامیان نپذیرفت.
در این روزهای سیاه، با بغضی در گلو این شعر شیوا که وصف حال جلال الدین خوارزمشاه و احمد مسعود افغان و تسلای دل های اندوهگین است را زمزمه میکنم:
در آن باران تیر و برق پولاد
میان شام رستاخیز میگشت
در آن دریای خون در دشت تاریک
به دنبال سر چنگیز میگشت
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.