به گزارش سایت خبری پرسون، مهدویان بیشتر شهرت خود را مدیون دو فیلم «ماجرای نیمروز ۱و۲» است. دوربین روی دست، استفاده از لنز تله و افکتهای تصویری و در کل مستندسازی از وقایع دهه شصت و درگیری گروههای اسلامی و چپ، تخصص مهدویان است. بماند که همان لنز تله و پرسپکتیو فشرده و اشتباه کارگردان در میزانسن و دکوپاژ، عظمت نبرد مرصاد/فروغ جاویدان را بر پرده تلف کرد. در یک جمله اگر خلاصه کنیم؛ مهدویان خارج از قرارگاه اشرف و سوژه ملتهب آن، اکنون چیزی برای عرضه ندارد.
سریال خانگی «زخمکاری» ساخته جدید مهدویان، مهر تاییدی بر این انتقاد و ادعاست. انتخاب اشتباه تمام بازیگران برای نقشها، جواد عزتی برای نقشی که فیزیک قدرتمندی میطلبید، سیاوش طهمورث بدون سبیل برای نقشی که هیچ انطباقی با او ندارد و قرار دادن بازیگران نامتجانس مانند عباس جمشیدی بازیگر نقشهای کناری سریالهای طنز و عدم رعایت شیمی بازیگران در کنار هم، و از طرفی ضعف شخصیتپردازی و کارگردانی دم دستی، همین ابتدا نشان میدهد با این سریال، زخم کاری بر کارنامه مهدویان وارد میشود!