سخنگوی هیئت نظارت بر شوراهای اسلامی گیلان؛
سایت خبری پرسون- بسیاری از باورمندان به انقلاب اسلامی (از جمله نویسندۀ این سطور) تا اواخر سال گذشته در نظر داشتند که «اگر» در انتخابات 1400، آیت‌الله رئیسی سنگر قوۀ قضائیه را خالی نکرده و نیامد احتمالاً به سعید جلیلی رأی بدهند چرا که وی را نسبت به دیگر افراد در صحنه، انقلابی‌تر می‌دانستند.
اما با آمدن سعید محمد که نمادی از جوان حزب‌اللهی بوده و سابقۀ درخشانی در مدیریت دارد این مسئله برای انقلابیون پیش آمد: کدام سعید؟ جلیلی یا محمد؟
دیری نپایید که رهبر معظم انقلاب، با سخنرانی نوروزی خود، راه حل این مسئله را پیش روی جریان انقلاب اسلامی قرار دادند. ایشان هشت شاخص را برای انتخاب درست معرفی فرمودند که در ادامه به بررسی دو چهرۀ مذکور بر اساس این شاخص‌ها پرداخته می‌شود.
شاخص اول: دارای مدیریت و کفایت
در مبحث مدیریت، ضمن احترام به دکتر جلیلی و دیگر نامزدان ریاست جمهوری؛ اما می‌توان با مستندات علمی ادعا کرد که مدیریت دکتر محمد را هیچ‌یک از نامزدان احتمالی ریاست جمهوری ندارند و شاهد این مدعا، جایزۀ بین‌المللی پروژۀ برتر است که در سال 2014 توسط انجمن بین‌المللی مدیریت پروژه (IPMA) به ایشان اهدا شده است. همچنین در میدان عمل، دکتر محمد در زمان فرماندهی قرارگاه خاتم، با پیشی گرفتن از شرکت توتال فرانسه، رکورد پیشرفت ابر پروژه‌های نفتی ایران را شکاندند. پس در مبحث مدیریت، دست‌کم مقابل نامزدان احتمالی فعلی بحثی نمی‌ماند.
شاخص دوم: با ایمان
نویسنده در این مورد، قضاوتی بین جلیلی و محمد ندارد و کارنامۀ زندگی هر یک از این دو بزرگوار را نمادی از زندگی یک مؤمن واقعی می‌داند. گرچه ناگفته نماند به غیر از این دو بزرگوار و بزرگوارانی دیگر، قاعدتاً هستند افرادی که ضعف در ایمان داشته و سودای ریاست جمهوری اسلامی ایران را هم دارند. که اگر این‌طور نبود، رهبر معظم انقلاب چنین شاخصی را آن‌هم در مرتبۀ دوم بیان نمی‌فرمودند...
شاخص سوم: معتقد به جوانان
در اینجا باید گفت که اولاً محمد شخصاً از جلیلی جوان‌تر است که خود می‌تواند عاملی برای نزدیکی بیشتر به جوانان باشد. ثانیاً گروهی که محمد با آنان کار می‌کند عمدتاً جوانان حزب‌اللهی هستند که این مورد، توجه او به جوانان را بیشتر نشان می‌دهد و شاید به همین دلیل است که عموماً دولت جوان حزب‌اللهی را دولت احتمالی دکتر محمد می‌شناسند. ثالثاً محمد در زمان فرماندهی قرارگاه خاتم، با مرخص کردن 600 نفر از 800 بازنشستۀ آن مجموعه و به خدمت گرفتن 500 جوان به جای آن‌ها، عملاً اثبات کرده است که نگاه ویژه به جوانان دارد.
شاخص چهارم: عدالت‌خواه و ضدفساد
عدالت‌خواهی شاخصی است که انصافاً هر دو بزرگوار در حد اعلا دارند اما در مورد ضدفساد عمل کردن، کارنامۀ دکتر محمد حقیقتاً درخشان‌تر است. آن‌قدر که می‌توان بسیاری از تخریب‌های امروز را به همان کارنامۀ درخشان نسبت داد. کارنامه‌ای که بخش قابل توجه آن، در زمان مدیریت گروه ایرانیان اطلس شکل گرفته است. بد نیست بدانیم که حکم دکتر محمد برای مدیریت آن گروه توسط سردار جعفری و در سال 1393 زده شده که اوج زمین‌گیر شدن پروژه‌های آنجا توسط چپاول‌گران نفوذی در هلدینگ یاس بوده است، یعنی این حکم عملاً حکمی بوده نه به جهت یک مدیر عاملی روتین، بلکه به منظور تسویه حساب...
شاخص پنجم: مردمی
در این مورد متأسفانه کارنامۀ جلیلی جالب نبوده و نیست. وی در سال 1392 اقبال چندانی نیافت. پس از آن، از سخنرانی‌اش برای صندلی‌های نسبتاً خالی دانشگاه شهید بهشتی که بگذریم، نظرسنجی‌های فروردین 1400 که توسط مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) انجام شده است نشان می‌دهد با اینکه مردم کمتر سعید محمد را می‌شناسند اما 1.5 برابر بیشتر به او اقبال نشان داده‌اند! جالب‌تر اینکه همان نظرسنجی ایسپا نشان می‌دهد محمد میان کسانی که تاکنون (تا زمان نگارش این یادداشت) اعلام نامزدی کرده‌اند بیشترین اقبال را دارد. این نکته با این تحلیل نیز همخوانی دارد که مردم در جریان انتخابات، نسبت به چهره‌های جدید، گرایش بیشتری دارند.
شاخص ششم: امیدوار
تا جایی که نگارندۀ این سطور می‌داند هر دو سعید کاملاً به آیندۀ کشور امید دارند.
شاخص هفتم: معتقد به توانمندی‌های داخل
در این مورد نیز می‌توان هر دو بزرگوار را در یک سطح دانست گرچه نسبت به کاندیدهای دیگر، فاصلۀ زیادی دارند. خصوصاً نسبت به آن جریانی که آب نوشیدن مردم را هم منوط به توافق با غرب می‌دانست...
شاخص هشتم: دارای عملکرد انقلابی و جهادی
هر دو در نوک قلۀ انقلابی‌گری قرار دارند اما جهادی بودن محمد بیشتر در عمل نمود پیدا کرده است تا جایی که همکاران و همراهان‌اش عموماً نشانی دفتر کار او را زیر نور خورشید می‌دانند!
نتیجه
بنابر آنچه بیان شد به نظر می‌رسد دکتر محمد از هشت شاخص مد نظر رهبر معظم انقلاب، در پنج شاخص نسبت به دکتر جلیلی برتری دارد و در سه شاخص دیگر هم شانه به شانه‌اند. نظر شما چیست؟