سایت خبری پرسون-گروهی ناشناس که خود را «سرایا اولیاء الدم» می نامیدند، ساعت ۹:۱۵ دقیقه دیشب ۲۷ بهمن ماه، حمله راکتی سنگینی را به پایگاه آمریکایی «حریر اربیل» صورت دادند. در این حمله که با یک وانت ساده مجهز به راکت انداز ۲۴ تایی ۱۰۷ میلی متری انجام گرفت، یک هواپیمای مسافربری از نوع super king air 350 و یک پهپاد هجومی آمریکا منهدم گشته و ۷ آمریکایی کشته و زخمی شدند.
در خصوص این حمله بسیار مهم چند نکته باید ذکر گردد.
1) حمله با ابتدایی ترین سلاح های تاکتیکی انجام شد، اما تلفات و خسارات تحمیلی بر طرف آمریکایی سنگین بود.
به عبارت دیگر به چالش کشیدن ابرقدرت غربی با سلاح های ساده نشان دهنده ضعف راهبردی ایالات متحده در برابر حملات ایذایی گروههای مقاومت است و سامانه های پیشرفته پدافندی چون C-RAM نیز برای آنان مصونیت نخواهد آورد.
2) آمریکا در اوایل سال ۲۰۲۰ تلاش کرد با تجمیع نیرو در ۲ پایگاه «عین الاسد» در الانبار و «حریر» در اربیل و پناه بردن به حریم امنیتی اقلیم کردستان، نظامیانش را از تیررس هسته های مقاومت خارج کرده و در گام بعدی با نخست وزیر کردن مصطفی کاظمی و روی کار آوردن افرادی همچون عبدالوهاب الساعدی بر راس دستگاه های امنیتی و ضد تروریسم، در برابر مصوبه پارلمان عراق برای خروج نظامیانش از این کشور ایستادگی کند، لکن عملیات موفق دیشب نشان داد تمام این تلاش ها نتیجه ای نداشته و برای آمریکا تولید امنیت نکرده است.
3) جو بایدن سیاستمدار تربیت شده در ساختار سیاسی آمریکاست و به همین دلیل بیش از ترامپ بر حضور نظامی در نقاط راهبردی دنیا ( از جمله عراق ) ابرام می ورزد و از طرفی بر روی تلفات نظامیان خود نیز حساس است.
سلف او سعی داشت با مشت آهنین این حملات را پاسخ دهد و عملیات های مستقیم علیه فرماندهان و نیروهای مقاومت عراق را در دستور کار قرار داد اما نتوانست برای آمریکایی ها بازدارندگی لازم را ایجاد کند.
حال باید دید ساکن جدید اتاق بیضی کاخ سفید با این چالش چگونه برخورد خواهد کرد؟
4) به باور نگارنده، گروه مقاومت «سرایا الدم» با انجام این حمله سنگین، پیغامی راهبردی را به طرف آمریکایی ارسال کرد و آن عزم جدی برای اخراج نظامیان اشغالگر از میهن شان است و با توجه به مصوبه مصرح پارلمان عراق، به نظر می رسد سران واشنگتن یا باید خروج از این کشور را بپذیرند و یا خود را آماده دادن تلفات بیشتر و در نتیجه فشار افکار عمومی داخلی نمایند.
دکتر علیرضا تقوی نیا ـ کارشناس مسایل غرب آسیا