غزلی از «مریم جلالوند»

به گزارش سایت خبری پرسون، متن غزل این شاعر به شرح زیر است:

شقایق‌های بیمار از شبِ این دشت بیزارند

پرستوها سفر کردند و از برگشت بیزارند

زمین پیراهنی پوشیده از جنس حریری سبز

ولی پروانه‌ها از باغ و از گلگشت بیزارند

همیشه عاقلان دارند ترس از دستِ رسوایی

به این علّت از آن بامی که دارد طشت بیزارند

چنان ساز مخالف زد جهان با بی‌دلان که‌اکنون

همه خنیاگران از کوک شیش و هشت بیزارند

دو چشمم بر تماشای جهان مشغول و از عمری

که بی‌دیدارِ روی دوستان بگذشت بیزارند