نماینده مردم زنجان و طارم در مجلس شورای اسلامی:
به گزارش سایت خبری پرسون، شیدا مهنام نوشت: در کشوری که ازعدم امنیت سلامت، فقر آموزه‌های فرهنگی و هویتی و از همه مهم‌تر تزلزل بنیان باقداست خانواده که مادرِ بسیاری از آسیب‌های اجتماعی غیرقابل جبران می‌باشد رنج می‌برد، بدیهی است که در مسیر پیشرفت پایدار نه با نگاه صرف اقتصادی بلکه با تکیه بر بنیه‌های اجتماعی و فرهنگی، نقش زنان، مادران و همسران دغدغه‌مند، به عنوان نقشی نافذ، تاثیرگذار و بیش از پیش قابل توجه است. باید به زنانی که آموزش دیده، به آگاهی رسیده و توانمند شده‌اند فرصت داد که در جایگاه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی و حتی نظامی انجام وظیفه کنند.
بنده شخصا معتقد به برابری زن و مرد نه در معنای عام بلکه در تحقق تمامی حقوق انسانی هستم. آگاهی‌بخشی و مهارت‌آموزی را برای زنان بسیار ضروری در پیشرفت جامعه می‌دانم که متاسفانه از انسجام و برنامه درستی از جانب متولیان دولتی برخوردار نیست.
مشاغل ارزشمند خانگی که هنر و توانمندی و خودباوری زن متعهد و مسئولیت‌پذیر ایرانی را گویاست حتی در آمار مشاغل اقتصادی دیده نشده و هیچ گونه حمایت رسمی از آن صورت نمی‌پذیرد و زنان متعهد در قبال خانواده و مسئولیت‌های اجتماعی تنها از طریق شبکه سازی‌های پراکنده و غیر دولتی قادر به هم اندیشی و هم افزایی در این عرصه می‌باشند.
زنان که مسئولیت حفظ سلامت و تحکیم بنیان خانواده و هم مسئولیت اجتماعی بر عهده دارند باید حقوق انسانی برابر با مردان داشته باشند. کشورهای توسعه یافته در تلاش برای بالا بردن سطح آگاهی در حوزه‌های سیاسی، پرورشی، تربیتی و اقتصادی هستند که مهارت‌های زنان را جهت حضوری مفید در جامعه ارتقا دهند. طبق فرمایشات مقام معظم رهبری «ما نمی‌گوییم برابری و تساوی جنسیتی، بلکه می‌گوییم برابری در عدالت زنان و مردان». خودباوری و اعتماد به‌نفس و آگاهی از حقوق زنان باعث می‌شود حضوری پرشور و فعال‌تر در عرصه‌های اجتماعی داشته باشند. موضوعات قومی و قبیله‌ای و سنت‌ها و باورهای غلط در گذشته باعث شده شایسته سالاری زنان و حضور فعال زنان در جامعه نادیده گرفته شود.
گله‌مند از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری هستیم که برنامه‌ای در خصوص زنان که نیمی از جمعیت کشور ایران را تشکیل می‌دهند ارائه نداده‌اند. در تمامی موضوعات پرسش شده، چقدر جذاب و تاثیرگذار می‌بود اگر که نقش زنان و بهره‌مندی از ظرفیت‌های زنان کشور مورد توجه و رصد کارشناسی علمی و آماری قرار گیرد که متاسفانه در هیچ برنامه‌ای از جمله مناظره، هیچ کدام از کاندیداها اشاره‌ای به آن نیز نکرد.
چگونه از توسعه روستایی و محرومیت‌زدایی بدون توجه به نیازهای زنان روستایی که رکن اصلی کشاورزی و دامپروری می‌باشند و هم زمان مادر و همسر خانواده با مسئولیت‌های کثیر خانگی می‌باشند را می‌شود نادیده گرفت!
باید دانست و قبول کرد همواره پشتوانه و مامن یک مرد و مدیر موفق یک مادر یا همسر یا خواهر شایسته است. کاندیداهای محترم می‌توانند در برنامه‌های انتخاباتی خود توجه ویژه به زنان به عنوان محور اصلی سلامت جسم و روان خانواده، زنان صالح، فرزندان صالح و متعاقبا جامعه سالم و البته توجه ویژه به زنان شاغل و فرصت سازی‌های اجتماعی و بررسی چالش‌های موجود بپردازند.
زنان سلحشوران کادر درمان که جا داشت در همه مباحثات مورد تجلیل و توجه ویژه قرار گیرند یکی از موارد مغفول مانده بود و همچنین‌عدم حضور حتی یک نماینده زن به طور فعال و محسوس در عرصه انتخابات.
بدیهی است سیره فاطمه (س) ام ابیها، حضرت خدیجه اولین زن مسلمان و یا بیانات تاثیرگذار حضرت زینب (س) در واقعه عاشورا از یک سو و وجود زنان تاثیرگذار ایرانی در تاریخ و تمدن ایران باستان که هویت و شناسنامه اصلی ماست (همچون آذرمیدخت و آرتمیس و ماندانا) خود به شایستگی بیانگر نقش و جایگاه زنان می‌باشد.
یکی از مهمترین وظایف مسئولین جامعه در قبال زنان ایران اسلامی، فرصت‌سازی‌های برابر برای ارتقای مسوولیت‌های اجتماعی و فراهم کردن وام برای توسعه مشاغل خانگی است. موضوعات ریشه‌ای و مهمی که تبعات آن متضمن حفظ بقا، آرامش، سرمایه مطلوب و فضای امن و ایمن خانواده دور از خروجی‌های ناهنجار و خانمان سوز می‌باشد.
بر اساس قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی و به منظور ایجاد هماهنگی و هم‌افزاییی در بین نهادهای دست‌اندرکار در حوزه کنترل آسیب‌های اجتماعی، شورای عالی رفاه اجتماعی (به دبیری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) تشکیل شده است اما ظاهرا چندان فعال نیست و ارتباط منسجم و فعالی با معاونت زنان ریاست جمهوری به عنوان متولی اصلی و مسئول دولتی موضوعات زنان ندارد و هر کدام از دستگاه‌ها به صلاحدید خود، اقداماتی را انجام می‌دهند و شواهد اجتماعی مبین آن است که اثربخشی و کارآمدی آن اقدامات چندان زیاد نیست.
زنان نیم جمعیت ایران، چه در عرصه استواری بنیان خانواده که محمل سلامت جسم و روان جامعه است و چه در جایگاه‌های احراز مسئولیت‌های اجتماعی، نقشی سازنده و منجر به توسعه پایدار و البته ارتقای امید به زندگی جمعی دارند. برنامه ریزی و مطالعات امور زنان در خصوص آموزش، توانمندسازی، آگاهی بخشی و ارتقای خودباوری یک فرآیند مدیریتی فنی و کارشناسی می‌طلبد که متعاقبا جوانان سالم و صالح‌تری را نیز به جامعه هدیه خواهد داد. پس بی‌توجهی و نادیده گرفتن این جمعیت کثیر تاثیرگذار، بی‌تدبیری و ناکارآمدی به شمار خواهد رفت.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آفتاب یزد
