به گزارش سایت خبری پرسون، پژوهشگران "دانشگاه لوند"(Lund University) سوئد، دادههای به دست آمده از آزمایش خون و آزمایش حافظه را ادغام کردند تا به ابداع الگوریتمی بپردازند که با دقت بسیار زیاد پیشبینی میکند که چه کسی در آینده به آلزایمر مبتلا خواهد شد.
تقریبا بین ۲۰ تا ۳۰ درصد بیماران مبتلا به آلزایمر، در موسسات تخصصی پزشکی، به اشتباه تشخیص داده میشوند و تشخیص در مراقبتهای ابتدایی را دشوار میسازند. اندازهگیری پروتئین تاو و بتا آمیلوئید به واسطه نمونههای مایع مغزی-نخاعی یا پتاسکن، میتواند دقت را به طور قابل توجهی بهبود ببخشد. این روشها پرهزینه هستند و فقط در تعداد کمی از کلینیکهای تخصصی در دسترس قرار دارند.
تشخیص به موقع و دقیق آلزایمر، از اهمیت زیادی برخوردار است و این امید وجود دارد که داروهای جدیدی برای کند کردن روند بیماری، به سادگی در دسترس قرار بگیرند. پژوهشگران دانشگاه لوند در این پروژه نشان دادهاند که ترکیبی از آزمایشهایی که به سادگی در دسترس قرار دارند، میتواند برای تشخیص به موقع و قابل اطمینان آلزایمر به کار برود. پژوهشگران، بیماران مبتلا به نقص خفیف حافظه را مورد بررسی قرار دادند.
ترکیب آزمایش خون با سه آزمایش ساده شناختی نشان داد که بیش از ۹۰ درصد بیماران طی چهار سال، به آلزایمر مبتلا خواهند شد. این الگوریتم ساده پیشآگاهی، بسیار دقیقتر از پیشبینیهای بالینی توسط متخصصان زوال عقل عمل کرد.
"سباستین پالموکیست" (Sebastian Palmukvist)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: الگوریتم ما براساس تحلیل پروتئین تاو و ژنهای خطرناک بیماری آلزایمر صورت میگیرد و آزمایشهای مربوط به عملکرد و حافظه را ترکیب میکند. ما در حال حاضر، با اختلال خفیف حافظه در بیماری آلزایمر رو به رو هستیم. ما نخستین نمونه از یک الگوریتم را ابداع کردهایم که میتواند خطرات فردی را در یک بیمار مبتلا به فراموشی طی چهار سال برآورد کند.
یکی از مزایای بارز الگوریتم دانشگاه "لوند"، این است که برای استفاده در کلینیک و بدون دسترسی به تجهیزات پیشرفته تشخیصی ساخته شده است. بنابراین، الگوریتمها در آینده میتوانند تفاوت زیادی در تشخیص آلزایمر ایجاد کنند.
پالموکیست ادامه داد: این الگوریتم در حال حاضر فقط در بیمارانی آزمایش شده که در کلینیک حافظه بودهاند. ما امیدواریم که این الگوریتم نه تنها برای مراقبتهای ابتدایی، بلکه در کشورهای در حال توسعه با منابع محدود نیز اعتبارسنجی شود.
ابزارهای تشخیصی ساده برای آلزایمر میتوانند به پیشرفت داروها نیز کمک کنند زیرا به کار گرفتن شرکتکنندگان و در عین حال، صرفهجویی در زمان و هزینه، کار دشواری است.