زارع: به خودم قول دادم سه طلای المپیک بگیرم

ملی پوش سنگین وزن کشتی آزاد گفت: خدا من را دوست داشت که در انتخابی تیم ملی باختم چون باعث شد سراغ ضعف ها و اشتباهاتم بروم.

به گزارش سایت خبری پرسون، امیرحسین زارع که در یک سال اخیر توانسته خودش را به عنوان یکی از پدیده ها و مدعیان کشتی ایران در سنگین وزن مطرح کند، حالا با رویای رفتن روی سکوی المپیک تمرینات سخت و پرفشار را در اردوی تیم ملی کشتی آزاد پشت سر می‌گذارد.
قرار به برگزاری انتخابی هم باشد، آماده‌ام
این آزادکار وزن 125 کیلوگرم که مدال طلای امیدهای جهان را هم در کارنامه دارد، در خصوص اینکه کادرفنی تیم ملی برای سنگین وزن مسابقه انتخابی رودرو را در نظر نگرفته است، گفت: من ابتدا تمرکزم روی تمرینات خودم هست و دوست دارم خودم را به آمادگی نسبی برسانم که هر تصمیمی کادرفنی برای من گرفت بهترین نمایش را ارائه دهم. امیدوارم ابتدا اگر به مسابقات آسیایی اعزام شدم، خوش‌رنگ‌ترین مدال را بگیرم و بعد اگر انتخابی باشد و یا قرار باشد در تورنمنتی محک زده شویم، بهترین مبارزه را ارائه دهم.
امسال 5 کیلوگرم سنگین‌تر شدم
وی که سال گذشته نمایش فوق العاده‌ای در تورنمنت پلیکونه داشت، در پاسخ به این سوال که سال گذشته آماده تر بود یا امسال؟ عنوان کرد: سال گذشته یک مقدار سبک‌تر بودم، بین 111 تا 112 کیلوگرم و سنم کمتر بود، به همین دلیل از نظر بدنی و قدرتی کم می‌آوردم، اما اینقدر خوب تمرین کرده بودم که مشکلی برای مبارزه با حریفان بزرگ نداشتم، اما الان حدودا 116-117 کیلوگرم هستم. امسال خیلی تمرینات پایه و استقامتی را خوب داریم انجام می دهیم و اگر کار همینطور پیش برود به آمادگی برای مسابقات پیش رو می رسیم.

قول داده بودم وکیل شوم، اما کشتی‌گیر شدم
زارع با اشاره به اینکه خانواده اش دوست داشتند او وکیل شود، گفت: من درسم خیلی خوب بود و در مدرسه نمونه درس می‌خواندم. وقتی به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم، از مدرسه نمونه خارج شد. زمانیکه داشتم از مقطع راهنمایی به دبیرستان منتقل می‌شدم و کارنامه می‌گرفتم، مدیر مدرسه به خانواده‌ام گفت که دوست دارد من از دانشگاه امام صادق (ع) به عنوان یکی از وکلای بزرگ خارج شوم، من هم قول دادم که این اتفاق بیافتد ولی نشد و سرنوشت من روی تشک کشتی رقم خورد. لطف خدا شامل حال من شد که بتوانم دل پدرم و مادرم را شکل دیگری شاد کنم، آن قول را جبران می کنم.

در اردو مافیا و پلی‌استیشن بازی می‌کنیم
دارنده مدال نقره المپیک جوانان در مورد شوخی هایش با کشتی گیران سبک وزن اردوی تیم ملی گفت: از رده نوجوانان با رحمان عموزاد، امیرمحمد یزدانی و محمد نخودی که البته او اکنون در جمع ما در اردوی تیم ملی نیست، مانند یک خانواده شدیم و با هم راحتیم. البته من اندازه رحمان و امیرمحمد شلوغ نیستم. امیرمحمد که شب ها از همه دیرتر می‌خوابد و زودتر از همه بیدار می شود، اینقدر انرژی دارد و خستگی ناپذیر است. به هرحال اردو حالت قرنطینه دارد یک مقدار باید فضا را عوض کنیم که از نظر روحی خسته نشویم. ما در اردو مافیابازی می‌کنیم، بچه‌های پلی استیشن و چند بازی دیگر آورده اند، البته من به این چیزها زیاد علاقه ندارم.

مرور فن با سبک وزن ها به من کمک می کند
وی در پاسخ به این سوال که آیا مرور فن با سبک وزن ها برای او فایده دارد؟، گفت: ما زمانی که نوجوانان بودیم، غلامرضا محمدی و ابراهیم مهربان به ما کشتی را خیلی خوب یاد دادند، من حسم این است که یک طوری سرشاخ شدن با رحمانِ 57 کیلویی و امیرمحمد 65 کیلویی، به من که سنگین وزن کشتی می گیرم ریزه کاری های آنها را یاد می دهد. کشتی من با کشتی سنگین وزن ها متفاوت است و خداباز سعی می کنم با سرعت و مثل سبک وزن ها کشتی بگیرم، چابکی و سرعت امیرمحمد و جسارت و تیزپایی رحمان، به من کمک می کند که بهتر به پاهای آنها برسم.
خدا مرا دوست داشت که آن مقطع به طاهری باختم
وی در مورد شکستش به امین طاهری در انتخابی تیم ملی عنوان کرد: لیگ در دور رفت ساده تر برگزار شد و من فقط یک حریف جدی (یدالله محبی) داشتم، در انتخابی تیم ملی آمادگی لازم را نداشتم چون تمرینات ما ماه ها در شرایط قرنطینه و در آمل برگزار شده بود. خدا من را دوست داشت که اینجا این اتفاق برایم افتاد که سراغ ضعف ها و اشتباهاتم بروم و روی آن کار کنم. خودم را بهتر و قوی تر کنم و نفر اول ایران شوم. برای حضور در المپیک باید از سد امین طاهری که از کشتی‌گیران خوب و از رقبای اصلی‌ام هست، بگذرم. حضور او به من کمک می‌کند تا جایی که خسته می شوم پا پس نکشم.
به خودم قول دادم سه طلای المپیک بگیرم

امیرحسین زارع الگوی ورزشی اش را کمیل قاسمی عنوان کرد و گفت: سالی که جوانانم با طلای جهان تمام شد و غلامرضا محمدی سرمربی بزرگسالان شد و ما را به اردو دعوت کرد. آن زمان کمیل قاسمی در اردو بود و مرور فن و تمرینی که با او انجام می دادم خیلی به من کمک کرد. هر سرشاخی با او چند ماه من را جلو می انداخت و اینکه آقا کمیل خیلی به من کمک کرد، او را الگوی ورزشی خودم می دانم. من تا این لحظه به این موضوع فکر نکردم که به المپیک اعزام نشوم. اما اگر خدای نکرده این اتفاق بیافتد این پایان راه من نیست. نه به هیچ کسی بلکه به خودم قول دادم سه طلای المپیک بگیرم و به راهم ادامه خواهم داد.

مصطفی‌ساجدی‌فر

232635