به گزارش سایت خبری پرسون، چنین انتظاری از تیم ملی بیهوده و سخت و فراتر از حد انتظار نیست. تیمی که می خواهد به جام جهانی صعود کند باید یارای عبور از تیم هایی چون عراق و بحرین حتی در منامه را داشته باشد؛ در غیر اینصورت همان بهتر که به جام جهانی صعود نکند.
مصاف با هنگ کنگ یک بازی تدارکاتی خوب برای تیم ملی خواهد بود تا برای بازی با عراق و بحرین آماده شود. تیمی که در ترکیب از مهدی طارمی بهره می برد؛ بازیکنی که در پورتو موثرترین بازیکن بوده؛ یا سردار آزمون که در زنیت زننده ی ۱۹ گل بود و دیگر بازیکنانی که هر یک در تیم های خود جز مهره های تاثیر گذار به حساب می آیند باید به عنوان تیم اول از گروه c به دور بعدی بازی ها صعود کند و حتی در دور بعدی بازی ها هم به عنوان تیم نخست راهی جام جهانی شود.
برمی گردیم به سه سال گذشته. تیم ملی ستاره های اسپانیا را به ستوه آورده بود. هم چنین پرتغال. سخت است تصور کنیم بحرین و عراق می خواهند مانع از صعود ما به جام جهانی شوند. اگر در گذشته به این تیم ها امتیاز دادیم به خاطر ضعف خودمان بوده نه قدرت حریفان. این یک واقعیت محض است. هیچ حریفی را نمی توان در فوتبال دست کم گرفت. حتی حریفی که قرار است در نخستین بازی با آنها روبرو شویم. بازی با هنگ کنگ.
صعود به عنوان تیم نخست در گروه c کمترین حق فوتبال ایران است. رقص پرچم ایران در بحرین؛ این اتفاقی است که می تواند برای فوتبال ایران شیرین باشد. همان طور که در سال ۲۰۱۶ تیم ملی جوانان در بحرین جشن صعود به جام جهانی برپا کرد. هنگ کنگ و در ادامه کامبوج و حتی بحرین و عراق نمی توانند مانع از صعود تیم ملی فوتبال ایران شوند. بازیکنانی که اراده آهنین دارند حتما به یاد دارند در گذشته ایران در روزهای سخت چه افتخارات بزرگی را رقم زد. نمونه اش روز بازی با استرالیا. روز بازی با آمریکا.