به گزارش سایت خبری پرسون، سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر که از ۵ خرداد ماه در پردیس چارسو کار خود را آغاز کرده، در بخش‌های سینمای سعادت، جلوه گاه شرق، مستند زیر ذره بین، شاخه‌های زیتون، مرور سینمای دانمارک، جشنواره جشنواره ها، ژانر معاصر، نمایش‌های ویژه و کلاسیک مرمت شده، آثار ایرانی و خارجی را در بیش از ۳۱۱ سانس در معرض دید مخاطبان قرار داده است. این در حالی است که دو فیلم «بوتاکس» و «صحنه زنی» به دلیل اقبال عمومی بالا به سانس‌های ویژه رسیدند.
امکان تهیه بلیت‌های این رویداد همانند سابق در سامانه خرید بلیت فعال است، با اینکه سهم مشخصی برای اعضای باشگاه مخاطبان، صاحبان آثار، منتقدان و اهالی رسانه در نظر گرفته شده، اما در این چند روز که از اکران‌ها می‌گذرد بیشتر اهالی رسانه پشت در سالن‌ها مانده اند. یعنی هربار که برای تهیه بلیت به سامانه مراجعه می‌کنند، به دلیل تکمیل ظرفیت امکان خرید وجود ندارد و مسئولان سالن هم ابتدا بدون بلیت اجازه ورود نمی‌دهند، اما پس از ورود به داخل دیده می‌شود که حجم بالایی از صندلی سالن‌ها خالی است و کسی دلیل این ممانعت را نمی‌داند.
وقتی کاخ جشنواره تعریف می‌شود، انتظار می‌رود که روند تهیه بلیت و تماشای فیلم برای اهالی رسانه سهل‌تر از شرایط فعلی باشد. نکته دیگر هم درباره کیفیت فیلم ها، نحوه برگزاری جشنواره و حضور چهره‌های سرشناس در این رویداد بین المللی است.
موضوع و نحوه تولید فیلم‌های ایرانی که در جشنواره اکران شدند خیلی چنگی به دل نمی‌زند. از مشخص نبودن هدف کارگردان در ساخت فیلم تا پرداخت ضعیف به قصه‌های درامی که در نهایت ذوق مخاطب را از حضور در سالن‌های سینما بعد از یک سال وقفه کور می‌کند. نبود زیرنویس فارسی برای تعدادی از فیلم‌ها هم از دیگر نکاتی است که مورد غفلت مسئولان قرار گرفته است.
این جشنواره که بعد از چندین سال تلاش توانست به فهرست جشنواره‌های الف در دنیا بپیوندد، تنها در دو شب حضور چهره‌ها را به خود دید. وقتی بازیگران و عوامل یک فیلم که موجب اعتبار آن اثر و رویداد هستند در کاخ جشنواره حضور نمی‌یابند، نباید انتظار داشت که انعکاس‌های خبری از جشنواره هم خیلی بالا باشد.
در بین این مسائل باید به توجه برگزارکنندگان در رعایت دستورالعمل‌ها اشاره و آن را تحسین کرد. گفتنی است سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به دبیری محمدمهدی عسگرپور در پردیس چارسو برپاست.
